Petunia

Uit Magazine of botany by Paxton.

Van dit geslacht komen 14 soorten voor in Argentinië tot Z. Brazilië.

Petunia is een meerjarige die als eenjarige sierplant gekweekt wordt.

Het zijn vertakte en kleverig behaarde kruidachtige planten met meestal afzonderlijk staande bladeren.

De trechtervormige bloemen kunnen vrij sterk uiteenlopen in grootte, vorm van de lobben en in kleur. Ze verschijnen van wit tot paars, gefranjerd, maar ook als tweekleurige en met dubbele bloemen.

Ze geven vooral ‘s nachts een sterke geur af en worden door een mottensoort bezocht.

Petunia ‘s kunnen slecht tegen de regen. Ze worden ook wel onder Nicotiana geplaatst.

Solanaceae, nachtschadeachtige. Vele hybriden.

=Petunia axillaris, B.S.P. (okselstandig) (Petunia nyctaginiflora, Juss.) (bloemen als Nyctaginaceae) De large white petunia heeft dus grote witte bloemen. De bloem gaat geurend de avond in.

In 1823 werd deze plant bekend in Europa. Is afkomstig uit Argentinië.

Uit; https://nl.dreamstime.com/royalty-vrije-stock-afbeeldingen-petunia-op-balkon-image14802839

Petunia x atkinsiana, (genoemd naar James Atkins) Hybride van axillaris x integrifolia.

Surfinia, hangpetunia is er in verschillende kleuren, ook gemengde en dubbele. Ontwikkeld in Japan, Surfina is een merknaam en geen botanische naam. Het was vatbaar voor virus. Nu is er ook een vorm met compactere groeiwijze, bekend als Million Bells.

Hybrid garden petunia.

Uit Curtis botanical magazine.

Petunia integrifolia, Sch.et Thell. (gaafbladig) verschijnt met roze/purperen bloemen.

Is afkomstig uit Buenos Aires. Deze plant is beschreven in 1831.

Uit hortuscamden.com

Petunia violacea, Lindl. (violetkleurig) de violetkleurig, paarsbloeiend petunia is inheems in Z. Amerika. Is beschreven in 1831.

Een vorm van petunia zou daar gewaardeerd worden om zijn hallucinogenen eigenschappen en wordt daar shanin genoemd.

Naam, etymologie.

Petunia, dit woord komt van petun, de Braziliaanse naam voor tabak. Tabak heette vroeger in Frans petun en een tabak roker was petuner.

Het is een sierplant die in 1789 door A. L. de Jussieu Petunia genoemd werd vanwege zijn gelijkenis in blad met de verwante tabak. Die laatste werd in de 16/17^de eeuw met een Indiaanse naam petum of petun uit Tupi-Guarani spraak petyn, genoemd. Dixon, Illinois is de Petunia stad van de wereld. Elk jaar trekt het Petunia Festival duizenden bezoekers naar de stad. De straten zijn vol petunia's en de parade mascotte is de Pinky Petunia.

Ontwikkeling.

Omstreeks 1823 kwam uit Brazilië en van de La Plata een witte en welriekende en violet roze petuniasoort die al gauw als sierplant in de grotere tuinen gecultiveerd werden. Dit waren de wit geurende Petunia axillaris die al gauw gevolgd werd door de violet tot donkerrode Petunia violacea.

Pas toen dezen met elkaar gekruist werden kwamen de mogelijkheden die in dit geslacht liggen ten volle tot ontwikkeling. Een ongehoorde volheid van prachtige kleuren brak uit van het helderste wit over roze en violet tot het diepste purperrood. Er zijn eenkleurige soorten en die op witte of lichte grond donker geaderd zijn, gestreept, gevlekt, jaspisachtig en met eenvoudig gaafrandige of gefranjerde bloembladen verschijnen, enkele en gevulde met omhoog groeiende, gedrongen of hangende groei. Symbool voor ‘Je aanwezigheid verzacht me.’

Kwekers.

Het eerste kruisingswerk kwam van Engelse kwekers, later door de Franse Vilmorin en in België door van Houtte, in Duitsland door Benary en Zwitserland met de kweker Vatter. Zo werd de grondslag verkregen van onze tegenwoordige rijk en fraai bloeiende rassen met vele var. De Japanse kweker Sakasa bracht het eerst een gevuldbloemige op de markt.

Vormen.

Het zijn nog steeds klierachtig behaarde planten. Bloemen zijn alleenstaand, groot en trechtervormig en in vele kleuren verkrijgbaar. De hoogte ligt tussen 25 en 40cm. De bloeitijd is juni/september. Petuniahybriden bloeien het liefst in droge zonnige gronden met aangename temperaturen. Bij donker weer, vocht, komt er te veel blad, grootbloeiende zijn gevoeliger voor het weer dan klein bloeiende.

In cultuur onderscheidt men laagblijvende planten met:

Grootbloemige voor bloembakken.

Kleinbloemige met wat minder grote bloemen maar rijker bloeiend en beter bestand tegen het slechte weer.

Gevuldbloemige en gefranjerde die het bij ons slecht doen.

Rankende, de hangpetunia ‘s die geschikt zijn voor plantenbakken.

Het ‘Fanfare’ mengsel is gevuldbloemig, ‘Circus,’ is rood met wit gevuld.

Van de enkelbloemige grootbloemige zijn er ‘Cascade,’ en ‘Spectrum,’ mengsels.

Van de kleinbloemige, zogenaamde ‘Multiflora,’ rassen, zijn vooral de ‘Resisto,’ typen speciaal geselecteerd op ongunstige weersomstandigheden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl