Achimenes

uit Edwards botanical register.

Dit geslacht met 40-50 soorten is afkomstig uit tropisch Amerika. Er zijn mooie kamerplanten bij, die wel bladverliezend zijn maar overblijven door de wortelstokken. Deze bloemen komen nog steeds in het wild voor in de tropen en subtropen en vooral in Zuid– en Midden-Amerika en de meeste in Mexico.

Het zijn opgaande of hangende, bossig groeiende planten met veel onvertakte stengels.

De donker- tot bruingroen gekleurde bladeren zijn ei– tot lancetvormig en zacht behaard, tegenoverstaand of staan in kransen.

De moderne vormen geven een massa aan trompetvormige bloemen. Kort gesteelde, okselstandige bloemen met lange kroonbuis met 5 bloemslippen die vlak uitgespreid en asymmetrisch zijn. Ze zijn er in verschillende kleuren als roze, karmijnroze, rood, blauw, paars en wit. De stam van sommige soorten (cascade = waterval) Achimenes zijn week, waardoor ze uitermate geschikt zijn als hangplanten.

Gesneraceae.

=Achimenes erecta Fuchs (opgaand) (Achimenes coccinea, Pers.) (besrood bloeiend) Donkergroen bladeren van 2.5cm lang en 1.5-2.5cm breed met een purperachtige achterkant.

Roodachtige en wat hangende stengels zijn behaard en kunnen wel een halve meter lang worden.

Vele kleine, scharlaken/rode bloemen met 2cm lange buis in juli/september.

Komt uit Jamaica. Is vermeld in 1778.

Naam, etymologie.

Achimenes is afgeleid van het Griekse acheimenos, a: niet, en cheimon: koude, de plant houdt niet van koude.

Weduwetranen, in het Engels staat de plant bekend als hot water plant of widowճ tears, magic flowers, Cupid ‘s bower, in het Duits als Schiefteller en in Frans achimene.

Uit Curtis botanical magazine.

=Achimenes grandiflora, DC. (grootbloemig) (Trevirana grandiflora) Grote bladeren zijn behaard en donkergroen, van onderen lichter tot roodachtig.

Opgaande stengels zijn behaard en groen of rood.

Rode/wijnachtige bloemen met witte kroonbuis in oktober.

Is afkomstig uit Mexico en kwam in Nederland in 1842, wordt 30-50cm hoog.

Achimenes longiflora, DC. (lange bloemen) Bladeren zijn tegenoverstaand of staan in kransen van 3-4, ovaal en gezaagd, harig en lichter aan de onderkant, soms gevlekt, 9cm lang en 4cm breed.

Opstaande en vaak wat hangende stengels.

De alleenstaande en 5cm grote bloemen zijn violetblauw, witachtig aan de onderkant, de horizontaal staande, geelachtige bloembuis heeft op het eind een knik waardoor de bloemen ons schuin aankijken in augustus.

Uit Guatemala wordt 30-50cm hoog en is harig. Is vermeld in 1841.

‘Alba’, heeft witte bloemen.

‘Major’, heeft grotere en meer blauwe bloemen.

Vormen.

De kleine rood bloeiende types van de ‘Erecta sectie’ waren in het begin van de eeuw in trek, daarna kwamen de breed bloeiende purperen soorten.

Onder de naam Achimenes hybrida, Vos worden de planten begrepen die uit kruisingen zijn ontstaan. Dat vooral van de soorten Achimenes grandiflora en Achimenes longiflora die grote bloemen hebben. Ook zijn Achimenes-soorten met soorten van andere geslachten (Smithiantha, Eucodonia ) gekruist.

Ze zijn van 20- tot 40cm hoog in allerhande kleuren.

‘Ambroise Verschaffelt’ blijft laag met witte, violet geaderde bloemen.

‘Leonora’ heeft grote violet/purperen bloemen.

Little Beauty blijft laag met helder zalm/roze bloemen

‘Magnificent’ heeft mooie bronskleurige bladeren en violet/rode bloemen.

Paul Arnold’ heeft grote, violet/blauwe bloemen.

‘Purple King’ met lila bloemen.

Planten.

In de Grandiflora groep zitten de bollen of knollen die in groepen groeien. In de Longiflora groep zijn de bollen peervormig. Deze bollen groeien op het eind van rhizoomachtige wortels.

De rupsachtige wortelstokken kunnen in de winter verwijderd worden. Hierna worden ze dun uitgeplant in kisten of potten waarop een 1-2cm grond komt. Vervolgens worden ze op een vochtige plaats met 22 graden neergezet, met een weinig water, totdat de jonge plantjes tevoorschijn komen. Plant er een 5 bij elkaar in een pot. Ze houden van warmte en vochtige lucht en licht, geen felle zon. Dan zie je in de zomer de mooie trompetvormige bloemen in de tinten rood tot roze. Laat ze rustig afsterven in de herfst en zet ze droog weg bij een temperatuur van 10 graden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl, en: volkoomen.nl