Phoradendron

Uit Mary Vaux Walcott.

Een geslacht van parasiterende planten die op dicotyle bomen voorkomen, zelden op coniferen, 10-80cm.

Het zijn struiken met meestal tegenoverstaande en zelden in kransen van 3 staande, gewoonlijk handnervige geelachtige bladeren van 2.5cm.

Ze maken dichte bossen met kleine, groene of gele bloemen.

200 soorten omvat dit geslacht die meestal voorkomen in Tropisch Amerika.

Loranthaceae, vogellijmfamilie, riemenplanten, nu Santalaceae.

Phoradendron leucocarpum Reveal (witte vrucht) (=Dendrophthora leucocarpa Trel.) (Phoradendron serotinum Reveal. (laat bloeiend) (Phoradendron flavescens, Nutt. (steeds geel)

Deze heeft lelieachtig geurende bloemen. Verkeerd lancetvormige, ook kruisvormige bladeren die gevolgd worden door witte bessen.

Groeit in zuidoost VS in vele var. op eiken, populieren, plataan, es en mimosa. Verspreiding gebeurt ook door vogels als Bombycilla cedrorum Phainopepla nitens.

De eerste plant die een staatssymbool in Amerika werd was de mistletoe. Dit was in Oklahoma in 1893.

Naam, etymologie.

Phoradendron is Grieks voor een bomendief. Amerikaanse mistel of goudtak, in Engels N. American mistletoe, oak mistletoe, eastern mistletoe, hairy mistletoe, Pacific mistletoe.

Gebruik.

De goudtak werd door de Indianen al sinds lange tijden, later ook door de negers, voor seksuele gebruiken aangewend.

De bladen dienden de Indianen van Californi als vervanger van tabak en in Arizona als koffiesurrogaat.

De planten zouden een giftige stof bevatten, naar de mening van de Indianen alleen als ze op zekere bomen groeiden. Men heeft na gebruik van de mistel braken, zintuiglijke storingen en overgaande verlammingen gezien. De bladeren werden tegen hartziektes gebruikt.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl