Osmanthus

Uit the North American sylva.

Een geslacht van houtachtige planten die gekweekt worden om hun mooie bladeren en geurende witte bloemen.

Het zijn altijdgroene struiken of bomen.

De leerachtige bladeren zijn meestal tegenoverstaand, kort gesteeld en gaaf of gezaagd.

Bloemen zijn oksel- of eindstandig, wit en geurend, tweeslachtig, 2huizig of polygaam, kelk is kort 4tandig, bloemkroon met of zonder korte buis met 4 kroonlobben, 2 meeldraden. Bloeit vrij lang.

Vrucht is een 1zadige besvrucht.

Een 30 soorten komen voor in O. Azië en Polynesië en 1 in Amerika.

Oleaceae, olijvenfamilie, Olea klasse.

=Osmanthus americanus Benth. (uit Amerika)(=Cartrema americana)i s een altijdgroene struik van 4-7m (zelden 11m).

Bladeren zijn 5-14cm lang en 2-4cm breed.

Witte bloemen komen in het voorjaar en zijn klein, 1cm, sterke geur.

Ronde donker blauwe vrucht van 6–15mm diameter met 1 zaad.

Wordt geteeld vanwege zijn geurende bloemen.

Komt uit N. Amerika, van Virginia tot Texas en in Mexico.

Zijn hard hout draagt de naam van duivelshout, devilswood. De vruchten van de Amerikaanse vorm worden in Carolina en Florida gegeten.

Uit; http://www.esveld.nl/htmldiaen/o/osarma.htm

Osmanthus armatus (gewapend) heeft gewapende of gestekelde altijdgroene bladeren.

Geurende crème witte bloemetjes in september-oktober.

Wordt 1m hoog, in China 3-5m hoog en 2-3m breed.

Vrij winterhard.

Holly olive, devilwood.

Uit west China.

Uit Curtis botanical magazine.

Osmanthus decorus Kasapligil, (sierlijk of statig) (Phillyrea decora, Boiss. en Bal.) (Phillyrea vilmoriniana, Boiss. and Bal.) (Vilmorin, Andrieux et Cie, kwekers te Parijs) Kort gesteelde bladeren zijn langwerpig/lancetvormig en 6-16cm lang, 2.5-5cm breed, toegespitst en meestal gaafrandig, donker groen met geelachtig/groene achterkant. Door vegetatieve vermeerdering zijn de planten ook onderling zeer verschillend van bladvorm, soms 13:3.5, maar ook 12:5cm lang.

Bladstelen zijn 1-1.5cm lang en iets bruin.

Breed uitgroeiende en vertakte struik met opstaande olijf/groene twijgen die iets afgeplat zijn, later grijs.

Groen-witte en onaanzienlijke bloemen komen in mei in okselstandige bundels, kelk is bijna tot op de helft getand, bloemkroon is 5-7mm in diameter met smalle en iets teruggeslagen kroonlobben.

Eivormige vruchtjes van 1.5cm lang, eerst rood en later zwart in de herfst.

Planten op niet te vochtige, goed doorlatende en half beschaduwde tot zonnige plaatsen.

Uit Transkaukasië wordt 100-250cm hoog en breed. Is in 1866 aan de oevers van de Zwarte Zee gevonden en naar Frankrijk gebracht. Is beschreven in 1885.

Steenlinde, Caucasian Osmanthus.

‘Angustifolius’, heeft smallere bladeren.

Uit commons.wikimedia.org

Osmanthus delavayi, Franch. (Jean Marie Delavay, Franse missionaris en plantenverzamelaar in China, 1834-1895) Kort gesteelde bladeren van 1-2cm lang en 7-12mm breed, ovaal

Bloeit rijk in april met kleine, geurende witte bloemen in 3-7tallige tuilen.

Ook jonge planten bloeien al rijk, maar moeten wel beschut staan.

Een gedrongen groeiend struikje met kleine, scherp getande leerachtige bladeren.

Komt uit W. China, Yunnan. Is beschreven in 1904.

Delavay' s Osmanthus.

Een kruising tussen Osmanthus delavayi x Phillyrea vilmoriniana (Vilmorin, Andrieux et Cie, kwekers te Parijs) bracht omstreeks 1930 Osmarea voort. Deze kruising werd ver­richt door Burkwood & Skipwith, kwekers te Kingston on Thames, Engeland. De struik is nu bekend als Osmanthus x burkwoodii. Green. (Osmarea x burkwoodii)

Dit is een dichte wintergroene plant met witte en sterk geurende bloemen in april-mei.

Een ruime meter hoge en brede plant.

Het blad is ovaal, glanzend donkergroen met een boven het midden een gekartelde rand.

Frhulingsduftblte.

Uit; http://rslandscapedesign.blogspot.nl/2010/01/osmanthus.html

Osmanthus x fortunei (Engels, Schotse botanist Robert Fortune die planten in China verzamelde, 1812-1880) Grotere bladeren.

Grote altijdgroene struik of kleine boom van 3-6m hoog en breed, maar meestal 3-4m en 2.5m breed.

Donker groene bladeren hebben een lichtere onderkant.

Witte geurend en maar onopvallende bloemen in september.

Matig winterhard.

Fortunes Osmanthus.

Uit J. Lettsom.

Osmanthus fragrans Lour. (geurend) is een altijdgroene struik van 3–12m.

De bladeren zijn 7–15cm lang en 2.6–5cm breed met een gave of fijn getande rand.

Wit tot licht gele bloemen van 1cm en een sterke geur als abrikozen, ze staan in smalle trossen laat in de zomer.

Purperzwarte vrucht met 1 zaad.

Uit Azië, van Himalaya door naar China en zuid Japan.

‘Apricot Gold,’: de kleur van de bloem, ‘Butter Yellow,’ met gele bloemen, ‘Orange Supreme,’ met oranje bloemen.

Naam.

Duftblute, Engels sweet Osmanthus, sweet olive, tea olive en fragrant olive, Chinees mxī, zijn bloemen gu huā; cassia bloem, Japans kinmokusei, gebruikt met groene of zwarte theebladeren om een geurende thee te maken die gu huā ch heet. Ook gebruikt voor een geurende jam die gu huā jing, heet, zoete cake, gu huā gāo, soep en zelfs likeur, gu huā jiǔ.

Uit www.biolib.de

Osmanthus heterophyllus, Green. (ongelijkbladig, aan oudere planten gaafrandig) (Osmanthus illicifolius) (met blad als Ilex) (Osmanthus aquifolium) (als Ilex aquifolium) Groene bladstelen van 10-15mm lang.

Stevige glanzend groene getande leerachtige bladeren van 4-7cm lang en 1.5-3.5cm breed met scherp gepunte top en aan elke kant 4-6 scherp gepunte tanden, soms gaaf of spaarzaam getand, van onderen zwak glanzend lichtgroen.

Twijgen zijn bij het uitlopen bruin en later grijs.

Bloeit in mei/juni met onopvallende, witte bloemen die in bundels in de oksels staan, bloem 1cm in diameter met zwak getande kelk en tot de kelk gedeelde, afstaande kroonbladen.

Donkerblauwe bessen van 12-15mm lang.

Een zeer brede struik.

Het is de Japanse hulst, wat de oude naam Osmanthus ilicifolius ook aangaf. Voor de oppervlakkige beschouwer lijkt de plant veel op de hulst, Ilex, maar het blad heeft geen stekende punten en de bladeren staan tegenover elkaar. Komt uit Japan en wordt 6m hoog. Is beschreven in 1877.

Osmanthus heterophyllus var. heterophyllus. Bladeren zijn gaaf en gedoornd, komt in het hele gebied voor. Osmanthus heterophyllus var. bibracteatus (Hayata) P.S.Green, (tweemaal gele schutbladeren) bladeren zijn altijd gaaf en komt alleen in Taiwan voor. ’Aureus, ‘Moshiki’ ‘Mulftide. ‘Purpureus,’ heeft de jonge twijgen en bladeren in het voorjaar bruin/rood, ‘Rotundifolius. ‘ ‘Rubangustatus,’ ‘Variegatus’, heeft wit gevlekte bladeren.

Naam, etymologie.

Osmanthus, van Grieks osme: geur, en anthos: een bloem, de bloe­men zijn geurend, vooral die van Osmanthus fragrans (geurend) Duits Duftblute en Engelse fragrant olive. Nauw verwant met Olea. Holly Osmanthus, Chinees dong shu; Japans Hiiragi, literair holly of hulst, ook Hihiragi, holly olive en false holly.

Gebruik.

Het blad blijft beter aan de struik zitten dan dat van de hulst, tegen Kerstmis kan dit blad beter verwerkt worden in kerstbakjes dan de hulst.

Het wordt 2 keer vermeld in de Kojiki, de oudste historische vermeldingen van Japan. De eerste keer, onder de naam hihiragi, is in verband met een kami, (spirituele geest) Hihiragi-no-sono-hana-madzumi-no-kami^, (vertaald door Chamberlain als ‘Godheid die wacht tot de bloemen van de hulst bloeien’, met het woord madzumi (zelden te zien) wordt het gebruikt om de plant te beschrijven die zelden in bloei gezien wordt. Zijn tweede vermelding verschijnt in een passage waar naar de plant verwezen wordt is voor een houten speer die ervan gemaakt wordt en spande 8 fathoms lang, die gepresenteerd was aan prins Yamato-take door de heerser die hem naar het Oosten zond om die te onderwerpen. De stekelige en niet stekelige worden soms als mannelijk en vrouwelijk omschreven, hoewel dat niets van doen heeft met de seksualiteit van de plant.

Op grotere hoogte zouden de bladen gaafrandig zijn. Als die gestekt worden behouden ze hun gave bladeren en groeien trager, blijven compact en worden verkocht onder de naam Osmanthus heterophyllus ‘Myrtilifoliu.’ Dit verschijnsel zien we ook bij de klimop waar de bloeischeuten anders gevormd zijn dan de bladscheuten.

Planten.

Groeit overal op elke vruchtbare grond op een wat beschutte plaats. Groeit overal, ook op kalkhoudende grond.

Zijn sierwaarde heeft de plant doordat het een mooie altijdgroene sierstruik is. Niet snoeien, dan komen er meer bloemen.

Een mooie struik die hier een paar meter hoog wordt, groeit echter niet snel.

Neem een topstek in augustus met drie bladparen, verwijder het onderste bladpaar, dan verwond je het ooggedeelte licht, zoals je met de duimnagel zou doen, en steek dit in 1 % ibz groeistofpoeder, afkloppen van het stekje. Planten in stekgrond, aangieten, plastic erover heen en elke week even controleren op vochtigheid, droogte en schimmels. Laat het plastic er dan een paar uur af zodat het blad wat opdroogt en bedek het dan weer. De luchtvochtigheid is hoog genoeg als het plastic bedekt is met waterdruppeltjes, je kan de plant dan niet zien. De waterdruppeltjes houden ook ultraviolette stralen van de zon tegen, op droge plekken komt de zon erdoor en verbrandt het gewas. Je kan ook een halvarinebakje nemen, een paar cm. stekgrond erin, (dat is gezeefde potgrond zonder mest) plastic eroverheen en vastbinden met een elastiekje Na enkele weken/maand is het stek geworteld, de plant begint dan te groeien, langzamerhand meer luchten en tenslotte het plastic eraf halen. Licht bemesten. Het meeste stek moet in de winter vorstvrij worden gehouden. In buiten brengen na de ijsheiligen, half mei.

Zaaien in februari bij 20 graden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl