Bellevalia

Naam, etymologie.

Bellevalia is genoemd naar de Franse botanist Pierre Richer de Belleval, 1564-1632.

Bellevalia komt in Z. Frankrijk, Turkije, Israël tot Iran tot Pakistan voort. Asperge familie. Nauw verwant met Hyacinthus, Muscari en Scilla.

Een 40 soorten.

from the garden, W. Robinson.

Bellevalia ciliata (Cirillo) T. Nees (gewimperd) (Hyacinthus ciliatus, Cyr.) De 4-6 bladeren zijn lancetvormig en iets kleiner dan de stengel, aan de randen gewimperd.

Stengel met los gevormde 30-80 bloemige tros van 1cm lange bleekblauwe bloemen, bloemsteeltjes zijn langer dan de bloemen, kleine, driehoekige schutblaadjes, opstaande kelkslippen die veel korter zijn dan de bloembuis in april/mei.

Uit Z. Europa tot Rusland, wordt 20-40cm hoog. Mogelijk een oude naam van Muscari azurea.

from www.inmagine.com

Bellevalia dubia (Guss.) Rchb. (twijfelachtig) (Hyacinthus dubius, Guss.) De 3-5 bladeren zijn lijnvormig en 6-12mm breed, aan beide kanten smal toelopend, bijna even lang als de stengel.

Bloemstengel met los gevormde 10-30bloemige tros van hoogstens 12cm lange blauwe bloempjes met zeer kleine, driehoekige schutblaadjes, bloemdekslippen zijn veel korter dan de bloembuis in april/mei.

Uit Portugal, Italië en Balkan, wordt 20-40cm hoog.

Uit Redoute.

=Bellavalia romana (L.) Rchb. (Romeins) De 4-8 bladeren zijn dik en lijn/lancetvormig, stomp en gekield, 1.5-2cm breed en ongeveer even lang als de bloemstengel.

Bloemstengel is stevig en staat rechtop met korte, 6-15bloemige tros van 2.5cm lang, geurende blauwe bloemen, bloemdekslippen zijn lang spatelvormig tot eivormig en wat omgebogen, korter dan de buikige bloembuis in april mei.

Uit Dalmatië, Griekenland en Klein Azië, Syrië en Mesopotamië wordt 15-30cm hoog. Is beschreven in 1596.

Druif hyacint, Frans jacinthe romane, Engels jacinthe romaine of Roman squill.

Var. albulus (witachtig) uit Z. Frankrijk heeft een kleinere bol en verschilt verder door de opstaande en smalle, licht groene bladeren, kleine stijve trosjes van witachtige bloemen met smal langwerpige slippen en niet buikige bloembuis in maart/april.

Var. praecox (vroeg bloeiend) uit Italië, de Franse jacinthe italienne, lijkt hier veel op maar verschilt door de forsere groeiwijze en buikige bloemen.

Var. provincialis (uit de Provence) uit Z. Frankrijk, Z.W. Zwitserland en N.W. Italië, de Franse jacinthe blanche de Montagne verschilt van het type door de vroegere bloei, verder zijn de bladeren smaller en sterk gekield, donkergroen, dunne stengel en trossen met minder en kleinere, blauwe bloemen met 3mm brede slippen.

from www.buytech.biz

Bellavalia spicata Boiss. (Hyacinthus spicatus Sm.)(aarvormig) De 4-8 bladeren zijn lijn/lancetvormig met wat gewimperde rand en langer dan de stengel.

Bloemstengel met 5-10bloemige tros van klokvormige, donker blauwe bloemen met lancetvormige schutblaadjes die 2spletig zijn, bloemdekslippen zijn lancetvormig, stomp, ongeveer twee maal zo lang als de bloembuis, kort en brede meeldraden zijn drietandig in maart.

Uit Griekenland, wordt 10cm hoog.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/