Sterculia

Over Sterculia

Stinkboom, vorm, kruiden, soorten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, file:///Users/niekkoomen/Sites/Volkoomen/S/Sterculia.html

Uit Flora de Filipinas.

Ongeveer 100 soorten omvat dit geslacht die in de warmere delen van de wereld voorkomen en het meest overdadig in Azië.

Sterculia’ s hebben zeer verschillende bladeren.

Bloemen zijn er meestal in trossen en soms groot en opvallend en variëren van groenachtig tot dof rood.

De soorten worden meestal als straat- en laanbomen gekweekt.

Sterculiaceae, nu Malvaceae.

=Sterculia foetida, L. de stinkboom: foetidus, is een altijdgroene grote boom met gevingerd blad.

De bloem is donker oranjegeel en zeer sterk, onaangenaam geurend.

De hazelnootachtige zaden worden wel geroosterd gegeten, ze leveren een goede olie.

Sterculia nut, Java olive. Stinkbäume. Stinkboom.

Uit plants.jstor.org

Sterculia tragacantha, Lindl. (Tragacantha; geitendoren) Rood/bruine bloemen in mei.

Deze plant is afkomstig uit Sierra Leone. Is in 1793 beschreven.

Levert een Tragacantha-achtige gom.

Naam, etymologie.

Sterculia is zo genoemd naar Sterculius, een Romeinse god. Of zo afgeleid van stercus: mest, zo genoemd naar de geur van de bladeren en vruchten van sommige soorten.

Tragacanth gum tree of Sierra Leone, tropical chestnuts.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl