Epacris

Uit B. Maund.

Een familie van struiken of kleine bomen.

21 geslachten en ongeveer 300 soorten komen voor in Australië en N. Zeeland. 1 soort wordt er in Z. Amerika gevonden.

Epacridaea, nu Ericaceae. De familie is nauw verwant met de Ericaceae.

Epacris.

Een geslacht van heideachtige struiken die vroeg in het voorjaar bloeien of laat in de winter, 0.20-150cm hoog..

Bladen zijn smal en meestal scherp gepunt, zittend of kort gesteeld.

De pijpvormige bloemen bevinden zich in de bladoksels. Ze zijn er in wit tot roze naar rood.

Ongeveer 40 soorten uit Australië en N. Zeeland.

=Epacris impressa, Labill. (gezonken) Heeft een wat opgaande groeiwijze, tot 1, soms 2meter.

De stijve takken zijn behaard en veel vertakt.

Smalle bladeren met een stekende punt, 8-16mm lang.

Bloeit in wit/roze in april-juni, bloemen zijn 2cm lang en buisvormig.

Kan met de Kerst bloeien. Is beschreven in 1824.

Naam, etymologie.

Epacris is een Grieks woord wat aan de top betekent, het gewas groeit op heuveltoppen.

Het is de Australian heath, common of pink heath.

Staatsbloem van Victoria.

De eerste plant werd in 1793 gevonden door de Franse botanist Jacques Labillardière in Van Diemens Land (nu Tasmania) tijdens een reis met Bruni D’Entrecasteaux. Het werd beschreven door Labillardiere in 1805 die het zijn huidige naam gaf.

Uit C. Lemaire.

=Epacris longiflora Cav. (lange bloemen) komt uit Australië van de kust van New South Wales tot zuidelijk Queensland.

De lange buisvormige bloemen gaven het de naam longiflora en zijn een groot deel van het jaar te zien.

Fuchsia heath.

Planten.

Er zijn verschillende cultuurvormen en hybriden.

Het zijn oude potplanten die we nog maar weinig zien.

Vermeerderen door zomerstek.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/