Myriophyllum

Uit G. Oeder.

Het geslacht vederkruid bestaat uit een 45 soorten van zoetwaterplanten die in tropische en gematigde streken voorkomen. Hun naam is naar de zeer fijn veervormig gedeelde bladeren die in kransen om de stengel staan.

Bloemen zijn klein en onaanzienlijk, okselstandig.

Bladeren staan in kransen of afwisselend en zijn fijn ingesneden.

Veel soorten blijven gewoon onder water. Bij andere komen de bloemen boven het water uit.

Halogaceae, vederkruidfamilie.

=Myriophyllum alterniflorum, DC. (afwisselend bloeiend)

Bloemen staan afwisselend aan korte bladloze en aren.

De groene bloemen verschijnen van mei tot augustus, vruchtbare bloemen staan met drie bij elkaar in de oksels van de bladen, de aren hangen als ze nog in knop zijn.

Meerjarige.

Vrij gelijk aan volgende soorten.

Naam.

Teer vederkruid, Engelse alternate flowered milfoil.

Uit; http://www.q-bank.eu/Plants/lookalikes/Myriophyllum/Myriophyllum.HTML

Myriophyllum aquaticum Verdc. (water bewonend) meerjarige aquarium of vijverplant van 10-30cm hoog.

Veerachtige bladeren rond de stengels in kransen van 4-6.

Wortelt bij overgang van water naar land en kan dan 2m lang worden en enkele decimeters boven het water uitsteken als kleine dennenboompjes.

Bloemen staan in de oksels van de hogere bladeren. Hiervan zijn in os land alleen vrouwelijke planten.

Komt uit zuid Amerika, Amazone.

Parelvederkruid, kransvederkruid.

Uit O. Thome.

Myriophyllum spicatum, L. (aarvormig)

Een gewone plant in stilstaande wateren waar het dichte massa ‘s vormt met de dunne stengels en twijgen. Als je ze uit het water neemt en schudt vallen er talloze kleine levende creaturen uit die er een plaats tussen gevonden hebben.

De zeer fijn verdeelde bladeren staan met 4 stuks in een krans De hele plant ziet er heel groen en aardig uit en ligt in het water waar het vlak onder de oppervlakte drijft.

In juli en augustus komen zijn aren van kleine geelgroene bloemen net boven de oppervlakte uit, bloemen staan in kransen die een onderbroken bladloze aar vormen van 6 tot 10 cm lang.

Meerjarig.

Een algemeen voorkomende soort in zoet water van Eurazië.

Naam.

Aarvederkruid, Engelse spiked water milfoil, Duits hriges Tausendblatt, Frans myriophylle en pis.

Uit G. Oeder.

Myriophyllum verticillatum, L. (kransvormig)

Bloemen in kransen en de groenachtige bloembladen zijn te klein om op te vallen.

Het is echter mooi vanwege zijn groenheid, de sierlijke vorm en bewegingen van zijn veerachtige bladeren die als groene draden in het water liggen.

Meerjarige.

Wordt gebruikt in aquaria en groeit in stilstaand zoet water over de hele aarde.

Naam, etymologie.

(Dodonaeus) (a) ‘De eerste van deze kruiden noemen we duysent-bladt, naar de Latijnse naam Millefolium en de Griekse Myriophyllon.’

Myriophyllum, Griekse myrioi: tienduizend of ontelbaar, phyllon: blad.

Plinius XXIV, 95 ‘Myriophyllon, quod nostri millefolium vocant, caulus est teneri, plurimis foliis, unde et nomen accepti, nascitur in palustribus, magnifici usus ad vulnera cum aceto’, zie Achillea die ook duizendblad genoemd wordt, ook Hottonia. Alle drie dienden als wondkruid.

Duits Tausendblatt, Engels water milfoil, ons duizendblad, Franse millefeuille aquatique.

Het blad staat in kransen, kransvederkruid, Quirl-Tausendblatt, Engels whorled water milfoil.

Dodonaeus (b) ‘Het heeft ook deze bastaard of oneigen namen, te weten Myllophyllon, Stratiotice en Achilleios en bij de Romeinen Supercilium Veneris. In de apotheken is het onbekend. Dan het verschilt van het ander Millefolium met de toenaam terrestre, dat is aard duizendblad, die ook Stratiotes Chiliophyllos genoemd wordt daar we in het vierde boek van gesproken hebben. Daarom zullen we dit kruid tot onderscheidt van het voor vermelde duizendblad Millefolium of Myriophyllon aquatile noemen, dat is in onze taal waterduizendblad. De woorden van Dioscorides aangaande het Myriophyllon luiden aldus: Ԉet steeltje, zegt hij, is enig, recht en dun die uit een enkele wortel spruit waarom vele zachte gladde bladertjes groeien die op venkelbladeren lijkenծ De soort van waterduizendblad wordt naar de gedaante van haar venkelachtige bladeren soms Marathrophyllum palustre en Millefolium aquaticum foliis Foeniculi genoemd. Wolfsteert is de oude Nederduitse naam van alle soorten van duizendblad of Myriophyllon.’

Duits Teichvenchel, Federvenchel of Wasserfenchel.

Verder in Duits Fenderball, Wassergarn, Wassertanne.

De Franse noemen het volant d’eau: watergordijn of fil d’eau, watervezels. Engelse parrot ‘s feather of myriad leaf.

Gebruik.

Het gebruik was vroeger zo. (Dodonaeus) ‘Het duizendblad, als Galenus betuigt, heeft een drogende kracht en gemerkt dat het de verhitting en ontstekingen van de wonden belet schijnt het daarom ook wat verkoelend te wezen. Want, zoals Dioscorides er van schrijft, het duizendblad of Myriophyllon beschermt de verse wonden van te ontsteken of te zweren als het groen of droog en met azijn vermengd er op gelegd wordt.

Hetzelfde kruid wordt met water en zout ingegeven diegene die van hoog gevallen zijn.

Waterduizendblad heeft alle krachten van het andere ruiterkruid dat geel duizendblad genoemd wordt wat zeer nuttig is en goed gebruikt wordt tot alle verouderde en verse zweren en zeren.’

Planten.

In de herfst ontwikkelen ze korte zijscheuten waarin de bladeren opgehoopt zijn, de stengel verrot en deze hoopjes drijven met het water mee en wortelen weer in het voorjaar. Dan scheuren.

Vermeerderen kan ook door zaad, dat direct zinkt, zaaien in maart bij 20-22 graden.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/