Chionanthus

Een geslacht van houtachtige planten die gekweekt worden om hun bloemen.

80 soorten komen voor in N. Amerika en China, uit de tropen bladhoudende en subtropen tot de koelere die bladverliezend zijn. Sommige botanisten houden het op 2 soorten en scheiden de wintergroene en zomergroene van elkaar, Linociera.

Ze vormen hoge en rijk bloeiende struiken of bomen, 3-25m.

Bladverliezend. Tegenoverstaande grote en donker groene bladen.

De witte, gele en soms wat roze bloemen staan in losse hangende trossen op het eind van de twijgen van vorig jaar, tweehuizig met smalle kroonlobben die diep gespleten zijn en alleen aan de basis vergroeid, meestal 2 meeldraden, korte stijl met 2lobbige stempel, 1zadige en blauw/zwarte steenvrucht.

Oleaceae, olijvenfamilie, Olea klasse.

Uit Mary Vaux Walcott.

Chionanthus virginicus, L. (Virginia) Bladsteel is 2.5cm lang.

Hun leerachtige bladeren zijn magnolia-achtig en glanzend donkergroen. De kleuren zijn opvallend geel in de herfst, 10-18cm lang en 3.5-5,5cm breed met spitse top, van onderen lichter en blijvend behaard, vooral langs de nerven.

Twijgen zijn stevig en grijs/bruin.

De bijna lijnvormige en spierwitte bloemen hangen in grote en dichte pluimen van 20cm lang en steken af tegen een groot en donkergroen decor. Een enkele sneeuwvlok geurt een hele kamer. De struik is tweehuizig met bloei in juni/juli, diep gespleten smalle 3cm lange kroonslippen en korte kroonbuis. Het valt bij deze plant op dat het mannetje grotere bloemen heeft met grotere bloemtrossen.

De blauwzwarte vruchten zijn van geen betekenis.

In Amerika is het een boom en hier een struik van meer dan drie meter, maar een brede, een 3m.

Is afkomstig uit de Oostzijde van N. Amerika, Virginia. Het werd gevonden in de rijke wouden langs de stromen. Is in1736 beschreven.

De wortel heeft een speciale invloed op de lever. Helpt goed in malaria-achtige ziektes en voorkomt de vorming van stenen.

Uit rslandscapedesign.blogspot.com

Chionanthus retusus, Lindl. &Paxt. (ingedrukt, inkepingen aan het eind) Blad is 4-6cm lang en 2-4.5cm breed.

Bloeit in juli met witte bloemen in tot 10cm opstaande tuilen, kroonslippen tot 2cm lang en stomp.

De Chinese werd door R. Fortune in 1845 meegenomen en wordt 6m hoog, is wat zachter, kleiner en in alles nederiger dan de volgende.

Is te onderscheiden door de meer afstaand groeiende takken, kleinere bladen en vooral kleinere bloemen in opstaande pluimen. Chinese fringetree, lisūsh in Chinees.

Naam, etymologie.

Chionanthus, het Griekse chion betekent sneeuw, en anthos: een bloem, de witte bloemen bedekken de struik alsof er een laag sneeuw op ligt.

Sneeuwvlokkenboom, Duitse Virginischer Schneeflockenstrauch, Virginischer Schneebaum of Giftesche,Franse arbre de neige en fleur en neige: sneeuw, chinanthe de Virginie, Engelse Virginian snow-flower of poison ash; giftige es, grancy gray beard, old man’s beard, Italiaans chionanto, albero di neve mandrap of fior di neve. In Amerika white fringe tree: franjeboom.

Planten.

Jammer dat de plant pas op latere leeftijd, enkele jaren na het planten bloeit. Mooi is de sneeuwvlokkenboom in combinatie met Gelderse roos, sierappels en Weigelia.

Ze groeien het beste in wat vochtige grond op een zonnige plaats of wat schaduw.

Vermeerderen door zaad of afleggers, oculeren op Fraxinus ornus geeft al snel bloeiende planten.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl