Marsilea
Over Marsilea
Waterklaver, vorm, kruiden, soorten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik,
Uit O. Thome, www.BioLib.de.
Filicinae, varens, Marsileaceae, pilvarenachtige. Pilvaren-achtige zijn verwant aan varens. Het zijn planten die op of in het water groeien en zelden op het land. Alleen verscheidene soorten van Isoetes worden wel op het land gevonden.
Ze bezitten gras- of klaverachtig bladen.
Deze kleine familie wordt samengesteld uit 40-60 soorten waarvan de meeste in de gematigde streken van het noordelijk halfrond worden gevonden.
Ze bezitten geen economische kwaliteiten, een uitzondering zijn de Marsilea ‘s uit Australië die daar in de binnenlanden grote vloedvelden bedekken. Opgedroogd worden de sporenzakjes, ter grootte van een tarwekorrel, in grote hoeveelheden verzameld en als voedsel gebruikt door de inlanders.
Een geslacht van bloemloze waterplanten die verwant zijn aan varens.
65 soorten met viertallige klaver- of Oxalis achtige bladeren komen voor.
Marsilea quadrifolia, L. (vierbladig) Een kruipende varen die wortelt in de modder langs de meren en daar een aantrekkelijk tapijt vormt.
Vermeerdering is door scheuring van de uitlopende wortels, waardoor het zich ook gemakkelijk verwildert.
Waterklaver wordt gekweekt in aquaria.
Waterklaver is afkomstig uit Z. Europa, en vandaar naar Azië, Japan.
Naam, etymologie.
Marsilea is genoemd naar Luigi Ferdinando, graaf de Marsigli, een Italiaans botanist uit het laatste deel van de 18de eeuw, of naar Aloysius Ferd. Graf von Marsigli, 1658-1730 Italiaanse wetenschapper.
Waterklaver, klaverbladvaren, Duitse Vierblattrige Kleefarn, Wasservierblatt, het blad is verdeeld in 4 segmenten, Roll-, Schnecken- of Schleimfarn, Engels water clover en four-leaf clover, Frans la marsile quatre feuilles.
Gebruik.
In Australië worden de sporendragende vruchten van Marsilea macrocarpus, (grote zaden) Marsilea nardu en Marsilea drummondii, (Thomas Drummond, Engelse plantenzoeker en botanicus,1790-1835) die veel zetmeel en andere voedzame middelen bevatten, door de inlanders gebruikt als voedsel. Ze worden tot een poeder gemaakt, gemengd met water en gebakken. Vis en Marsilea ҶruchtenӠvormen vrijwel het enigste voedsel van sommigen stammen. Die vruchten blijven wel honderd jaar goed, na het nat maken zwelt het geleiachtige binnenste, splijt open en laat een wormachtige massa zien die de sori draagt, eventueel komt dat tot kieming.
Uit; http://www.aquascape-boutique.fr/MARSILEA-SP/en
Marsilea crenata C. Presl. (fijn rond gekarteld) ideale bodembedekker van 1-3cm hoog in aquaria met weinig licht.
Kleine blaadjes tot 0.5cm die drijven in diep water of rechtop in ondiep water of op land.
Uit zuidoost Azië waar het groeit in rijstvelden. In Indonesië worden de bladeren wel rauw gegeten en in Thailand waar ze phak waen genoemd worden.
Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/