Hymenocallis

Uit E. Bury.

Hymenocallis soorten worden vaak verkocht onder het synoniem Ismene. Deze naam is van de schone Ismene, de dochter van Oedipus en Jocasta in de Griekse mythologie.

Eveneens nauw verwant is Elisena longipetala die voor kruisingsdoeleinden wordt gebruikt.

Amaryllidaceae, Amaryllisfamilie, Amaryllis klasse.

Er bestaan binnen het geslacht Hymenocallis ongeveer 40-50 soorten.

Ze worden gekweekt vanwege de geurende witte en bij 1 soort gele, opvallende bloemen.

Sommige soorten zijn winterbloeiers die behandeld moeten worden als Crinum, in de zomer moeten ze rusten.

Bolachtige planten uit de warmere delen van de Nieuwe Wereld en een in Afrika die gekweekt worden vanwege de geurende witte (in 1 soort gele) bloemen.

=Hymenocallis narcissiflora, J. F. Macbr. (narcisbloemig) (=Ismene narcissiflora) De 5-8 bladeren zijn riemvormig en heldergroen, staan bijeen en sterven in մ najaar weer af.

De hoogte is 50cm.

De 2-6 bloemen zijn wit met een groot en centraal trechtervormig kopje die aan de rand van franjes is voorzien. De bloei valt in juni/juli en laten vooral ‘s avonds hun aparte geur bewonderen.

Het is een geurende en puur witte vorm die uit Peru en Bolivia stamt en in 1796 beschreven is.

Sea daffodil, Peruvian daffodil, spider flower. Duits Seenarzissen.

Vormen.

Uit www.gardenimport.com

Hymenocallis x festalis (een feest) (Ismene festalis) is een hybride die ontstaan is uit deze vorm x Hymenocallis (Elisena) longipetala. Die geeft een helder witte bloem. Vorstgevoelig bolgewas van rond 45cm hoog.

Glanzend groene riemvormige bladeren. Op de top van de stengel staat 5 witte en 10cm grote trompetvormige bloemen. =De cv. ‘Zwanenburgռ.’ eveneens ontstaan uit voorgaande kruising, komt natuurlijk van Tubergen die aangeeft dit de allermooiste en allergrootste van de Ismene ‘s is.

Uit; https://hiveminer.com/Tags/hymenocallis,littoralis

Ismene littoralis Salisb. (zeekust bewonend) (Ismene littoralis) meerjarig bolachtig gewas van 60-70cm.

Bol is 7-10cm in diameter en als het ouder wordt krijgt het een nek van 4-5cm.

Grote witte bloemen van 14-17cm doorsnede die naar vanille ruiken.

Uit Zuid Amerika.

Beach spider lily.

Uit E. Bury.

=Hymenocallis speciosa, Salisb. (mooi, fraai) De 12-18 bladeren zijn helder groen en vrij lang 60cm en 15cm breed, niet afvallend.

Een 60cm hoge bloemstengel.

De 6-15 wit tot groene bloemen met lange kroonbuis die uitloopt in smalle slippen hebben een heerlijke geur, houden hun geur ook als ze gedroogd worden.

Nadat het vruchtbeginsel is volgroeid worden de zaden zichtbaar.

Uit Z. Amerika, is beschreven in 1759.

Naam, etymologie.

Hymenocallis, Grieks humen: een membraan of vlies, een verwijzing naar de webachtige bloemdraden, kallos: is schoonheid. Een plant met mooie bloemen waarvan de meeldraden aan de voet door een vlies zijn verbonden. In Engelse gebieden worden ze daarom spider lilys genoemd, green tinged spider liliy, Frans lis blanc en lis a l'huile, Duits Schonhutchen, Schnlilien of Ismenenlilien.

Of naar Hymen, de god van het huwelijk. De zoon van Apollo en een van de muzen. Hij wordt in legende beschreven als jeugdig en van zoծ schoonheid dat hij voor een meisje werd aangezien. De soorten zijn puur wit en geurend.

Zaadwortel.

Bij enkele gewassen, als de mangrove’ s, is bekend dat de zaden aan de boom kiemen die dan met wortel en al in de slijkgronden vallen en zo verder groeien. Ook bij deze Hymenocallis beginnen de zaden te kiemen aan de plant, uit dit zaad vormt zich een klein bolletje dat zo gauw die in de aarde komt begint te wortelen en bladeren vormt.

De bol groeit met het jaar als die goed verzorgd en verpot wordt.

Vormen.

Kruisingen tussen narcissiflora x speciosa gaven o.a. de ‘Advance’, die kwam door van Tubergen in 1932. Die heeft puur witte bloemen en een geel gestreepte keel. De bloemen zijn zeer artistiek, namelijk vrij smalle bloembladen met grote, sierlijk gekartelde kroon en uitstekende bloembladen.

‘Daphne,’ van dezelfde fa heeft grotere bloemen.

Potcultuur.

Deze soorten bezitten een bol die vergelijkbaar is met die van de narcis. Dit zijn heel aparte bolbloemen die uitermate geschikt zijn voor potcultuur. Hiertoe worden ze in februari opgepot. De neus van de ronde bol komt gelijk met de potrand. De pot kan in de kamer in bloei getrokken worden. Zo gauw de bladeren verschijnen wordt er meer water gegeven. De bloemen zijn zoet geurend, trompetvormig met 6 slippen aan de buitenkant die naar achteren zijn gebogen. De bladverliezende soort kan na de bloei in buiten gezet worden. Na het afsterven van de bladeren wordt ze binnengehaald en in een matig verwarmde plaats overwinterd. De wintergroene kan een aantal jaren in dezelfde pot blijven staan. Ze zijn wel vorstgevoelig.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/