Arracacia

Uit Curtis botanical magazine.

Arracacia, de Spaanse naam in Z. Amerika.

Onder de naam arrakatscha of arracacha verstaat men in N. Z. Amerika vaak ook andere planten met eetbare wortels. Zo heten Oxalis soorten arracacia del Peru.

Apiaceae, schermbloemenfamilie.

Arracacia is een geslacht van krachtige vaste planten met een knolachtige wortel.

50 soorten komen voor in W. Amerika en vooral in de Mexicaanse hooglanden, in de Andes tot 2600m en hoger.

Nauw verwant aan Conium. (Conium arracacia Hook)

Arracacia xanthorrhiza Bancr. (met gele wortels) Drievoudig geveerde bladen.

Wordt 1-1.5m hoog.

Grote witte, tot donker purperen bloemen komen in grote schermen. Lijkt veel op peterselie en variren van donker groen tot purper.

De wortel lijkt op een korte peen met een witte huid, van binnen is het wit, geel of purper. De wortelstok of peenvormige verdikking groeit met zijwortels uit die in 8 tot 12 maanden tot 30cm verlengen. Omdat de planten nauwelijks vruchten geven worden ze vegetatief of met wortelstukken vermeerderd.

Stamt uit de Andes, Santa Fe de Bogota, is beschreven in 1823.

Het kruid wordt daar vanwege de goed smakende wortels gekweekt. De knollen hebben vertakkingen ter grootte van onze peen, bevat veel zetmeel en is een populair voedsel in Z. Amerika, vooral Brazilië waar het de belangrijkste teelt is.

Naam, etymologie.

Duits Arakacha, Engelse Peruvian carrot, arracacha, de naam komt van Spaans die het geleend hebben van Quechua taal dat in het Andesgebied gebruikt wordt. De knol staat wat tussen peen en selderij in. De plant wordt ook apio criollo (Kreoolse selderij) genoemd in Venezuela, zanahoria blanca (witte peen) in Ecuador, virraca in Peru en mandioquinha (kleine casave) of batata-baroa in Brazili. Frans la arracacha, apio criollo, racacha, virraca o zanahoria blanca.

Gebruik.

Het belangrijkste is zijn zetmeelrijke wortel. Het kan rauw gegeten worden, maar als het gekookt wordt ontwikkelt het zijn aparte geur en aroma dat beschreven wordt als; een delicaat mengsel tussen selderij, kool en geroosterde kastanjes. De gekookte wortel heeft ongeveer hetzelfde gebruik als gekookte aardappelen, met meer geur en, afhankelijk van de soort, kleur. Omdat het zeer goed verteerbaar is is het uitstekend voor kleine kinderen. De wortels zijn echter maar enkele dagen houdbaar. Jonge, gebleekte stengels worden als groente gebruikt.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl