Petteria

mUit www.biolib.de

Naam, etymologie.

Petteria is zo genoemd naar Franz Petter, een botanist uit Dalmatië, 1798-1853.

1 soort.

Fabaceae, vlinderbloemige.

De stengel is met droge schubben bezet) (Cytisus fragrans (geurend)

Het blad is drietallig als Laburnum en meestal glanzend of licht behaard, aan 2-4cm lange bladstelen, 3-6cm lang en 1.5-3cm breed, het middenblaadje is in de regel breder dan de zijblaadjes, donkergroen en van onderen licht groen en langs de hoofdnerf behaard, lang elliptisch met stompe top, bladrand gaaf en gewimperd.

Kale groene twijgen.

Geurende en heldergele bloemen in juni en staan in opstaande, dichte en eindstandige trossen van 6cm lang, kelk is tolvormig en kort tweelippig, de bovenlip is bijna tot de basis gespleten, onderlip is 3tandig, snavel van de vleugel en kiel is vergroeid met de meeldraadbuis, vruchtbeginsel is behaard.

Peulvrucht is plat en tot 4cm lang, spaarzaam zijdeachtig behaard met glanzend rood/bruine zaden.

Het is een struik die veel op de gouden regen lijkt maar de gele bloemen staan in opgaande en dichte trossen op het eind van de zijtwijgen. Het is minder opvallend dan de gouden regen of de brem, vandaar dat het weinig gezien wordt.

Komt uit de Balkan en wordt 1.5-2m hoog.

Dalmanitischer Goldregen, Dalmatian laburnum.

Planten.

Vraagt dezelfde cultuur als de gouden regen, waar het op gent kan worden.

Zou ook dezelfde vergiftige eigenschappen bezitten.

Zaaien in mei bij 15 graden.

Planten op een beschutte, vrij droge en goed doorlatende, zonnige plaats, in de winter de voet wat bedekken.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl