Gaillardia

Uit Redoute.

Het geslacht bestaat uit 25 Amerikaanse soorten, meest van de far west, droogte tolerant.

Dit is een groep van opmerkelijk rijk en prachtig bloeiende n- en meerjarige kruiden, 45-60cm.

De bloemen hebben aparte en warme nuances, vaak zijn ze nog tweekleurig, met de langdurige bloei maakt dat iedereen ze in de tuin wil.

Bladen staan afwisselend en zijn min of meer getand.

Bloemen staan enkelvoudig met meestal opvallende hoofden, de lintbloempjes zijn geel en rood, vaak getand wat ze een gefranjerde aanblik geeft, de schijf is purper.

Er zijn twee vormen, de eenjarige van Gaillardia pulchella en Gaillardia amblyodon, de meerjarige die van Gaillardia aristata stammen. Ze zijn opvallend vanwege de grote hoeveelheid en houdbaarheid van de bloemen.

Asteraceae, Helenium klasse.

=Gaillardia aristata, Pursh. (van een naald voorzien) Bladeren zijn dicht behaard, de onderste gesteeld, langwerpig tot spatelvormig en die geveerd ingesneden tot gaaf, bovenste zittend en lancetvormig, gaaf tot getand.

Opstaande stengels zijn weinig of niet vertakt, behaard.

Lang gesteelde bloemhoofdjes met 10-18 heldergele straalbloemen en purper/rode buisbloempjes, bloembodem met stroschubben bezet, omwindselblaadjes in 2-3 rijen, lancetvormig, toegespitst en behaard.

Al in het eerste jaar uit zaad verschijnen er de platte bloempjes.

Geeft de meerjarige vormen.

Deze soort werd voor het eerst beschreven aan de hand van exemplaren die in 1806 door de botanici Lewis en Clark waren gevonden. Komt uit Brits Columbia tot Minnesota en New Mexico, wordt 30-90cm hoog. ԋoboldծ

Bristly blanket flower.

Uit Curtis botanical magazine.

Gaillardia pulchella, Foug. (fraai of mooi)

Een mooie zacht behaarde plant die meestal als eenjarige gekweekt wordt.

Dit is een mooie sierplant met opvallende gele bloemen die aan de onderkant donkerrood gekleurd zijn. De lintbloemen zijn roze/purper aan de basis en geel aan de uiteinden of soms helemaal roodachtig purper, de schijf is meestal donker gekleurd.

De plantjes zijn langdurig bloeiend, van de zomer tot laat in de herfst, met enkele als gevulde vormen. Het is een goede borderplant, heeft wat slappe stengels en als snijbloem houden ze lang op water. Toch heeft de plant meer waarde als snijbloem.

De kokardebloem stamt uit N. Amerika, van Arkansas tot Labrador en Arizona. In 1786 kwamen de eerste Gaillardiaՠs aan.

3 var.

Gaillardia pulchella var. australis. (in het zuiden voorkomend)

Gaillardia pulchella var. picta. (gevlekt)

Gaillardia pulchella var. pulchella (fraai of mooi)

Naam, etymologie.

Gaillardia is zo genoemd naar M. Gaillard de Charentonneau, 1790, een Frans patroon van de botanie.

Kokardebloem, Duitse Kokardenblume, dankt zijn naam aan de kokarde. Dit is een onderscheidingsteken die gewoonlijk in de vorm van een strik, rozet of knoop in de nationale- of partijkleur wordt gedragen. Je ziet ze opgespeld aan de revers of hoofddeksels. Kokarde stamt van Frans bonnet a la cocarde waarin oud-Frans cocard, (coq: haan) ijdel betekent.

Engelse blanket flower of blunt-toothed blanket flower, de blankets of doeken die door de inlandse Amerikanen zo mooi gemaakt worden waar deze bloem wat op lijkt, firewheel, sundance. Duits Papageienblumen of Malerblumen, Kurzlebige Kokardenblume.

Hybriden.

Op vaste plantenkwekerijen worden Gaillardia hybriden veelal Gaillardia x grandiflora van Houttei. (grote bloemen) genoemd. Die kruisingen zijn omstreeks 1850 in België ontstaan uit aristata x de eenjarige pulchella. Staan in groei en bloeiwijze tussen beide ouders in en hebben van pulchella de rode kleur meegekregen, van aristata hebben ze de forse groeiwijze.

Ze variëren in alle tinten van geel met rode randen, of rood met gele randen en alle mogelijke tussenvormen.

Ze bezitten aanmerkelijk grotere bloemhoofdjes en zijn enkelbloemig. De hoogte is van 30 tot ongeveer 75cm. Ook deze hybriden worden uit zaad opgekweekt en als tweejarigen behandeld. Ze houden van een zonnige standplaats en een arme droge grond. Geef ze ook wat steun vanwege de slappe takken.

‘Burgunde,’ meer rood en rood-geel hart.

‘Knight Erran,’ met brede donkergele straalbloemen met smalle rode voet.

‘Yeoman,’ met brede en diep gezaagde donkergele straalbloemen met brede rode voet. Beide zijn gewonnen door G.R. Downer, kweker te Chichester, Engeland.

‘Lady Rolleston,’ met 10cm grote bloemhoofdjes met goudgele straalbloemen. Gewonnen door W & J Brown, kweker te Stamford, Engeland.

‘Torchlight,’ groeit hoog met ca. 12.5cm grote goudgele bloemhoofdjes. Gewonnen door Watkins & Simpson Ltd., kwekers te Londen.

‘Tangerine,’ met 7.5cm grote bloemhoofdjes die eenkleurig zijn en oranje/bruin. Gewonnen door Barr & Sons, kwekers te Londen.

‘Bremen,’ is zuiver geel met een rode ring.

‘Kobold’, gloeit rood met geel.

‘Nieske,’ kleurt rood met een gele rand, 25cm.

“Lijnburg ’s Glory,’ komt met karmijnrood en een gele rand, 50cm.

‘Tokajer,’ is donker oranjegeel

‘Lorenziana,’ is een gevulde in verschillende kleuren van 60cm. hoogte.

‘Indian Chief ‘is koperrood.

‘Tetra’is bloedrood.

‘Lollipop,’ is maar 45cm met vele bloemen.

‘Sundance Bicolor,’ met afwisselend rood en geel.

Planten.

Als standplaats verlangen ze voldoende lucht en zon. In koude en natte winters zijn deze planten moeilijk over te houden.

Maar meestal moeten ze weer geplant worden na een vochtige winter. In de zon groeien ze goed samen met Campanula, Centranthus, Heuchera, Erigeron, Aster, Gypsophila, Delphinium, Chrysanthemum, grassen en heesters met kleurige bladeren en coniferen. De grote bloemen gaan gauw hangen, steek daarom wat takjes midden in de bos waarin de struik later opgroeit.

Verder zijn er vele zaailingen, zaaien bij 20 graden. De vele tuinvormen komen niet geheel zuiver uit zaad terug. Als eenjarige geteeld zijn ze mooi in combinatie met blauwe of witte zomerbloemen.

Vermeerderen van de meerjarige is door scheuren in april of stekken in mei van grondscheuten en wortelstek in voorjaar.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl