11 juli

Uit www.tldm.org

11 juli, H. Pius I: Latijn pius: ‘vroom.’ Naam van een aantal pausen van wie enigen heilig verklaard zijn.

Paus 140 ca 155. Volgens de eerste lijst van pausen van Iraneus was hij de negende opvolger van Petrus. Van zijn regering is slechts bekend dat Rome in die tijd het middelpunt van het kerkelijk leven was. In zijn tijd waren er vele ketters die hun valse leer in de hoofdstad probeerden te verkondigen zoals de Gnostic Cerdon, Marcion, (Marcionetes). Maar ook katholieke predikers zoals St. Justin zodat er veel activiteit was. Hij nam het besluit dat Joden bekeerd en gedoopt mochten worden. Hij zou twee kerken gesticht hebben, titulus Pudentis (ecclesia Pudentiana) en titulus Praxedis met een klooster bij de laatste, wat historisch twijfelachtig is.

Uit en.wikipedia.org

11 juli, H. Olga van Kiev (Helga, Helena, de heilige) Russische naam van Scandinavische oorsprong, uit Helga, net als ons ‘heil,’ gezond, de ‘heilige.’ De Slavische talen kennen onze h klank niet.

Geboren rond 890 te Pskow in Rusland uit de dynastie der Rjurikiden. Ze huwde in 903 met grootvorst Igor van Kiev en werd na zijn dood in 945 toen hij een veldslag ondernam tegen de Dariers bestuurder van het rijk en voogdes van haar zoon Sviatoslaw I. Omdat de Dariers haar gemaal gedood hadden, nam ze wraak door hun stad Iskorostan (nu Korosten) in brand te steken. Ze zou er meerdere veldslagen tegen voeren. Naar de overlevering zou ze op Igors grafheuvel 5000 Dariers vermoord en een delegatie in een badhuis levendig verbrand hebben. Na de verovering richtte ze een systeem in en bevestigde plaatsen, rechten en belastingen wat een modernisering voor dat archaïsche gebied was wat zich ook over andere delen verspreidde. In 955 begaf ze zich naar Constantinopel waar ze gedoopt werd en nam daarbij de naam (H) Elena aan. Het was vroeger een veel voorkomend verschijnsel dat men bij intrede van een nieuw levensstadium, vooral bij de doop, een andere naam aannam. In 957 werd ze opnieuw en pompeus in Constantinopel ontvangen waar een verzoek van keizer Constantijn VII te zien is dat hij de net bekeerde aan zich probeert te binden. Ze vroeg koning Otto I om hulp bij de christianiseren van de Rus om minder afhankelijk van Byzantie te worden, maar alleen de paus kon een volwaardige bisschop sturen. Dus stuurde Otto I de monnik Adalbert, de latere aartsbisschop van Magdenburg, als missionaris naar Rusland die, echter zonder veel resultaat, het christendom in Rusland probeerde verder te verspreiden. De bevolking bleef echter grotendeels bij het oude heidendom, zelfs haar zoon bleef heiden. Pas tijdens de regering van haar kleinzoon, H. Vladimir, werd de bekering van de Russen een daadwerkelijk feit. Ze zou de prachtige Byzantijnse Sofia basiliek in Kiev gesticht hebben. Ze is overleden op 11 juli 969 te Kiev en is een van de 57 heiligen van de Griekse kerk. In de Russische kerk wordt ze sinds 1547 als een heilige vereerd, in de R.K. Kerk is ze niet gecanoniseerd. Ze wordt als vorstin afgebeeld met een kerkmodel. Als vrouw van Igor wordt ze in het Igorlied (Russisch Слово о полку Игореве) vermeld.

Ze wordt in koninklijk gewaad afgebeeld met kruisbeeld en kerkmodel.

Uit brotherjuniper.wordpress.com

11 juli, 5 oktober, H. Placidus: Latijn placidus: ԫalm, bedaard, vreedzaam, genadig, vriendelijkծ

Placidus was afkomstig uit een Retisch geslacht, zijn vader was de Romeinse patricir Tertullus die hem aan St. Benedictus van Nursia gaf om hem te onderwijzen. Verdere historische zekere berichten zijn er niet. Pas in de 11^de eeuw werd hij in Montecassino met een oude christelijke Siciliaanse martelaar Placidus in het Martyrologium Hieronymianum in verbinding gebracht. Petrus Diaconus maakte van hem een Vita. Hierin wordt hij in Messina door piraten gemarteld en met hem zijn er naar dit bericht 33 meegevaren die ook de marteldood stierven, wat laatste wel niet klopt In de Benedictijnenorden wordt hij sinds 1961 weer als belijder gevierd omdat hij door paus Pius V. als martelaar bevestigd is omdat er in 1588 in S. Giovanni in Messina beenderen gevonden zijn die van hem zouden zijn. talrijk zijn de afbeeldingen als bijvoorbeeld ook die met Maurus waar die in gehoorzaamheid tegenover Benedictus over het water loopt om de verdrinkende Placidus te redden. Soms wordt hij afgebeeld met Benedictijnenkleed, abtstaf, boek, anker, zwaard en martelaarspalm. Hij geld als patroon van scheepslui en bij verdrinkingsgevaar.

Of hij werd in 541 abt van een klooster bij Messina en medestichter van het klooster Disentis waarvan hij waarschijnlijk ook monnik geweest is, in 546 door zeerovers verslagen.

Uit www.chkath.ch

11 juli, H. Sigisbert: Germaans sigi: ‘zege, overwinning,’ bert: ‘glanzend, stralend, schitterend.’ Dus ongeveer, schitterend door overwinning.

Sigisbert, stichter en abt (?) van een klooster in Disentis, Zwitserland, begin 8^ste eeuw. Zijn feestdag is met de beroemde relikwieën processie in Disentis.

De abdij van Disentis is gelegen in het dorpje Disentis in de gemeente Tujetsch in het kanton Graubunden, Zwitserland. Volgens de overlevering werd zij gesticht door de plaatselijke heiligen Placidus en Sigisbert in 612. In 670 werd de abdij vernietigd door de Avaren. De abt en dertig monniken stierven als martelaar. Later werd de abdij weer opgebouwd, vernietigd, weer opgebouwd, ver..etc.

De gele lupine is met hem verbonden, Lupines luteus, de zwarte nachtschade, Solanum nigrum, de stengelloze vederdistel, Cirsium acaulis, de gewone akkerdistel C. arvense,

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/