Dionaea

Uit venusflytrap.info

Dit is een monotype geslacht van insectenetende planten, vaak wordt de soort gekweekt als curiositeit in botanische collecties.

Droseraceae, zonnedauwfamilie.

Dionaea muscipula, Ellis. (muizenval is een woordspeling naar de vermeende gelijkenis van de bladeren met de vagina, vandaar Venus, en vooral in de mythe van de Vagina Dentata. Er zijn schrijffouten (muscipula; muizenval, muscicipula;=vliegenval, maar al Ellis in de eerste beschrijving noemt het muizenval en het heet in het Engels dan ook Aphroditeՠs mousetrap) De bladeren staan in rozetten van 4-8 stuks op de grond, boven aan dit blad zit een tweede blad dat van fijne tandjes aan de rand is voorzien. De plant is in staat om snelle bewegingen te maken, net zoals Mimosa.

Draagt 4-10 witte bloemen in juni.

De planten bezitten knolvormige wortelstokken, een bolachtige zwelling die opgegraven kan worden.

Is afkomstig uit een klein gebied van 15 bij 40 mijl ten zuiden van Wilmington in N. Carolina waar het groeit op savannah bottom een vochtig substraat. Is in 1788 beschreven. Er zijn vele cultivars van.

Naam, etymologie.

Dionaea, de uit Dione, de moeder van Venus, geborene.

Venus vliegenvanger, ook wel Hollands vliegenvangertje genoemd omdat het telen van deze plant veel bekwaamheid vergde wat onze telers wel lukte Venusvliegenval, Duitse Venus-Fliegenfalle en Engelse Venus’s fly trap.

De plant werd voor het eerst vermeld in een brief van 2 april 1759 van de toenmalige gouverneur van North Carolina, Arthur Dobbs, aan de botanist Peter Collinson van de Royal Society te London. Collinson vroeg meermaals om zaden of levende planten, eerst in 1768 bracht William Young planten en zaden mee naar Engeland waar Collinson en Danile Solander ze onderzoeken konden, Collinson stierf voor hij ze onderzoeken kon.. Solander noemde de plant Dionaea crinita en toen in augustus 1768 de eerste bloeide liet hij zijn vriend, John Ellis, de plant goed beoordelen. Op 1 september 1768 verscheen de beschrijving van Ellis met de Dionaea muscipula gedoopte plant in ‘ James’s Chronicle’. Een brief waarmee Ellis de plant aan Carl von Linnaeus voorstelde, begeleidt met een schets en plantenmateriaal en de eerste verwijzing naar carnivorie, verwierp hij. Hij erkende de beschrijving en tekening, maar verwierp de gedachte aan carnivorie met een verwijzing naar Genesis 1,29 waar de plant mens en dier tot spijs zal dienen, maar niet omgekeerd. De aanname van carnivorie was blasfemisch. Eerst Charled Darwin brak in zijn in 1875 geopenbaarde boek’Insectivorous Plants’ met dit Dogma. In dit werk bekeek hij ook de Venusvliegenval en wees carnivorie aan, de spectaculaire vorm en ongewone jachtmethode gaf al gauw verwondering en verbazing bij de mensen. Al gauw had Thomas Jefferson en keizerin Josephine zoծ plant.

Folterkamer.

Venusvliegenval is een werkelijke vliegenval, als een ijze­ren maagd, de middeleeuwse folterkamer. Zie eens naar de twee holle bladen waarin de borstels staan waaraan men gespietst wordt.

Het blad bezit een grote irriteerbaarheid, wat veroorzaakt wordt door drie borsteltjes op het blad die zo geplaatst zijn dat er geen insect langs kan. Zo gauw er een insect passeert vouwen ze opeens samen als de vingers van twee handen om het insect heen, die er dan niet meer uit kan. Zolang het insect blijft bewegen blijven de bladeren gesloten, zo gauw als die stil is gaan de bladeren open. Symbool van bedrog.

Folklore.

Een vrijwel mythisch verhaal is er over de Venus vliegenval die al bekend was voor Kapitein Arkright haar vond.

Het zijn de vleesetende planten uit de films, zoals bij de Addam’s familie. Het zijn die planten die mensen levend opeten. Dat vooral door haar snelle beweging die als een valijzer dichtklappen. In 1960 werd ze enorm bekend door een film met Roger Cormans Little Shop of Horrors en werd een deel van de populaire cultuur, musicals kwamen er en meer films, kleding, zonnebrillen en dergelijke.

Zulke verhalen verspreiden zich en worden hoe langer het duurt steeds fantastischer.

Het was in 1581 dat de beroemde ontdekkingsreiziger van een atol hoorde dat je de zuidelijke oceaan beter niet kon bezoeken want dat kost je je leven. Want binnen de ring van koraal is een groep eilanden ingesloten waar de doodsbloem groeit. Vandaar werd het ‘ Banoor’ of eiland van de dood genoemd. De bloem was zo groot dat je er binnenin kon lopen, een hol van kleur en geur, ging je binnen dan was dit het laatste wat je deed. Want in slaap gewiegd door zijn sterke geur, leg je je neer op de laagste bloembladen en val je in een slaap waarvan geen ontwaken mogelijk is. Dan, alsof het de slaper beschermt, vouwt de bloem langzaam zijn bloembladen over je heen. De geur neemt toe en een brandend sap wordt van de stamper afgescheiden, maar hier ben je onwetend van en zo sterf je in schitterende dromen, de plant neemt je lichaam als voedsel.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl