Davallia

Over Davallia

Apenpootje, vorm, varens, soorten, cultuurvariëteiten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, vermeerderen, planten,

Varens die onder glas geteeld worden, de kleinere vormen zijn geschikt voor hangmanden.

Tropische planten meestal met stevig en wat fijn verdeeld blad en luchtwortels.

Een 40 soorten die in vele delen van de wereld voor komen, sommigen zijn epifyt.

Polypodiaceae, varenfamilie, Davalliaceae.

Davallia bullata, Wall. (met blaren of bobbels) Een lage plant met kruipende wortelstok die bedekt is met witachtig of lichtbruin haarachtige schalen.

Daaruit komen de grijs/groene stelen met heldergroene en meerdere keren geveerde, driehoekige bladeren tevoorschijn. Bladen staan verspreid en zijn 20-25cm lang, 8cm breed met diep ingesneden segmenten.

Het apenpootje zien we hier wel als kamerplant en is afkomstig uit Java, India en Japan.

Naam, etymologie.

Davallia is zo genoemd naar Edmund Davall, een Engelsman die zich in Zwitserland vestigde en daar de rang van inspecteur van het boswezen kreeg. Hij verzamelde planten en zaden die hij naar Engeland stuurde, 1763-1798.

De rizomen of kruipende stengels van deze varen zijn bedekt met een licht bruin dons, zonder bladeren en lijken veel op een hazenpoot.

De Engelse naam is dan ook hare’s foot en bij ons apenpootje.

uit www.finerareprints.com

Davallia canariensis, Smith, (uit de Canarische eilanden)

Heeft een stevige wortelstok met licht bruine schubben.

Driehoekig en meermalen geveerde bladeren van 30-45cm lang met kleine, driehoekige deelblaadjes.

Is beschreven in 1899.

uit www.bonsai-art.com

Davallia mariesii, Moore. (Charles Maries, Engelse plantenverzamelaar in de 2de helft van de 19de eeuw) Een stevige en wat dunnere wortelstok met bruinachtige schalen.

Donker groene bladeren van 20cm lang met kleine en fijn getande deelblaadjes.

Uit Japan is beschreven in 1880.

Japan hareճ foot fern, squirrel ‘s foot fern, Hasenfussfarn, Davallie.

Planten.

De vele verschillen in vorm, groei en houdbaarheid, maken ze geschikt voor decoratieve aanvulling.

Het kenmerk zijn de lange wortelstokken die aan de oppervlakte groeien en met roestbruine schubben bedekt zijn. De wortelstokken worden wel los te koop aangeboden in bolvormige trosjes. Die kan je ophangen en door geregeld water te sproeien komen er bladeren aan. Of planten in zeer luchtige grond en op een half beschaduwde, vochtige plaats te zetten

Vermeerderen door delen van de wortelstokken en door sporen. Doe dat laatste in het voorjaar.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl