Nephrolepis

Uit D. Eaton.

Kamervarens met gele sporen.

Bladen zijn verdeeld en de nerven vrij vertakt.

44 soorten zijn min of meer in cultuur.

Bij de 2 gekweekte staan de bladeren rechtop op een rechtop groeiende wortelstok waarvan de top als een korte, dikke stam zichtbaar is.

De lange en gebogen bladeren zijn oneven geveerd en verdeeld in talrijke, smalle blaadjes aan weerszijden van de hoofdnerf.

Polypodiaceae, varenfamilie, nu Lomariopsidaceae.

4. =Nephrolepis exaltaties, Schott. (hoog opgroeiend) heeft geen knolletjes op de wortels.

Heeft tot een meter, anderhalve meter opgaand lang en enkel geveerd blad die smaller wordt naar het eind, 50-250cm lang en 6-15cm breed..

Vele dicht opeen staande blaadjes van 4-8cm lang, onderaan is de stengel niet bebladerd.

De niervormige sporenhoopjes zie je dicht bij de rand.

Is zeer variabel in vorm en heeft dan ook vele variëteiten.

Komt uit Z. Amerika, Polynesië, Afrika, in vochtige oerwouden.

Naam, etymologie.

Nephrolepis, Grieks nephros: een nier, lepis: schaal of schub, naar de vorm van de sporenhoopjes. Krulvaren, Engelse sword fern, Boston fern, tuber ladder ferns, fishbone fern, Duits Schwertferne.

Ontwikkeling.

Sinds het begin van 1900 zijn er vele var. verschenen. In een lading van een paar honderd planten was een vorm die verschilde van de andere, sierlijker was en sneller groeide. Die was gestuurd naar F.C. Becker van Cambridge, Massachutes. Hij noemde die davallioides en verkocht er duizenden van. Later bleek het gewoon een var. van exaltata. Dit was het Boston type,’Bostoniensis,’ of ‘Boston.’

In 1903 verscheen er een nieuwe variatie bij F. R. Pierson, kwekers uit Tarrytown, New York. Dat was een tweemaal geveerde vorm die de naam kreeg van ‘Piersonii.’ Deze vorm was vaak een- en tweemaal geveerd. Het bleek mogelijk, na zorgvuldige selectie een duidelijke tweemaal geveerde vorm te verkrijgen die geïntroduceerd werd onder de naam elegantissima. Die werd gevolgd door andere vormen van tweemaal geveerde bladeren en later kwamen er drie en zelfs viermaal geveerde bladeren.

Vervolgens kwam er een paar jaar later dwergtype uit het Boston type, met enkele andere wijzigingen die door John Scott op de markt gebracht werd.

Rond die tijd ontdekte Harris van Philadelphia een eenmaal geveerde vorm met prachtige gewuifde veertjes en noemde het Harrisii. Dit is tenslotte gevolgd door wuivende dwergvormen en wuivende, tweemaal geveerde vormen. Pierson kwam weer op de markt met een variatie waarbij de blaadjes onregelmatig gedraaid en gekruld waren zodat het blad een dikke massa vormt van verdeelde veertjes, de superbissima- en muscosa vormen. Zo kwamen er ook andere met dikke stelen, snelle groei, stabiliteit van vorm etc.

Elke kweker die een behoorlijke hoeveelheid produceert heeft zo zijn eigen vormen. Ditzelfde gebeurde in de Europese kwekerijen. Hoewel de namen verschilden, waren de planten meestal gelijk.

‘Rooseveltii Plumosa,’ heeft enkel geveerde en wat golvende bladeren waarvan de toppen sterk gekroesd zijn van tegen een meter lang.

‘Teddy Junior.’ blijft laag met brede, donkergroene en enkel geveerde bladeren met gedraaide en gegolfde deelblaadjes.

‘Whitmanii,’ (H. Barrows, kwekers te Whitman, Massachutes, Amerika die deze plant heeft gewonnen) met korte, brede en meer malen geveerde bladeren met ingesneden toppen, 90cm lang.

Uit en.wikipedia.org

Bij Nephrolepis cordifolia, Presl. (hartbladig) is dit ongeveer hetzelfde.

Geeft wat minder uitlopers en een wat tragere groei dan voorgaande.

Lange, smalle en enkel geveerde, donkergroene bladeren met vele kleine, niervormige sporenhoopjes aan de achterkant, 60cm lang.

Op de wortels zitten kleine knolletjes.

Is afkomstig uit Jamaica en in 1824 beschreven.

‘Compacta,’ blijft laag met dicht opeenstaande bladeren.

‘Crispato-congesta,’ met sterk gekroesde deelblaadjes.

Een bekende krulvaren is de ‘Plumosa,’ met zeer fijn gedeeld, gekroesd en donkergroen blad.

Er zijn nu enkel- als dubbel geveerde vormen in de handel, soms golvend en gerimpeld en zelfs wat kroezig gevormde.

Ladder fern, tuberous sword fern.

Planten.

Deze krulvarens houden van een donkere, niet te warme kamer en een vochtige omgeving. Bij te droge lucht gaat ze kwijnen en ook bij gebrek aan voedsel. Ook heeft ze een maand rust, de tijd waarin ze niet groeit.

De wortelstokken geven vele geschubde uitlopers die op het eind jonge plantjes geven. Vermeerderen door scheuren in ‘t voorjaar bij ‘t verpotten.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl