Billbergia

Uit J. Lindley.

Naam, etymologie.

Billbergia. De Zweedse botanist Carl Peter Thunberg (1743-1828) noemde dit geslacht in 1821 naar de Zweedse advocaat en schrijver van een flora van Scandinavi Gustav Joannes Billberg, 1772-1844.

De rond 60 Billbergia soorten zijn inheems in de tropische oerwouden van Mexico tot Zuid- Brazilië en Noord- Argentinië. De meeste zijn er in Brazilië. De soorten hebben een hangende bloeiwijze die uit het midden van den kokervormige bladeren of rozet komen. De gekleurde schutbladen van de bloembladen zijn meestal opvallend. Ze bloeien echter maar kort, maar elk jaar opnieuw.

Lange, doornige en meestal stijve bladen.

Altijdgroene epifytische kruiden, ze leven op bomen. Nauw verwant met Aechmea. Queen’ s tears.

Bromeliaceae.

=Billbergia amoena Lindley (bekoorlijk)

De 60cm lange en 4cm brede bladeren vormen een buisvormige, gesloten rozet, bruin/rood met witte en bruine vlekken.

Slanke bloemsteel met 5cm lange blauw/groene bloempjes die omgeven zijn door rood/groene schutbladeren.

Uit Brazilië, is beschreven in 1877.

Uit E. Poeppig.

Billbergia decora, Poepp & Endl (sierlijk of statig) De 45-60cm lange bladeren zijn 5cm breed en vormen een grote, dichte rozet, grijs/groen met poederachtige, witte dwarsbanden met korte stekels aan de rand.

Knikkende bloeiaar is ook wit bepoederd, groene bloempjes zijn door de 10cm lange schutbladen bedekt.

Komt uit Peru.

Uit Curtis botanical magazine.

Billbergia distachia Mezz.(twee aren) Billbergia distachya)

De 80cm lange en 3cm brede bladeren hebben een donker rode tekening en witte schubben. Meestal zijn er verschillende rozetten die dicht bij elkaar staan. Hangende bloeiwijze met 6cm lange groene bloemen en donker roze schutbladen.

Uit nonconform.com.au

Billbergia horrida Regel.(afschrikwekkend) naar de bijna 1cm lange stekels aan de bladranden.

Recht opstaande, groene bladeren vormen een bolle rozet, 40cm lang en 5cm breed, aan de onderkant met grijs/witte strepen.

Rechtopstaande bloemsteel met 5cm lange bleek groene, Գ nachts geurende bloemen die met blauwe puntjes zijn bedekt en door de 5cm lange, roze schutbladen.

Uit Brazilië is in 1856 beschreven.

'Tigrina,' heeft rode bladeren met wit bepoederde lengtestrepen aan de achterkant.

Uit botanical register.

Billbergia iridifolia Lindley (met blad als Iris) De 30cm lange bladeren zijn 2cm breed en krullen aan het eind om, boven dicht met witte schubben bezet en iets lichter aan de onderkant.

Rode kelkbladeren en gele kroonbladeren met blauwe punten en 7-10cm lange, rode schutbladen.

Uit Brazilië is beschreven in 1825.

Uit E. Step.

Billbergia nutans, Wendl. (hangend) Donkergroene bladeren zijn smal en lang, stijf en leerachtig, lang gepunt en wat omgebogen, tot 60cm lang en 1.5cm breed, fijn getand, staan in een losse koker.

Bloemen staan in losse en hangende trossen, karmijn/roze schutblaadjes waartussen de lange en geel/groen, blauw gerande bloempjes zich bevinden, tijdens de bloei, in de winter, gaat alles wat hangen. Na de bloei sterft de plant langzaam af maar heeft al voor nieuwe nakomelingen aan de voet gezorgd.

Het is een stengelloze plant uit Brazili die in 1868 is beschreven. Queen’s -tears, Duits Zimmerhafer of Zimmerhanf. Dit is wel de bekendste soort die vroeger voor de ramen van veel woningen te vinden was. Vriendschapsplant, Friendship plant.

Een hybride hiervan x decora is Billbergia x windii met 5cm brede bladeren.

Uit ww.photomazza.com

Billbergia rosea Hortus ex Beer (roze) (Billbergia venezuelana. (uit Venezuela)

Stevige plant met 90cm lange en 7cm brede bladeren die ene verticale rozet vormen, donker groen met rood/bruine vlekken en smalle, zilverkleurige dwarsstrepen.

Bloemaar van 30cm lang met heldergroene bloemen van 7cm lang met witte kelkbladeren en 12-15cm lange, licht roze schutbladen.

Uit W. De Vriesde.

Billbergia vittata Brong.(breed gestreept) Bladeren zijn 90cm lang en 7cm breed en vormen een stevige rozet, olijf/groen/paars met aan de onderkant zilverwitte dwarsbanden en een fijne grijs/witte gepoederd.

Gebogen bloemstengel met 5-7cm donkerblauwe kelkbladeren.

Uit Brazilië, is in 1843 beschreven.

Uit Curtis botanical magazine.

Billbergia zebrina, Lindl. (gestreept) Paars/bruine bladeren met zilverkleurige dwarsbanden.

Hangende of knikkende bloemstengel met 3-4cm lange bloemaren, geel/groene bloembladeren met 5cm lange, roze schutbladeren in juni.

Uit Z. Amerika, is in 1826 beschreven.

Planten.

Ze groeien zowel in de schaduw als in de zon. Gemakkelijke planten, houden wel van warmte, dan volgt er meestal bloei, maar kan ook tegen koude. Giet ook water in de bladkoker.

Vermeerderen door de zijscheuten die zich rondom de moederplant hebben ontwikkeld. Als ze op halve hoogte van de ouderplant zijn afsnijden met wat wortels en oppotten.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl