Oreostemma

Naam, etymologie.

Oreostemma betekent kroon van de bergen.

Honderden soorten asters zijn er, 600, waarvan er een paar honderd in N. Amerika voorkomen. In 1990 werd er echter besloten dat de N. Amerikaanse soorten beter in een eigen geslacht opgenomen kunnen worden. Na deze splitsing zijn er nog een 180 soorten over in dit geslacht die allen voorkomen In Eurazië met Aster amellus als de type soort. De soorten uit Amerika heten nu Almutaster, Canadanthus, Doellingeria, Eucephalus, Eurybia, Ionactis, Oligoneuron, Oreostemma, Sericocarpus en Symphyotrichum.

Meestal zijn het vaste planten, ook een of tweejarigen zijn er, zelfs halfstruiken of struiken en komen van 3cm tot 3m. vaak hebben ze een rhizoom. De afwisselend geplaatste bladeren kunnen gesteeld of ongesteeld zijn. De bladranden kunnen glad of getand zijn. Vaak staan ze in grondstandige rozetten als afwisselend aan de stengel. De korfvormige bloemen kunnen alleenstaand zijn of met meerdere aan een stengel. De bloem bestaat uit een eenrijige lintbloem.

Meestal zijn ze te herkennen aan de platte violette en witte blauwe of rode omlijsting om het gouden hart.

In N. Amerika zijn het de overweldigende kleuren van de Amerikaanse herfstflora. Ze leveren de blues die naast het goud en oranjegeel van de gulden roede staat.

Van de N. Amerikaanse soorten zijn er enkele in de loop der ijstijden over Siberië naar Europa gekomen als Aster alpinus en Aster amellus.

Aster vormt een groot geslacht van aantrekkelijke, maar botanisch verwarrende en meestal meerjarige en bladerrijke kruiden.

Een enkele vorm is eenjarig, soms tweejarig, maar de gekweekte zijn meestal meerjarig. In dit geslacht zijn er vele variabele soorten en een groot aantal tuinhybriden.

Bij een goede keus is het mogelijk om van het voorjaar tot het late najaar van de heerlijke kleuren van deze vaste planten te genieten. Vroeg in het jaar zijn het de Aster alpinus met haar var, gevolgd door andere laag groeiende soorten totdat tenslotte Aster amellus begint die voortgezet wordt door een lange rij van aster hybriden tot de vorst er een einde aan maakt.

Asteracea, Aster klasse.

Uit www.flickr.com

Oreostemma alpigenum (Torr. & A. Gray) Greene var. alpigenum (Alpinus-achtig) (Aster alpigenus, Gray) Bladeren staan in rozetten en zijn lijn/lancetvormig, spits en gaafrandig, 5cm lang 0.5cm breed.

Stengels zijn bovenaan behaard en dragen 1 bloem.

Violet/blauwe bloemen als die van Aster alpinus met lancetvormige omwindselblaadjes die in 3 rijen staan in mei/juni.

Vruchtjes zijn onbehaard of som smet behaarde toppen.

Uit Washington tot Oregon, Montana en Nevada, wordt 5-10cm hoog.

Oreostemma alpigenum var. andersonii (A. Gray) G. L. Nesom. (Amerikaanse botanist en arts dr. Charles Lewis Anderson, 1827-1910) (Aster andersonii, Gray) Lijkt veel op Aster alpigenus, maar verschilt hiervan door de grotere bladen waarvan de onderste 8-13cm lang en 2-4cm breed zijn, de bovenste ca. 5cm lang en 0.5cm breed, met bloei in mei/juni en door de behaarde vruchtjes.

Uit Nevada tot Californië, wordt 10-20cm hoog.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl