Magnoliaceae

Deze familie omvat schitterend bloeiende bomen of struiken. De eenvoudige en meestal gaafrandige bladen staan afwisselend. Ze zijn of altijdgroen of bladverliezend.

De opvallend grote bloemen zijn meestal verborgen in grote huidachtige bijbladen die de eindknop en zeer grote bloemknoppen omhullen. Bij het opengaan onthullen ze zeer grote, mooie en meestal alleenstaande bloemen. Verspreid staan bloemen zijn drietallig met talrijke stampers.

10 geslachten en ongeveer 80 of meer soorten zijn beschreven die tot deze mooie en geurende familie behoren.

In N. Amerika zijn ze hoofdzakelijk bladverliezend. Verscheidene soorten zijn gevonden in Tropisch Amerika en in de Oost, China en Japan. In Australië wordt de familie vertegenwoordigd door Tasmannia en in Z. Amerika door Wintera. Niet een komt ervoor in Afrika en Europa. Het hout is gewoonlijk goed timmerhout, terwijl in alle delen, als bast en bladeren, een bittere stof wordt gevonden die in sommige species geurend is.

Dit was een van de eerste loofbomen die ongeveer 80 000 000 jaar geleden ontstaan zijn. De overgang van coniferen naar loofbomen kun je nog zien in de kegelvormige en schubbige vrucht.

Een aantal soorten van Liriodendron en Magnolia kwamen tijdens het krijttijdperk en tertiair ook algemeen voor in Europa en Groenland.

De familie is nauw verwant aan Annonaceae en Calycanthaceae.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl