Hierochloe
Over Hierochloe
Veenreukgras, vorm, grassen, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, vermeerderen, planten, teelt
Een geslacht van geurende grassen die met ongeveer 13 soorten in de gematigde en arctische gebieden van beide halfronden voorkomen.
Platte bladen en eindelingse bloemtrossen.
Meerjarige grassen met kruipende rizomen.
Graminea, grassen, Phalarides, Kanarie grassen.
Hierochloe odorata, P. B. (geurend) heeft ver kruipende wortelstokken. Op de knopen van de wortelstok staat per knoop n (soms twee) vegetatieve stengel of een vrij korte bloeistengel. De bladeren van de bloeistengel zijn enkele centimeters, maar die van de vegetatieve stengel tot 30 cm lang, aan de onderkant onbehaard en glanzend. De bovenkant van het blad is dof en verspreid behaard. Het tongetje (ligula) is 2 tot 4 mm lang.
Het bloeit van april tot juni met wijde pluimen, de takken van de pluim zijn heen en weer gebogen.
Dikke stengel van 30-80cm hoog.
Pluim is rommelig en samengesteld uit tamelijk grote purperbruine aartjes met zeer opvallende licht bruine meeldraden.
Een plant van de gematigde en koudere zones.
Veenreukgras komt voor op veengronden, waterkanten en slechte graslanden van het N. Halfrond.
Veenreukgras of honiggras, is een uitlopers vormend gewas en meerjarig.
Een geurende plant, over het algemeen is die geur, cumarinegeur, een aanduiding van voedselarm en slecht weiland. De typische cumarinegeur is de geur van pas gemaaid hooi, net als bij lieve vrouwe bedstro en welriekend gras, reukgras, Anthoxanthum odoratum.
Naam, etymologie.
(a) Hierochloe is afgeleid van Grieks hieros: gewijd of heilig, en chloa: gras. Heilig gras, Duitse Heiligengras, Engelse holy grass, omdat elk aartje bij Hierochloe sibirica meestal 3 bloemen heeft en elk drie meeldraden, zodat het oude heilige getal 3 hier tweemaal in voorkomt. De Rabbijnen bouwden hun voorschrift van driemaal vergeven op Amos 1: 6, 2: 6, Job 33: 29. Frans hierochloa.
(b) Seneca grass, vanilla grass en sweet scented grass. Ruikend zorggras, honiggras, en veenreukgras, Mary’s grass, Duits Duftendes Mariengras, Vanillengras, gras.
Duits Darrgras, waarschijnlijk niet van Darre of Durre omdat ze op vochtige gronden groeit, mogelijk een middel tegen die Darre: tuberculose. Waarschijnlijk komt de naam van de Afrikaanse betekenis Durra voor Sorghum die ook omdat ze door bijen bezocht wordt in Duits Honiggras genoemd wordt. Frans herbe aux bison., Engels buffalo grass of bison grass. Zebrovka naar de wodka die bison grass vodka genoemd wordt.
Gebruik.
Waarschijnlijk is het heilig afgeleid van het gebruik in de vroegere Pruisische gebieden waar de plant opgedragen is aan de H. Maria en gestrooid werd in de kerken op haar feestdagen. Mariengras, Mary ‘s grass.
In Engeland bijvoorbeeld was het eind 1800 zeer zeldzaam. In IJsland groeit het overvloedig, ook in andere delen van N. Europa. Het werd in bundels tussen linnen gelegd of in de kamer gehangen vanwege de geur. Het zou ook slaap geven waarom het in Zweden gebruikt werd
Vroeger werden deze geurende gewassen gebruikt vanwege hun geur om er tabakken mee te aromatiseren en samen met honigklaver in Polen gebruikt om er de wodka mee te aromatiseren, de Żubrwka. In Amerika werden de niet bloeiende scheuten gebruikt door de N. Amerikaanse Indianen, die het vanillegras noemden, om er matten, dozen en mandjes van te weven. Inlanders van de Great Plains geloven dat het de eerste plant was waar Moeder Aarde zich mee bedekte. Het behoudt zijn geur voor jaren en de geur ervan is krachtiger dan dat van reukgras.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/