Skiatophytum

Naam, etymologie.

Skiatophytum, Grieks skia; schaduw, phyton; plant, groeit in schaduwachtige plaatsen.

Het geslacht Mesembryanthemum was duizenden soorten groot en is nu opgesplitst.

Afhankelijk van de indeling komen er een 25-50 een- en tweejarige soorten voor. Ze zijn vaak in andere geslachten verdeeld als Carpobrotus, Glottiphyllum of Lampranthus.

Ze groeien meestal in Z. Afrika en zijn overvloedig ten zuiden van de Orange river en ten westen van de Great Fish river. Enkele komen voor in Arabië, Australië enz.

De meeste soorten groeien op rotsachtige gronden, op zonnige plaatsen. Ook de zogenaamde levende steentjes zijn nauw verwant.

Ze hebben een eind- of okselstandige en meestal alleen bij zonneschijn geopende bloemen.

De bloemen hebben een krans van smalle en glanzende gele, oranje rode, roze of witte kroonblaadjes met talrijke meeldraden. Soms blijven de bloem ook 's nachts open als bij Mesembryanthemum albidum.

De zaden bezitten een hygroscopische werking, de doosvrucht blijft met droog weer gesloten en gaat open met regen.

Ze verschijnen met vlezige bol-, tong-, cilinder- of anders gevormde blaadjes. De bladeren van vele soorten worden als een groente gebruikt. Behalve de blaasjes op de bladeren zijn verdere beschuttingsmiddelen tegen fel licht en de brandende zon de grijsblauwe bladkleur, de vliezige schutblaadjes en de als scherm werkende delen van oude.

Aizoaceae, ijskruidfamilie.

Uit J. Moninckx.

Skiatophytum tripolium (L.) L. Bolus (Mesembryanthemum tripolium L) (als zeeaster, Tripolium; driemaal van kleur verwisselend)) Licht gele bloemen in augustus.

Het is een tweejarige, is beschreven in 1700.

De grote sneeuwwitte zaaddozen werden vroeger verhandeld door natuurhandelaars als rozen van Candia (Kreta) en werden voor bijgelovige doeleinden gebruikt. Ze openen zich in water en sluiten met droogte. Engelse resurrection plant, flower of Jericho.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/