Er zijn maar een drie soorten bekend, waarvan er maar 1 in cultuur is. De anderen zijn; Brunnera orientalis I M. Johnst (oosters) en Brunnera sibirica Steven. (uit Siberi)

Boraginaceae, ruwbladigen, Heliotrope klasse.

Brunnera macrophylla Johnst. (groot blad) (Anchusa myosotidiflora) Ruwe en grote, eironde bladen met een hartvormige voet, toegespitste top, onderste lang gesteeld, de bovenste kleiner en zittend.

In de lente komt over het stijve en ruwe blad een lichtblauwe waas als een sluier te hangen. Trossen van lang gesteelde, behaarde en diep hemelsblauwe bloempjes. Soms zie je in de nazomer nog een keer wat fijne bloempjes oplichten.

Het lijkt op een kleine uitvoering van Anchusa en bloempjes als het vergeet mij nietje. (Myosotis)

Komt uit de Kaukasus en Siberië en is een klein plantje van een 30-60cm. hoog 'Variegata,' is wat bont gevlekt.

ԇrandifloraռ/b> heeft veel grotere bloempjes die ca. 1cm in doorsnede zijn.

Naam, etymologie.

Brunnera is genoemd naar de Zwitserse botanist Samul Brunner, 1790-1844 die veel publiceerde. Hij bereisde onder andere de Krim en Senegambie en publiceerde daar over.

Het is de Kaukasische vergeet me niet, een naam die uit Duitsland stamt, Groblattriges Kaukasus Vergismeinnicht.

Planten.

Het plantje groeit het liefst op wat schaduw en niet te droge grond en liefst langs een vijverrand. Als daar wat helderrode tulpen tussen groeien is het alsof ze in een vaas staan. Verder combineren met Epimedium, Primula, varens, Hosta, Trollius, Doronicum en Narcissus geeft een mooi voorjaarsbeeld.

Vermeerderen door middel van scheuren in vroege voorjaar.

Gemakkelijk is via wortelstek. In de winter rooi je wat wortels op. De stevigere wortels verdeel je in stukken van een 7cm en zet ze rechtop in stekgrond. Afdekken met een 2cm stekgrond en bevochtigen. Bij warmte zullen de knoppen direct beginnen te groeien, na het uitlopen verspenen en half weg mei in buiten te planten.

Zaaien bij 20 graden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl