10 oktober

Uit commons.wikimedia.org

10 oktober of 3 oktober, Franciscus van Borgia:

Franciscus is geboren rond 151 te Valencia als Francisco de Borja. Hij was vicekoning van Catalonië, hertog van Gandia, van vaderszijde een achterkleinzoon van paus Alexander VI en van moeders kant van koning Ferdinand II van Aragon. Hij was getrouwd en had 8 kinderen. Toen hij 36 was overleed zijn vrouw en besloot zijn verdere leven aan God te wijden. Bekeerd tot een christelijk leven trad hij toe tot de orde der Jezuïeten, werd op veertigjarige leeftijd priester en was nauw bevriend met de H. Ignatius van Loyola en H. Theresia van Avila. In die tijd was de Spaanse Inquisitie net op haar (twijfelachtige) hoogtepunt, en een van Franciscus theologische werken werd veroordeeld, zodat hij naar Rome moest vluchten. Hij werd tegen zijn zin in 1564 gekozen als de derde algemene overste van de Sociëteit van Jezus die onder zijn naam een grote bloei beleefde. Hij was een van de leidende figuren in de contrareformatie. Nederigheid kenmerkte zijn leven. Overleden op 30 september 1572 te Rome. Hij werd in 1671 heilig verklaard. Zijn relikwieën rusten in de Jezuïeten kerk van Madrid.

Hij wordt afgebeeld met toga waarover een witte superplie met stola en in de hand houdt hij een brandend hart of gekroonde schedel als verwijzing naar de twee fases in zijn leven.

Uit www.myddeltongrange.org.uk

10 oktober, H. Paulinus van York.

Hij was een Romeinse monnik in het klooster van St. Andrew ‘s te Rome en werd door Gregorius de Grote in 601, met St. Mellitus en anderen, naar Engeland gezonden om St. Augustine te helpen. Hij werkte in Kent waar hij Ethelburga (Aethelburh) begeleidde, de zuster van koning Eadbald van Kent, toen ze naar Northumbria ging om met de heidense koning Edwin te trouwen. Voordat hij Kent verliet werd hij tot bisschop gewijd door St. Justus. He slaagde erin Edwin en vele van zijn mensen te bekeren, de doop van de koning gebeurde op 12 april 627. Met de hulp van St. Edwin vestigde hij zich te York en begon een stenen kerk te bouwen. Bij de dood van St. Edwin in 633 bracht hij de koningin en haar kinderen veilig naar Kent en vanwege de heidense tegenwerking onder Penda werd zijn werk in Northumbrië onmogelijk en vertrok naar Rochester. Hij is gestorven op 10 oktober 644 te Rochester en daar begraven.

Uit www.heiligen.net

10 oktober, H. Victor van Xanten: Latijn victor: ‘overwinnaar.’ Victoria, de Romeinse godin van de overwinning, Grieks nike.

Victor is gedood te Xanten onder Maximianus en is patroon van de dom en de stad Xanten. De tocht naar Xanten ter eren van Victor heette in de middeleeuwen Santgangen. Hij is een martelaar van de Roomse en Orthodoxe kerk. De vermoedelijke relikwieën van de H. Victor worden sinds de 12^de eeuw in een schrijn bewaard die nu in het hoogaltaar van de dom te Xanten staat.

De eerst in het schrift ‘Passio sanctorum Gereonis, Victoris, Cassi et Florentii Thebaeorum martyrum’ van een onbekende schrijver uit de 11^de eeuw geschreven legende was de christelijke Viktor praefectus cohortis van een cohorte van het Thebaische legioen die op het einde van de 3^de eeuw tweemaal gedecimeerd en tenslotte uitgeroeid werd omdat ze weigerden aan de afgoden te offeren. De cohorte van Viktor zou het bloedbad bij St. Maurice d'gaume ontgaan zijn en werd daarna bij Castra Vetera bij Xanten gegrepen en ondergingen het marteldom. Viktors lichaam zou daarna in een nabijgelegen moeras geworpen zijn. Als tweede martelaar van dat legioen is Victor von Solothurn bekend. Niet verbonden met het leger maar per ongeluk is ook de martelaar Victor von Agaunum. De naam Victor is in het Thebaische legioen aan meer martelaars gegeven zodat er verschillende versies met gelijke verering zijn. Dat komt door het woord Victor; overwinnaar, die niet als naam, maar vooral als titel die de martelaars als overwinnaars Christi ten deel viel.

Zijn martelaarschap zou in de 3^de eeuw plaats gegrepen hebben, zijn verering te Xanten stamt uit de 9^de eeuw. Zijn gebeente zou in 863 voor korte tijd naar Keulen gebracht zijn om ze voor de Noormannen te beschermen. Voor Viktor bemerkt Gregor von Tours ‘Liber in gloria Martyrum’ dat zijn gebeente in de buurt van ‘Bertunas,’vermoed werd. Dat kan met het tegenwoordige deel van Xanten dat Birten heet gelijk gesteld worden. Of niet.

Uit catholicfire.blogspot.com

10 oktober of 22 september, H. Thomas van Villanova; (Villaneuva) Aramees, ;tweeling’= Grieks didymus. 12 heiligen zijn er van die naam.

Apostel van Spanje. Een grote liefde voor de armen kenmerkte zijn leven.

Thomas werd geboren in 1486, te Villaneuva, N. W. Spanje. Hij werd professor in de filosofie aan de universiteit van Alcal de Henares. Toen hem een leerstoel in Salamanca werd aangeboden, weigerde hij die en trad in de Orde der Augustijnen, in 1516. In de Orde had hij grote invloed op de spiritualiteit en de studie, door zijn onderricht en zijn preken. Hij was prior in Burgos, Salamanca en Valladolid, toen hij in 1544 op voorstel van keizer Karel V aartsbisschop van Valencia werd. Hij leed aan hernia en vroeg om van zijn ambt te worden ontheven, het werd hem geweigerd. Zijn geschriften geven een synthese te zien tussen het gedachtegoed van Augustinus en dat van Thomas van Aquino, tussen mystiek en scholastiek. Hij bevorderde ook de Moderne Devotie in Spanje. Omdat hij de mystici en hun geschriften verdedigde, werden zijn geschriften in 1599 op de Index geplaatst. In zijn pastoraat had hij grote aandacht voor zieken, armen en de jeugd aan de rand van de samenleving. Hij kreeg de naam vader van de armen. In zijn preken kwam hij herhaaldelijk terug op de gedachten van Augustinus met betrekking tot het verdelen van geld en goed: Wat de rijken over hebben, komt rechtens toe aan de armen. Hij was een tijdgenoot van Luther, en bracht het morele verval van priesters en kloosterlingen herhaaldelijk en met klem ter sprake, als ontrouw aan het Evangelie. Hij is overleden in 1555 en werd in 1658 heilig verklaard.

Hij wordt afgebeeld als aartsbisschop. In zijn hand houdt hij meestal een kruisstaf en een beurs en is steeds vergezeld van enkele bedelaars. Als aartsbisschop was hij zo vrijgevig dat hij alles wat hij bezat aan de armen gaf. Toen hij dan ook stierf werd er dan ook gezegd dat 'de enigste behoeftige van Valencia overleden was.'

Uit www.heiligenlexicon.de

10 of 9 oktober, H. Ludovicus Beltrun (Bertrand of Bertran)

Beltrun werd geboren te Valencia in 1526. In 1544 trad hij toe tot de orde van de dominicanen. Hij had een zwakke gezondheid, maar een zeer overheersende persoonlijkheid. Als Dominicaan had hij moeite met het gehoorzamen van zijn oversten, maar zelf eiste hij van zijn novicen kadaverdiscipline. In 1562 begon Beltrn met zijn missie-arbeid in het Spaanse gedeelte van Zuid-Amerika. Tienduizenden Indianen bekeerden zich op zijn prediking tot het christendom. Verschillende malen probeerde men hem te vergiftigen, maar hij overleefde het telkens weer. Als n van de weinige missionarissen keerde hij zelfs behouden terug in Spanje, waar hij nog jaren prior was in Valencia. (1526-1581). Luis Beltrun is de apostel van Colombia, is in 1671 heilig verklaard.

Hij draagt het witte habijt van de Dominicanen, in de ene hand houdt hij een kelk met slang of kleine draak naar zijn vergiftigingen en in de andere een pistool waarvan de loop een kruisbeeld is, een edelman richtte eens een pistool op hem en het veranderde in een kruisbeeld hij is de enige heilige die met een pistool wordt afgebeeld.

De bloem van zijn dag is de groenbladige Veltheimia.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/