Grammatophyllum

Uit commons.wikipedia.org

Met 11 epifytische orchideeën komt dit geslacht voor op de eilanden van Madagaskar tot de Filippijnen en N. Guinea.

Dit geslacht bevat de grootste en opvallendste van de gecultiveerde orchideeën.

Ze zijn veelbladig, de bladen zijn lang en dik, altijdgroen.

Veel wortels en sommigen met pseudo-bollen, die van G. speciosa behoort tot de grootste en kan 2.5m groot worden. Planten kunnen zo enorm zwaar en omvangrijk worden, honderden kg tot een ton.

Vele bloemen staan aan lange stengels in een losse tros. G. multiflorum is een van de langst bloeiende vormen, ze staan soms negen maanden te bloeien.

Orchidaceae, orchideefamilie.

Grammatophyllum speciosum, Blume. (fraai of mooi) de cilindrische pseudobollen kunnen 2.5m lang worden.

De bladen hangen naar beneden in een sierlijke vorm van hoge bomen, draaiend en wuivend in de wind.

De bruin en oranje getekende bloemen staan op een paar meter lange stengels en bladen die wat op de Pandanus lijken. Door zijn reusachtige afmetingen behoort het wel tot de allergrootste orchideeën. Zo groeide er een op Buitenzorg, Java. De kraag van de plant lag bij de stam van de boom die gevormd werd door de dicht ineen geweven wortels. De plant was 2,40cm in diameter en meer dan 90cm hoog. De 50-60 bloemstengels van meer dan een halve meter verschijnen gelijk en elk met 70-100 bloemen. Een bloem kan 15cm diameter halen, geel met donkere rode vlekken. Het bloeit eens in de 2-4 jaar, maar blijft een paar maanden bloeien. Dan moet herinnerd worden dat deze plant een epifyt is. Een reusachtige orchidee die twee ton woog was een van de hoogtepunten van de tentoonstelling in 1851 te Crystal Palace in Londen.

Is afkomstig uit Maleisië en is in 1837 beschreven.

Tijgerorchidee, Sugar cane orchid, tiger orchid of queen of the orchids.

Uit Flora de Filipinas.

=Grammatophyllum scriptum (L.) Blume. (beschreven)

Deze geeft pseudobollen van 20cm waaruit 3-4 stevige bladeren komen van 1m lang.

Pseudobollen zijn langwerpig, afgeplat en soms wel 20cm hoog en 7cm breed, meestal 3- tot 5-bladig.

Bladeren 50-100cm lang en 5 cm breed, enigszins gootvormig en spits toelopend.

De bloemstengel verschijnt aan de voet van de bol en kan ongeveer 1m. lang worden en vele (meer dan 50) bloemen dragen.

De 5-7cm grote bloemen hebben een groengele grondkleur waarop grillige donkerbruine vlekken. De lip is korter dan de petalen en sepalen, geel van kleur waarop dunne dwarse bruine streepjes.

Een bijzonderheid is dat behalve de normale wortels, waarmee de plant zich op bomen vastzet, er zich aan de voet van de plant talloze dunne puntige witte omhoog groeiende vangwortels bevinden waarmee afgevallen blad- ook van andere planten en bomen- wordt vastgehouden. Dit dient in verteerde toestand onder andere tot voedsel van deze plant.

Oorspronkelijk werd deze plant in 1835 het eerst door Hugh Cumming (1791-1865), (een planten- en schelpenverzamelaar) met veel andere planten naar Engeland gestuurd waar het grootste deel van de zending in de botanische tuinen van Glasgow en Londen terecht kwamen. Var. Citrinum.

Bell orchid.

Naam, etymologie.

Grammatophyllum is afgeleid van Grieks grammata: streep of lijn, en phullon: een blad, een verwijzing naar de parallelle nerven op de bladeren. Letter plant, Engelse gram, letter leaf of queen of orchids. Tijgerorchidee. In Java noemen ze het olifantenriemen. Van zaad hiervan zou een elixer gemaakt worden dat het echte liefdeselixer zou leveren.

Historie.

Reeds in 1859 werd melding gemaakt van een bloeiende plant in Engeland. In Sri Lanka, Paradeniya, werd deze soort sinds 1850 gekweekt doch pas sinds 1898 met bevredigend gevolg. In dat jaar werd de plant niet langer als een epifyt behandeld maar op een zonnige plaats uitgeplant in vruchtbare en humusrijke grond en daarna werd de plant steeds krachtiger. De plant bloeit gemiddeld met 3000 bloemen tegelijk doch steeds om het andere jaar.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl