Kolkwitzia

Uit Curtis botanical magazine.

Dit geslacht bestaat maar uit 1 soort die voorkomt in centraal China. Verwant aan Abelia.

Klokvormige bloemen die meestal met 2 bijeen staan of meerdere aan het eind van de zijtwijgen, stijl en 4 meeldraden zijn ongeveer even lang als de kroonbuis, vruchtbeginsel is 3hokkig.

Vrucht is droog met gesteelde blijvende kelk.

Caprifoliaceae, nu Linnaceae.

Kolkwitzia amabilis, Graebn. (lieflijk) (=nu Linnaea amabilis Christenh.) Het blad is kort gesteeld en 3-7cm lang, 1.5-3cm breed, eivormig met spitse top, ongelijk gekarteld/gerand soms bijna gaaf, gewimperd, zacht zeegroen en staan tegenovergesteld, van onder iets lichter en blijvend behaard.

De scheuten schilferen in de winter bruinrood af. Jonge twijgen en bladeren zijn soms roodachtig van kleur.

In mei/juni zijn de elegant gebogen takken overladen met zacht roze klokjes, dicht en gracieus.

De zacht roze bloem met zijn geeloranje vlek in de keel lijkt op een klokje. Het klokje staat in paren en de paren staan met vele paren bij elkaar zodat ze gezellig een koortje in een bolletje vormen.

De bloei is het rijkst in volle zon, en wel spectaculair, mei/juni, okselstandig of in grote trossen aan het eind van de zijtwijgen. Kelk met iets afstaande en gewimperde tanden, kroon klokvormig, 1.5cm lang, meeldraden zijn ongeveer even lang als de kroonbuis, vruchtbeginsel dicht grijs behaard.

Na de bloei vormen zich aardige bruine vruchtomhulsels aan de takken.

Een zeer fraaie struik die in bloei wel wat op Weigelia lijkt, maar door de vorm van de takken sierlijker is.

De Kolkwitzia is een bladverliezende sierstruik die breder dan hoger wordt.

De plant is gevonden in het stroomgebied van Han en Yangtse in de provincie Hupeh te China. Daar verborg het zich op 3000m hoogte tussen de rotsen. De struik werd toch gevonden door de plantenjager E. Wilson. De Kolkwitzia werd beschreven in 1903. Wordt 2m hoog.

De wat donkerder cv. ‘Rosea,’ is van Moerheim uit Dedemsvaart.

‘Pink Cloud,’ kwam door de Wisley Gardens, de beroemde botanische tuin te Z. Engeland. Die draagt een wolk van roze bloemen.

Naam, etymologie.

Kolkwitzia is zo genoemd naar Richard Kolkwitz, professor in de botanie te Berlijn, (1844-1930) fysioloog/hydrobioloog en schrijver over plantenfysiologie.

Koninginnestruik. Engelse beauty bush.

Planten.

Heeft een voorkeur voor wat zure en niet te natte grond in zon of halfschaduw.

Kolkwitzia is via zomerstek, juni, 1% ibz, maar ook door winterstek te vermeerderen. Knip eind februari stengels van snoeischaarlengte, +20cm, onder en boven een knoop. Dan verwond je het onderste oog, niet erger dan dat je het met je duimnagel zou doen, haal dit door 1% ibz groeistofpoeder en stek ze ter plaatse 3 bij elkaar en zo diep dat er nog maar een paar cm. van de top te zien is. De bovenste top hoeft alleen maar uit te lopen, de rest verdroogt dan niet en kan overal wortelen. Plaats er een merkteken bij zodat je in mei, dan beginnen ze te groeien, weet waar ze staan.

Ook kan je ze in een diepe pot steken en gewoon buiten neerzetten. Wat plastic eroverheen stimuleert een betere opkomst. Denk dan wel om het verbranden van het stek door de zon. Er moeten altijd waterdruppeltjes op het plastic zitten. Dan worden de zonnestralen tegen gehouden en weet je dat de luchtvochtigheid hoog genoeg is. Met warm weer luchten, halfweg mei kan je het plastic er af halen. Bij sommige planten is het gewenst dat ze een struikvorm hebben of meer vertakt moeten zijn. Top de eerste scheuten dan in mei op een 5-10cm boven de grond. Geef dan ook (kunst)mest.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl