Herminium

Uit; M. Schulze, www.BioLib.de.

Een 30 soorten komen voor, de meeste in W. Europa en Z. Azië.

Herminium monorchis, R.Br. (1 orchideeknol) Meestal zijn er twee wortelbladen die lancet/ovaal zijn en een klein blad aan de stengel.

Orchidaceae, orchideefamilie.

Het is een orchidee die tot 30cm hoogte kan komen.

Dit door de vrij lange aar die dicht bezet is met groene bloemen. De lip van de bloem is opvallend spiesvormig, de bloem geurt naar honing in juni/juli.

Wortelknollen zijn ongelijk, de uitlopers komen in ieder geval van 1 knol.

Groeit in kalkhoudende duinvalleien en ook in Limburg, verder in Eurazi.

Naam, etymologie.

Herminium, Grieks hermin: bedstijl of bedvoet, de jonge wortelknol is door strekking van de scheut lang gesteeld en de enige steun van de plant. De twee jonge ronde knollen zouden lijken op een bedvoet van de oude Griekse bedden. Of van Grieks hermis; zuil, omdat de bloemstengel onbebladerd is.

Rechtlip, naar de spiesvormige uitgestoken bloemlip, herminium, Engels musk-orchid, van Latijn muscus: mug, bloeivorm, moet wel naar de geur zijn, muskus, Duits Kleine Einknolle, Einknollige Honigorchis, Ragwurz of Saulorchis, Hunge, mogelijk van Hugeln: hangen, Frans herminium, orchis un bulbe, orchis musc.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/