Quassia

Uit J. Carson.

Een geslacht dat uit bomen bestaat.

1 of 40 soorten komen voor in Tropisch Amerika en tropisch Afrika.

Bladeren staan afwisselend en zijn geveerd, de deelblaadjes leerachtig.

Bloemen zijn oksel- en eindstandig en vertakt.

Simaroubaceae, hemelboomfamilie.

Quassia amara, L. (bitter) (Simaruba amara)

Gevleugelde bladen als de es met helder roze nerven.

De bloemen zijn rood en staan in trossen, juni.

Een struik/kleine boom.

Het bitterhout is afkomstig uit Guyana, de Braziliaanse provincies Para en Maranhao.

Naam, etymologie.

Quassia is zo genoemd naar de slaaf Quassie, die de bast gebruikte als een koortswerend middel Door de inlanders wordt het gewas qwassie bieta genoemd. De plant is in gebruik gekomen nadat een blanke genezen was van malaria en men de slaaf Quassia in het geheim het woud in volgde. Engelse quassia tree, bitter ash, quassia amara, Frans quinine cayenne, quinna of simaroube officinale, Duits Simarubabaum, lignum quassiae, Quassiaholz en Italiaans simaruba.

Gebruik.

Bitterhout is extreem bitter en reukloos. Het hout heeft narcotische eigenschappen en versterkt de werking van de speekselklieren, is eet- en spijslust bevorderend. Zou ook prostaatziektes genezen en werkt goed op de ogen. Voor insecten is het hout giftig, vandaar de naam vliegenhout en het Duitse Fliegenholz. In 1730 kwam het hout naar Amsterdam en werd gebruikt als koorts- en vliegenvergif. Quassiachips of schilfers worden in de biologische tuinbouw wel gebruikt om er vliegen en luizen mee te vergiftigen. Door brouwers wordt het gebruikt om bier bitter en zo houdbaar te houden.

Volgens een Surinaamse dokter was het hout goed om er kanker mee te bestrijden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl