Cladrastis

Uit J. Saint-Hilaire.

Een geslacht van bomen die hoofdzakelijk gekweekt worden om hun trossen witte bloemen en mooie bladeren die in de herfst mooi geel verkleuren, 10-20m.

4-9 soorten komen voor in N. Amerika en O. Azië.

Bladverliezend, de winterknoppen zijn naakt.

Bladen staan afwisselend en zijn groot en oneven geveerd.

Bloemen komen in lange en meestal aarvormige eindstandige losse trossen voor, wit en vlinderbloemig. Tweehuizig, kelk is klokvormig met brede en korte tanden, vlag is teruggeslagen, meeldraden staan vrij, vruchtbeginsel is gesteeld, peulvrucht is meerzadig en vlak.

Fabaceae, vlinderbloemige, Genista klasse.

Cladrastis kentukea Rudd. (uit Kentucky) (Cladrastis lutea, Koch (geel) De holle bladstengel omsluit de knop van het volgende jaar, zodat die pas te zien is na de bladval Oneven geveerd blad met 7-9 blaadjes en groter topblad, de eerste staan aan korte behaarde stelen en zijn 7-10cm lang en 4-7cm breed elliptisch met stompe top die puntig toeloopt, topblaadjes is langer gesteeld en tot 12cm lang en 9cm breed dofgroen en onderzijde eerst behaard en later kaal en blauw/groen.

Half juni verschijnen de 40cm lange hangende bloemtrossen van witte/roze vleugels. Bloem is tot 2cm lang aan een bloempluim met een steel van 35cm lang. Een boom die volop in bloei staat ruikt heerlijk en ziet heerlijk. Jammer genoeg bloeit het gewas niet elk jaar. In 1952 bloeiden ze overal in Duitsland, waarschijnlijk door de zonnige herfst van 1951. In 1953 was er nergens een bloem te bespeuren. De bloei is meestal om het jaar en pas als de boom een jaar of vijftien oud is.

Peulen zijn tot ruim 8cm lang en 4-6zadig.

Ook in de herfst verkleurt de plant opvallend goudgeel.

Boven de gladde en bleek grijze schors verschijnt een spreidende en bijna ronde kroon. Het geelhout vormt een forse struik of kleine meerstammige boom die langzaam groeit.

Het is het geelhout. Het is een van Amerika ‘s mooist bloeiende bomen. Als zeldzame wilde boom wordt ze gevonden rond westelijk Tennessee en zuidwest Missouri. Wordt 15m hoog in Amerika maar hier maar 8m.. Is in 1812 beschreven.

Naam, etymologie.

Cladrastis; Grieks clados: tak, thraustos: bros of breekbaar, het kernhout is hard en zwaar maar kort van vezel en daardoor bros. Deze planten moeten niet op winderige plaats geplant worden. Het is een eigenschap die meer leden van deze familie bezitten waar veel takbreuk optreedt. Ze moeten gesnoeid worden in de zomer omdat ze anders teveel bloeden. (synoniem Virgilia) Het hout levert een helder gele verfstof. De bast is grijs als de beuk en het hout eronder ziet er felgeel uit, vandaar de naam geelhout, in Engels Kentucky yellowwood of American yellowwood en Duitse Gelbholz. In Frans virgilier: uit Virginie. Bijna alle vlinderbloemigen hebben geel kernhout en wit spinthout.

De grootste staat op de begraafplaats van Spring Grove in Cincinnati, Ohio, is 22m hoog en een stamdoorsnede van 2.2m, de hoogste is een dunne boom van 27m met maar 0.55m stamdoorsnede te Plott Cove Research Natural Area, Georgia.

Uit; https://www.flickr.com/photos/lungfish2000/6270130996

Cladrastis sinensis Hemsl. (uit China) .

Wordt na jaren 3m hoog, in China veel hoger.

Crme bloemen in mei.

Winterhard.

Chinees geelhout.

Planten.

Een mooie boom van trage groei die als solitair gebruikt kan worden. Bij oudere bomen breken de takken echter gemakkelijk af.

De boom slaat ook moeilijk aan.

Net als andere vlinderbloemigen moet deze plant laat in het voorjaar gezaaid worden, 15 graden.

Gewoonlijk en het gemakkelijkste is via wortelstek. In februari rooi je wat wortels op. De stevigere wortels verdeel je in stukken van een 10cm en leg je ze horizontaal in stekgrond. Afdekken met een 2cm stekgrond en bevochtigen. Bij warmte zullen de knoppen direct beginnen te groeien, na het uitlopen verspenen en half weg mei in buiten te planten. Of afleggen.

Zet de planten op een zonnige, warme plaats, liefst kalkhoudende grond.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl