Phyllodoce

Uit W. Hooker.

Mooie lage kruipende struiken die gekweekt worden om hun bloemen.

Altijdgroene struiken met afhangende takken.

Bladeren staan verspreid en zijn lijnvormig.

Slanke 4-6tallige bloemen staan in eindstandige schermen, bloemkroon is klok of buisvormig en 4-6spletig, 8-12 meeldraden staan dicht opeen gedrongen en zijn korter dan de bloemkroon. Doosvrucht is bijna rond en 4-6hokkig met zeer fijne zaden.

6 soorten komen voor in de arctische gebieden van N. Europa en N. Azië, N. Amerika in de Rocky Mountains, zuidelijk tot Californi.

Ze zijn heideachtig met kleine bladen en aardige bloemen die in grote hoeveelheid verschijnen.

Ericaceae. Hybriden er van komen voor.

=Phyllodoce caerulea, Babbington. (hemelsblauw) (Menziesia caerulea) Vele bladen veel die verspreid staan, lijnvormig en heel fijn getand zijn, tot 10mm lang en naaldvormig.

Bloemstengels zijn bedekt met kleverige haren.

Paars/blauwe bloemen zijn tot 8mm lang en zitten aan tot 12cm lange klierachtig behaarde bloemstelen, staan in weinig bloeiende eindstandige tuilen, kelkbladen zijn behaard en spaarzaam beklierd, bloemkroon is buisvormig en een derde langer dan de kelkbladen, aan de top ondiep gespleten, meeldraden zijn aan de voet spaarzaam behaard en iets langer dan de kelkbladen in juni/juli.

Een kleine en vertakte struik die kaal is van onderen, maar zeer bladig aan de bovenkant. Lijkt in groeiwijze, blad en bloemvorm veel op de volgende soort maar wijkt ervan af door de kleinere bladeren en bloemen die hier purper zijn wat later verkleurt tot blauwachtig met opdrogen.

Komt uit Midden Europa, Pyreneeën en N. Azië tot 15cm hoog.

Uit; https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Phyllodoce_aleutica_(0s2)_flower.JPG

Phyllodoce aleutica A. Heller. (van de Aleutian eilanden bij de kust van Alaska) struikje met opstijgende of kruipende stengels van 10-30cm hoog, oudere planten vormen matten.

Dicht bebladerd, 8-14mm lang en zeer fijn getand, helder groen en onder geelachtig.

Geelgroene of geelwitte urnvormige bloemetjes in voorjaar van 7-8mm lang met roze meeldraden.

Groeit op zure grond, heideachtige.

Winterhard.

Subspecie glandulifera heeft donkerder balderen en smallere bloemen met purperen meeldraden met klieren.

Aleutian mountain heath.

Naam, etymologie.

Phyllodoce, naar Phyllodoce, een zeenimf die door Virgilius genoemd werd.

Moerasheide, Engelse blue mountain heat, Scottish menziesia en Duitse Moosheide of Blauheide.

Uit Mary Vaux Walcott.

Phyllodoce empetriformis, D. Don. (als Empetrum gevormd) Bladeren zijn tot 15cm lang en naaldvormig, rand is schijnbaar gaaf en glanzend donkergroen met iets verdiepte hoofdnerf, onderzijde is grijs/groen.

Twijgen zijn kaal, liggend tot opstijgend.

De tot 1cm lange, 4-6tallige roze/rode bloemen staan in eindstandige tuilen, bloemsteel is tot 15mm lang en fijn beklierd, kelkbladen zijn kaal, bloemkroon is klokvormig en tweemaal zo lang als de kroonbladen en aan de top ondiep gespleten, meeldraden zijn even lang als de kelkbladen in april/juni.

Uit W. N. Amerika wordt 2 0 cm hoog.

Pink mountainheath.

Uit; http://portraitsofalpineplants.com/POAP_LARGE_026.htm

Phyllodoce x intermedia “Drummondii’. (Thomas Drummond, Schotse plantenzoeker en botanist, 1790-1835) Altijdgroene bossige plant.

Smalle heideachtige glanzende bladeren.

In april-juni komen de trossen met roze bloemen op rode stengels.

Uit; http://www.wikiwand.com/sv/Phyllodoce_nipponica

Phyllodoce nipponica Makino subspecie tsugifolia (uit Nippon of Japan en met blad als Tsuga)laag struikje.

Heideachtig glanzend blad.

Wit-roze bloempjes aan slanke stengels in het voorjaar.

Planten.

Ze zijn winterhard en groeien in veen en vochtige grond, beschut tegen de middagzon en houden van kou en vochtig klimaat.

Vermeerderen door deling, door ze dieper te planten kunnen ze om ’t jaar gescheurd worden, en zomerstek. Zaaien in mei in turfgrond bij 18 graden, in donker laten kiemen.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl