Sebastiana
Over Sebastiana
Springbonen, vorm, kruiden, soorten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik,
Sebastiana serrulata Mull. uit C. Martius. (nu Microstachys serratula)
Sebastiana, is genoemd naar Antonio Sebastiani, een schrijver over Romeinse planten in het begin van de vorige eeuw.
Een geslacht van struiken met melkachtig sap.
Bladeren staan afwisselend en zijn klein.
Ongeveer 75-100 en zeer variabele soorten komen voor in de tropen, behalve Sebastiana ligustrina, Muell, die in de moerassen van N. Carolina tot Florida voorkomt.
Euphorbiaceae, wolfsmelkfamilie.
Sebastiana pavoniana, Mull. (pauwkleurig) is een struikachtige plant van 1-6m hoog met gele tot koffiekleurige bast.
Afwisselend geplaatste hartbladige bladeren zijn 7-11cm lang met gezaagde bladrand.
Bevat veel wit tot geelachtig sap dat sterk giftig is en door de Indianen als pijlgif gebruikt werd.
Kleine, 1mm doorsnede, geelgroene bloemen staan in aren op het eind van de twijg..
Eerst groene en later koffiekleurige kogelachtige vrucht heeft drie vakken waarin elk een zwart zaad zit.
De plant is afkomstig uit Mexico.
Gebruik.
Het pijlkruid levert springzaden wat tot pijlgif werd gebruikt, poison wood. Het omroeren van een spijs of drank met een twijg zou al voldoende zijn om die sterk giftig te maken.
Sebastiana palmeri, Rose. (Engelse Amerikaanse botanist Edward Palmer 1829-1911) heeft ook zeer giftig sap. (Nu Gymnanthes pringlei S. Watson ex Pax.
Naam, etymologie.
De zaden zijn het best bekend als springbonen, Mexican jumping beans, Springbohnen, omdat er een kleine larf, van Cydia deshaisiana, in zit die het telkens springen van de zaden veroorzaakt als je de zaden in de hand warm maakt.
Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl