Zinnia
Over Zinnia
Vorm, kruiden, soorten, cultuurvariëteiten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, planten,
Zinnia’s zijn populaire tuinbloemen vanwege de zomer- en herfstkleuren. Het zijn meestal eenjarige of worden als zodanig behandeld.
Het geslacht bestaat uit één-, meerjarige of halfheesters.
Meestal zijn ze afkomstig uit Mexico, maar ze groeien ook in Texas, zelfs tot Colorado en tot Chili.
Waarschijnlijk bestaat het geslacht uit een 16-20 soorten.
De populaire tuinplanten groeien ongeveer een halve meter hoog en zijn van juli tot en met de vorst bedekt met heldere gekleurde en grote bloemen. Verscheidene kleuren komen er in voor, van wit tot geel, van goud naar oranje tot rood paars en purper. De zinnia is rijk aan tinten van purper en oranje, maar niet in blauw en roze, arm in rood.
Tegenoverstaande bladeren zijn meestal gaafrandig, bloemen eindstandig.
Asteracea, Helianthus klasse.
=Zinnia angustifolia, Kunth. (smalbladig) Vertakt uitstekend en vormt compacte planten.
Is vrij gemakkelijk in cultuur en niet zo gevoelig voor natte weersomstandigheden waardoor de bloemen zo gemakkelijk smetten.
Is beschreven in 1824 uit zuidoost N. Amerika, Mexico.
Vormen.
Er zijn vele cultivars die tot 3 klassen behoren:
De Profusion series, oranje, kers of witte bloemen. De Star series, oranje, witte of gouden bloemen. De Crystal White cultivar met witte bloemen.
40cm hoog is ‘Perzisch tapijt’, ‘Mahonie’ komt in geel, en ‘Old Mexico’ is rood met geel.
Uit liveplants.narod.ru
Zinnia haageana, Regel (Duitse botanist Friedrich Adolph Haage, 1796-1866)
Deze soort is kleiner dan de meeste zinnia’s, 30-50cm, met smallere bloemen maar met een kleur die alle schaduwen van oranje weergeeft.
Dit is vermoedelijk dezelfde als onder de naam Z. angustifolia vermeld wordt.
Is de tweede in belangrijkheid. Uit Tropisch Amerika. De enkele vorm is beschreven in 1861 en de dubbele ongeveer in 1871.
De eerste kruisingen tussen die twee ontstonden omstreeks 1876 onder de naam Zinnia darwinii.
Uit H. Andrews.
=Zinnia elegans Jacq. (vioolkleurig) ( Zinnia violacea Cav. ) (sierlijk) Het blad is tegenoverstaand en ovaal tot eirond.
De bloemen zijn groot, van 5 tot 12cm in doorsnede in juli/oktober.
Het is een mooie sierplant die geschikt is voor de border en als snijbloem.
Een iets ruw behaarde eenjarige.
Het is de soort waar de meeste tuinvariëteiten aan zijn ontleend. Is beschreven in 1796.
Elegant zinnia, youth and old age.
Uit E. Step.
Vormen.
Oorspronkelijk werd deze vorm ingedeeld in 3 groepen. Dit naar de hoogte. De hoogste groep is geschikt als snijbloem. Dit is een robuuste groep die in vele kleuren te verkrijgen is. Die groep is ook bekend als de ‘Giant of Mammoth’ lijn. Die lijn was in 1886 door Herr C. Lorenz geïntroduceerd.
De middelhoge zinnia’s zijn meer geschikt voor de tuin.
Zo ook de dwergvormen. Deze groep wordt onderverdeeld in twee subtypen, de ‘Pompons’ en ‘Tom Thums’. De ‘pompons’ of ‘lilliputters’ zijn groter, 50cm., met kleinere bloemen.
‘Tom Thumb’ geeft de grootste bloemen op de kleinst mogelijk plant, Thumbelina is maar 15cm hoog. De F1 hybride als Peter Pan wordt maar 25-30 hoog met bloemen van 7-9cm doorsnede.
Tegenwoordig wordt de groep verdeeld in grootbloemige en kleinbloemige typen. De grootbloemige zijn het moeilijkst in cultuur en worden meestal alleen als snijbloem gekweekt, meestal in kassen.
Bekende groepen zijn cactusbloemige, Burpeeana, Californische reuzen en dahliabloemige.
Naam, etymologie.
Zinnia is zo genoemd naar Johann Gottfried Zinn, een Duitse professor in de medicijnen en plantkunde te Gottingen, 1725-1759.
In Amerika wordt deze vorm youth and old age genoemd, dit naar de twee kleuren in de bloem, de een is wat lichter dan de ander. Symbool voor gedachtes aan een afwezige vriend.
Planten.
Combineer Zinnia met grijsbladige planten of met zachtgele bloemkleuren.
Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl