Erythrophleum
Over Erythrophleum
Rode waterboom, vorm, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik
Uit database.prota.org
17 soorten komen voor in de tropen van de oude wereld en 2 in Kongo.
Fabaceae, vlinderbloemige.
Erythrophleum suaveolens (Guill. & Perr.) Brenan (zoet geurend) (Erythrophleum guineense, Don.) (uit Guinea) De rode waterboom is een grote boom van meer dan 30m, met spreidende takken.
Dubbel geveerde bladeren.
Gele bloemen in aarachtige trossen, gevolgd door peulen.
Is afkomstig uit Tropisch Afrika, Kaap Palmas en Sierra Leone, is beschreven in 1793.
Naam, etymologie.
Erythrophleum is afgeleid van Grieks erythros: rood, en phleo: vloeien, een verwijzing naar het rode sap dat uit de boom vloeit als die verwond wordt.
De rode waterboom, sassyboom of systyboom, de Engelse red water tree of ordeal-bark-tree, gree gree tree of sassy tree, sasswood, doom bark, casca bark, mancona bark, saucy bark, Frans ecorce de mangoine.
Gebruik.
De bast werd door de inlanders gebruikt voor de bereiding van een godsoordeel en door hun heksen in toverprocessen. Aan de goudkust moeten de aangeklaagden de bast kauwen. In Sierra Leone gebruikte men het intensief werkende rode extract, dat als braak verwekkend en afvoerend middel werkt en in grote dosis dodelijk, bij aangeklaagden. Treedt alleen braken op, dan is de aangeklaagde schuldeloos, werkt de bast afvoerend dan is de schuld bewezen.
De boom levert een zeer hard en zwaar hout op dat geschikt is voor bruggenbouw, het maken van dwarsliggers en voor kunstdraaiwerk.
Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl