Dieffenbachia

Uit plantillustrations.org

Lage en struikachtige meerjarige. De stengels zijn tamelijk dik, kruipend aan de voet en dan opgaand met een bladige top. Het zachte en vlezige blad is ovaal met een dikke middennerf, vele nerven. Ze staan aan stevige en door scheden omhulde stelen.

Bij oudere planten kunnen er bloeikolven met witte tot roomkleurige schutbladen aan komen.

Een 60-95 soorten zijn bekend.

Araceae, Aronskelkfamilie.

Dieffenbachia x bausei Hort. (Duitser Chr. F. Bause die in de 19^de eeuw een tuinbouwbedrijf opende in Engeland) = kruising van maculata x weirii.

Fors groeiende plant.

Brede en geelgroene, wit gevlekte bladeren met groen gevlekte rand zijn 30cm lang en 15cm breed.

Uit plantillustrations.org

Dieffenbachia bowmannii Carr. (Schotse plantenverzamelaar David Bowman die voor de fa Veitch in Brazilië verzamelde, 1838-1868) De langwerpige bladeren zijn 60cm lang, diep groen met in onregelmatige rijen geplaatste, licht groene vlekken.

Uit Brazilië, Columbia, is beschreven in 1871.

‘Exotica’, heeft donkergroene, ovale bladeren van 25cm lang en 10cm breed met opvallende, witte en licht groene tekening.

Uit plantillustrations.org

Dieffenbachia imperialis Linden (keizerlijk) De leerachtige, donker groene bladeren zijn 60cm lang en 30cm breed, donker groen met onregelmatige verspreid staande, glanzend geel/groene vlekken, grijze rib

Uit Peru is beschreven in 1871.

Uit Curtis botanical magazine.

Dieffenbachia seguine (Jacq.) Schott var. seguine (Dieffenbachia maculata, Don.) (gevlekt) (Dieffenbachia picta, Schott.) (gespikkeld) (Dieffenbachia amoena, Hort.) (bekoorlijk) Grote, elliptische bladeren zijn 50cm lang en 20cm breed, helder groen met onregelmatige geel/groene tot geel/witte vlekken

Komt uit Brazilië. Is beschreven in 1820.

‘Amoena,’ heeft vele, onregelmatige witte vlekken.

‘Jenmanni,’, smalle bladeren met melk/witte banden en vlekken.

‘Magnifica,’ met geel/groene bladeren met witte vlekken en fijn gestippelde stelen.

‘Julius Roehr,’ heeft ovale bladeren die eerst roomwit zijn, later komen er meer groene vlekken, groene middennerf en groene randen.

‘Rudolf Roehr,’ groeit meer gedrongen met mooie getekende bladeren.

Spotted dumbcane.

Uit W. Hooker.

Dieffenbachia seguine, (Jacq.)Schott (op scheerling gelijkend, een Z. Amerikaanse naam) (Caladium seguinum)

Een altijdgroene en gestippelde sierplant die geschikt is voor kamergebruik.

Houdt van een vochtige omgeving, blad wat beschermen tegen de brandende middagzon. In de winter kan ze wat bladeren verliezen, terugsnoeien in het voorjaar.

Wordt een 2m hoog.

Uit Tropisch Amerika.

Er zijn vele vormen van.

Naam, etymologie.

Dieffenbachia is zo genoemd naar J. Dieffenbach de hortulanus van de Botanische tuin Schonbrunn te Wenen, begin 19^de eeuw Of naar Ernst Dieffenbach, een ontdekkingsreiziger.

De plant is ongemeen scherp en het sap van de knollen en bladeren veroorzaakt onder de vreselijkste pijnen zulke zwellingen in de binnenste mondholte dat je meerdere dagen de spraak verliest. Als de zwelling in de keel optreedt kan dat tot verstikking leiden met de dood tot gevolg. Slaven werden soms gestraft door Dieffenbachia in hun mond te stoppen. Heet dan in het land van oorsprong dan ook dumb‑cane: stom riet, omdat als je ervan kauwt, stom wordt. Kan gevaarlijk zijn voor huisdieren. King of plants, American arum, Schierlings-Caladium, Duits Dieffenbachie, Giftaron of Schweigohr.

Planten.

Dieffenbachia ‘s zijn groene en bonte kamerplanten die gekweekt worden om hun schitterende bladeren.

Bonte planten houden altijd van minder schaduw dan hun groene verwanten. Bij te kort licht worden ze groener en minder bont oudere planten willen van onderen nogal eens kaal worden.

Vermeerderen gaat heel gemakkelijk. Het mooist zijn natuurlijk de wat kleinere planten vanwege de ruimte die ze innemen. Maar ouderen gaan ook op de manier van zomerstek. Heb je een wat oudere plant, dan stek je het bovenste gedeelte. Dan hou je nog een stuk stengel over, verwijder de bladeren. Snijdt die dan in stukken van 7-10cm, laat ze een dag drogen en leg ze dan in een bed zand. Als je dit warm en wat vochtig houdt zal elk stuk een scheut leveren, aan de basis daarvan komt een wortel. Zo gauw die gevormd is kan je ze oppotten.

Ze houden van schaduw. Maar hoe donkerder, hoe minder vlekken. Ook houden ze van een vochtige lucht.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl