Centranthus

Uit J. Sowerby.

Dit zijn n- of meerjarige kruiden en soms half heesterachtig. Bladen tegenoverstaand en getand.

Bloemen staan in dichte groepen en zijn klein, rood of wit.

8 soorten komen voor in dit geslacht.

Ze groeien in het M. Zeegebied tot Z. Rusland waarvan sommigen half struikachtig zijn. C. ruber ontsnapt soms en komt zo min of meer spontaan voor.

Valerianaceae, valeriaan familie, nu Caprifoliaceae.

=Centranthus ruber, DC. (rood) Blad is eivormig en gepunt, dik, grijsgroen en staat hoekig op de stengel.

De centranth of rode spoorbloem waait wat dronken in de wind. De vorm is wat hoekig, los en onzeker, de stengels zijn wat opstijgend tot opgaand en weinig vertakt.

Hierboven spreidt zich een overdaad aan schermen van heel kleine rozerode, gespoorde bloemetjes uit die omgeven worden door insecten in juni/augustus.

Een oude tuinplant die de gehele zomer overdadig bloeit. Als je de plant op tijd afsnijdt bloeit het uit dankbaarheid nog een keer. Vaste plant die het liefst op een zonnige en droge grond groeit, liefst met wat kalk. Groeit op oude muren, kerken en kastelen.

Combineer die wolk met het blauw van Nepeta, Echinops, Centaurea, een lage Sedum en grassen.

Uit Z. Europa en N. Afrika, wordt 40-80cm hoog.

Var. albiflorus is de witte vorm. Ook ԁlbusծ

Var. coccineus heeft scharlaken/rode bloemen.

Var. lilacinus heeft levendig lila/roze bloemen.

Naam, etymologie.

(Dodonaeus) (a) ‘Meest alle kruidbeschrijvers hebben dit kruid de naam Valeriana rubra of rode valeriaan gegeven omdat het van kransen en bloemen op de echte valeriaan enigszins lijkt welke naam we dat liever behouden dan dat een oneigen naam onbedacht te geven. Sommige willen verzekeren dat het een soort is van het Behen (anjers) van de nieuwe kruidbeschrijvers en geven dat de naam van Behen rubrum of rode Behen omdat zo van het ander Behen wat wit Behen, in het Latijn Behen albus, genoemd wordt te onderscheiden welk wit Behen nochtans zeer veel verschilt van het Behen van de Arabieren net zoals ook dit kruid dat we nu beschrijven er gans geen gelijkenis van gedaante mee heeft. Ander rekenen dat onder de soorten van het Limonium met wiens beschrijving dat zowel niet overeenkomt.’

Rode valeriaan wordt het gewas genoemd, dit is een vertaling van Valeriana rubra zoals C. Gessner het noemde, Frans valerian rouge, Engelse red valerian en Duitse Baldrian.

(b) Centranthus komt van Grieks kentron: een spoor, en anthos: een bloem, dit is een verwijzing naar de spoorvorming aan de basis van de bloem. Een naam van deCandolle uit 1805, de origine naam van Necker uit 1790 was Kentranthus. Frans centranthe rouge.

Spoorbloem, Duitse Rote Spornblume en Engelse long-spurred valerian.

Chaucer noemde het setewall, een oude populaire naam voor valeriaan. Dit woord komt van oud-Frans citoual, ook citouar, en dit van middeleeuws Latijn zedoaria en dit van Perzisch zedwar of zedoary.

(d) Jupiters baard werd het genoemd naar de verwelkte bloempluimen die harig worden. Engelse pretty Betty, foxճ brush, German lilac, centranth en in Wales triaglog coch.

Uit es.wikipedia.org

Centranthus macrosiphon, Boiss. (met een grote spoor) Bladeren zijn langwerpig ovaal en zeegroen.

Helder roze buisvormige bloempjes staan in dichte trossen in juli.

Een eenjarige die zich vrij goed vertakt. Voor een lange bloei moet er lang gezaaid worden

Uit Spanje is een 30-50cm grote en compact groeiende plant.

Long spurred valerian, pretty Betsy.

Planten.

De planten worden niet oud maar zaaien zichzelf meestal wel uit.

Vermeerderen door scheuren in het voorjaar, ook door zaad bij 20 graden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl