Leymus

Uit O. Thome, www.BioLib.de.

Een 30 soorten komen wereldwijd voor in de gematigde zone van het N. Halfrond, 1 in Argentinië.

Ze groeien tot 120cm hoog.

De smalle lancetvormige bladeren zijn stijf en vaak ineen gerold. Ze vormen lange onderaardse uitlopers.

Poaceae, grassen, Hordea klasse.

Leymus arenarius Hochst. (zand bewonend) (Elymus arenarius)

Bladen zijn breed en lang, hard en ruw, naar binnen rollend en eindigen in een scherpe punt. De massa doet dienst als een oase in het zand.

Bloempluim is opgaand met aartjes van 3 bloempjes in juni/juli en wel meer dan 10cm lang, zeegroen.

Bezit een zeer lange wortelstok die met de helm overeenkomt. Als de grond nat is spreidt het zijn vrij brede en blauwe bladen zoveel mogelijk plat uit, maar is de grond droog dan zijn die bladen opgerold tot lange buizen. Diepe in de lengte lopende groeven maken dit oprollen gemakkelijk.

Groeit in de gematigde zones op de droogste zandgronden, hei en duinen, wordt 60-15cm cm lang.

‘Blue Dune’ is een blauwbladige zandhaver.

Naam, etymologie.

Leymus, is verwant aan Elymus, een anagram.

Zandhaver, strandhaver of zeehaver, Duits Strandhafer, Strandroggen, Haargras, de harige aren, Hullgras, in Ostfriesland Blauer Helm, Frans elyme en gourbet, met die naam worden in Normandi de duinen bedoeld, Engels common lyme grass of wild rye, Duits Strandroggen.

Gebruik.

Wordt gebruikt om drijfzand vast te houden of in de duinen het stuifzand. De Digger‑indianen gebruikten Elymus als voedsel. In IJsland werden de zaden tot meel gemalen en tot brood gemaakt, het gras bevat veel suiker. Het wordt niet door het vee gegeten.

Planten.

Vermeerderen door scheuren in ‘t voorjaar. Zaad 3 weken bij 20 graden houden, dan 6 weken –2 en zaaien bij 7 graden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl