Cupressocyparis

Naam, etymologie.

Cupressus en Chamaecyparis werden vroeger tot 1 geslacht gerekend.

In 1888 kwam op Haggerston Castle, Northumberland, het stuifmeel van de Cupressus macrocarpa op de vrouwelijke bloeiwijze van Chamaecyparis nootkatensis terecht. Dit leek volkomen normaal. Later bleek pas dat dit dus bastaarden waren. In 1911 ontstond op Leighton Hall, Welshpool, de kruising in omgekeerde volgorde.

Hieruit ontstond x Cupressocyparis leylandii, Dall. Die werden gekweekt door C.J. Leyland, een zeekapitein die ze op zijn landgoed kweekte, Haggerston Castle, in Northumbria, 1888.

De nootka cipres heet nu Cupressus. Waar de Nootka cipres behandeld wordt als een Chamaecyparis wordt de naam van de hybride × Cupressocyparis leylandii, waar de Nootka cipres gezet wordt in Cupressus, wordt het × Cuprocyparis leylandii.

Leyland cipres, Engelse Leylandii-cypress, Duits Leylandzypresse.

Pinaceae, Cipressen.

Vorm.

De leylandii-cipres is een populier onder de coniferen en schiet omhoog naar de wolken, groeit soms meer dan een meter per jaar. De lange scheuten hebben eigenlijk geen tijd om blad te vormen, tenslotte doen ze dit, maar dan spaarzaam. De boom wordt zo wat luchtig en wat slordig van vorm, maar waait goed met de wind mee en kan goed gesnoeid worden. In onze kuststreken en in Engeland is het de meest geplante haagconifeer.

Heeft de krachtige groei van de cipres en de hardheid van de nootkacipres geërfd, lijkt het meest op de laatste.

Ook deze vorm heeft ook wel eens last van taksterfte, net als de cipres. Mogelijk is dat onder de bastaarden, die onder de verzamelnaam leylandii samengevat worden, meer of mindere resistentie tegen deze taksterfte bestaat.

Vormen.

‘Haggerston Grey’, was de eerste vorm die in 1888 aangeboden werd. De meest gekweekte kloon is ‘Leighton Green’, uit 1911, hoewel ze meestal allemaal onder de verzamelnaam Cupressocyparis leylandii aangeboden worden.

De cv. ‘Castlewellan Gold’, is een Ierse naam die gekoppeld is aan een stugge groeiwijze met open karakter. Het zomerse geelgroene loof verkleurt in de winter meer groen geel tot brons.

2 andere hybriden zijn er ook geteeld met de Nootka en andere Cupressus soorten: Cupressus arizonica var. glabra × Cupressus nootkatensis werd Cupressus × notabilis. Cupressus lusitanica × Cupressus nootkatensis werd Cupressus × ovensii.

Vermeerderen.

Neem in februari de topstekken van een 10cm lengte, liefst van een wat jonge plant. Het stek moet van onderen iets verhout zijn, een geel/bruinverkleuring krijgen. Daardoor rot het minder, het wortelt het best tussen die twee kleuren. Trek het onderste twijgje eraf. Dan in een oplossing van 50 mg ibz (pilvorm) per liter water plaatsen. Laat dit een 10-12 uur staan. Dan zuigen ze de groeistof op.

Plaats de coniferen in een koele ruimte, 10 graden, de bodemwarmte moet wel hoger zijn, een 14 graden. Dan gaat de wortelvorming door en heeft het gewas geen last van de voor hen hoge temperatuur, gaat dus niet groeien. Planten in stekgrond, aangieten, plastic erover heen en elke week even controleren op vochtigheid, droogte en schimmels. Laat het plastic er dan een paar uur af zodat het blad wat opdroogt en bedek het dan weer. De luchtvochtigheid is hoog genoeg als het plastic bedekt is met waterdruppeltjes, je kan de plant dan niet zien. De waterdruppeltjes houden ook ultraviolette stralen van de zon tegen, op droge plekken komt de zon er door en verbrandt het gewas. Je kan ook een hoog saladebakje nemen, een paar cm. stekgrond erin, (dat is gezeefde potgrond zonder mest) plastic eroverheen en vastbinden met een elastiekje Na enkele maanden is het stek geworteld, de plant begint dan te groeien, langzamerhand meer luchten en tenslotte het plastic eraf halen. Licht bemesten. In buiten brengen na de ijsheiligen, half mei.

Er zijn er ook vele die al in september stekken en dan 100mg liter ibz oplossen of Jiffy Grow 1 deel op 50 delen water.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl