Strelitzia

Uit L. van Houtte.

Een geslacht van meerjarige kruiden uit de Canarische eilanden en Z. Afrika.

Het blad is tweerijig leerachtig en banaanachtig, donker groen en staan aan lange stengels, 30-200 cm lang en 10-80 cm breed.

Aparte bloemen.

De rizoom is soms ondergronds, soms opgaand, wel houtig.

Er zijn gesteelde en ongesteelde soorten.

Hier teelt men in de kas voornamelijk de vrijwel stamloze S. reginae.

5 soorten komen voor in Z. Afrika.

Musaceae, bananenfamilie.

=Strelitzia alba Skeels (wit) (Strelitzia augusta, Thunb. (groot) is de grootste en wordt tot 6m hoog met witte bloemen in maart. Is in 1791 beschreven. Weiße Strelitzia. White flowerd wild banana.

Uit palmvriende.net

Strelitzia juncea, Link. (biesachtig blad) groeit op dezelfde wijze maar met kleinere biesachtige bladeren, 1-2m lang, dus niet banaanachtig. De bloemen zijn ook iets roder

Gespeerde paradijsvogelbloem. Rush leaved Strelitzia.

Uit Curtis botanical magazine.

Strelitzia nicolai Regel (naar Nicolaas Nicolajevitsj II van Rusland, 1831-1891) kan 10 m hoog worden en is daarmee de grootste soort, de andere soorten worden meestal 2-6 m hoog. Een groenblijvende plant met meerdere stammen met een palmachtige bladerkroon.

Grijsgroene, banaanachtige bladeren zijn 1,5-2,5m. lang en afwisselend geplaatst, langwerpig en lancetvormig en komen waaiervormig uit de rechte stammen. Het onderste gedeelte van de stam wordt kaal als de bladeren daar afvallen.

Bloemen met 3 drie witte kroonbladeren en 3 violette kroonbladeren, grijsblauwe schutblad staat haaks en is tot 35 cm lang.

White of giant bird of paradise, wild banana. Natal- of Baum-Strelitzie.

Uit Redoute.

=Strelitzia reginae, Banks. (koningin) Een kruidachtige plant die op de banaan lijkt, de stengel is kleiner en wordt niet zo groot, enkele meters. De bladen zijn meer taai en leerachtiger dan die van de banaan en kunnen tegen hitte en droogte, blauw/groene en eivormig langwerpig, 30-50cm lang en staan 2 rijen op hoge en schedeachtige bladstelen van 50cm lang. Ze worden geboren op lange voetstengels van een meter lengte die direct uit de wortels komen.

De wortels zijn dik en vlezig.

Volwassen planten van 3 jaar oud kunnen jaarlijks bloeien. De bloemen zijn zeer opvallend en zijn met 5‑8 stuks bij elkaar in een schede opgeborgen en gaan 1 voor 1 open. Meestal komen er drie fel oranje kelkbladen waarvan twee hol zijn en de derde lang toegespitst is. Ook de 3 blauwe kelkbladen ontwikkelen zich uit de kielvormige bloeischede. De bloem staat meestal in een rechte hoek ten opzichte van de stengel, een bloemvorm als een boot waarin de veren als zeilen opgericht staan. De boot heeft drie briljant opgaande bloembladen waarvan er twee rechtop staan, flikkerend als vlammen en de derde ligt plat op de kiel die alleen opzij wordt geduwd door de volgende bloem. De bloemen worden bestoven door honingzuigers die het schutblad als een zitplaats gebruiken als ze de bloemen bezoeken. Het gewicht van de vogels zorgt ervoor dat de bloem zich opent en er stuifmeel op de vogelpoten terecht komt, wat de vogels naar andere bloemen kunnen overbrengen.

Is afkomstig uit Z. Afrika en in 1773 beschreven.

Naam, etymologie.

Strelitzia reginae lijkt op een kraanvogel of een koninklijk diadeem, beiden zijn sierlijk en dragen waardig hun tooi in dezelfde briljante kleuren provocerend en uitdagend. De bloem is als een briljante vogel die in de lucht danst, het is een van de weinige bloemen die door de vogels bestoven worden.

De plant kwam voor het eerst in Engeland onder George III. Toen het gewas bloeide in Kew in 1773 viel het op door zijn opvallende tinten dat door duizenden bewonderd werd. Hierdoor noemde Sir Joseph Banks het naar de Queen. Dit was Sophie Charlotte, een prinses van Mecklenburg-Strelitz voordat ze George II trouwde in 1761.

De plant is nog bekend als the queen flower. Ook wordt het bird- of paradise flower genoemd, paradijsvogelbloem. Frans oiseau de paradis, Engelse bird’s tongue flower, crane flower, Duitse Strelitzie, Paradiesvogelblume .

Planten.

Geef de plant geregeld water. De temperatuur kan in de winter op minimaal 12 graden gehouden worden, in de zomer omstreeks 20.

Vermeerdering door scheuren en zaad.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl