Dicentra

Uit biology.csusb.edu

De naam Bikukulla van Adansons in 1763 en Dielytra van Borckhausen in 1797 zijn ouder maar de naam Dicentra van Bernhardi in 1833 behoort tot de Nomina Conservanda, de lijst van de Weense code.

10 soorten omvat dit geslacht die voorkomen in midden, noordoost Azië en N. Amerika.

Er zijn verschillende vormen, opgaand, verdeeld of klimmend en vaak stengelloos.

De rhizoom is horizontaal en vertakt, min of meer bolachtig. De bloemen zijn rood/roze, geel of wit in aantrekkelijke trossen.

Ook het blad is sierlijk, fijn en zacht verdeeld. Het zijn mooie schaduwplanten.

Fumariaceae, duivenkervelachtige, aardrookgewassen.

=Dicentra chrysantha, Walp. (met goudkleurige bloemen) (=Ehrendorferia chrysantha)

Opstaande stengels die bezet zijn met grote en dubbel geveerde blauw/groene bladeren

Opstaande trossen van talrijke goud/gele en 1.5-2cm lange bloemen in juni/juli en soms nog eens in de herfst.

Mooie plant voor zeer beschutte plaatsen.

Uit Californië, wordt 40-60cm hoog.

Is beschreven in 1852.

Engelse golden eardrops.

Uit NGSimages.

=Dicentra cucullaria (L) Bernh. (met een kap of muts voorzien) is een 15-40cm hoge, kruidachtige, vaste plant met fijne knolletjes

Bladeren zijn 10-36cm lang en 4–18cm breed met een 15cm lange bladsteel, driedelig met fijn geveerde deelblaadjes.

Witte bloemen aan bloemstelen van 12–25cm lang, april tot mei. De twee buitenste kroonblaadjes dragen een spoor aan de basis.

Komt uit N. Amerika waar het groeit in vochtige bossen.

Uit www.biolib.de

Dicentra eximia, Torr. (voortreffelijk) Alle bladeren zijn wortelstandig en drievoudig geveerd met gesteelde en fijn ingesneden slippen, blauwachtig/groen, zacht en varenachtig.

Bloemstengels zijn ongeveer even lang als de bladeren.

Trossen van kort gesteelde, hangende roze bloemen waarvan de bloembladeren alleen aan de voorkant met elkaar zijn verbonden komen in mei/juni.

Stengelloze plant met kruipende wortelstok.

Uit New York tot Georgia, werd in 1812 door de plantenjager J. Lyon meegenomen. Het kwam veel voor in de tuinen maar werd door spectabilis verdrongen. Is beschreven in 1812. Wordt 20-30cm hoog.

Alba’, is een mooie witte.

Plumy, wild of fringed bleeding heart.

Uit ww.naba.org

Dicentra formosa, Walp. (mooi bloeiend, niet uit Formosa) Stengelloze plant met wortelstandige en heldergroene bladeren die dubbel drietallig zijn met geveerde blaadjes.

De bloemstengel is langer dan de bladeren.

Trossen van talrijke hangende purper/roze hartjes waarvan de bloembladeren tot boven het midden met elkaar zijn verbonden komen in mei/juli en soms nog eens in de herfst.

Heeft een kruipende wortelstok en is wat zodevormend.

Is afkomstig uit Brits Columbia tot Californië en is in 1796 beschreven, wordt 25-40cm hoog ‘Bountiful,’ is beautiful, een wat forsere uitvoering met grotere rozerode bloemen.

‘Margery Fish,’ heeft witte, wat roze bloemen, het grijsachtige blad is grover dan voorgaande. Plant ze bij klokjes en de verwante Corydalis.

Western of Pacific bleeding haert.

Naam, etymologie.

Dicentra komt van de Griekse dis: dubbel, en kentron: een spoor, beide buitenste bloembladen zijn gespoord. Western of Pacific bleeding heart.

Common bleeding heart. Vele namen heeft deze plant gekregen door de vorm van de bloemen, bijvoorbeeld Mariahartje en Adam en Eva. In het buitenland werd het wel Volendammertje genoemd, naar de vorm van die broeken, Dutch of Dutchman ‘s Breeches. Vooral werd zo genoemd D. cucullaria, Bernh. (van een kap voorzien) een witte uit Amerika die in 1731 in Europa kwam, ook wel monkճ hood.

Uit Favourite flowers of garden and greenhouse.

Dicentra spectabilis, Lem. (aanzienlijk of opwindend) (Lamprocapnos spectabilis Fukuhara) Lang gesteelde bladeren die dubbel drietallig zijn met omgekeerd eivormige en driespletige blaadjes, aan de achterkant grijs/groen.

Opstaande stengels die vrij stevig zijn en toch hol.

Hangende bloemen in lange over buigende trossen, bloembladeren donker/roze met wit binnenste in mei/juni.

In het rode bloemhartje zit een wit iets, het is de brief van de harte liefste. De hartbloemen hangen aan een lange bloemensteel en dringen zich zo dicht bij elkaar op dat zijn zware knoppen tot op de bodem hangen als een gekromde boog.

Zachtheid kenmerkt ook de kleur en vorm van de bladeren.

Het hartje houdt van schaduw.

Het kan vermeerderd worden door middel van scheuren.

Uit N. China, wordt 40-80cm hoog.

De witbloeiende, ‘Alba,’ ziet wat zwakker en, groeit wat zwakker. ‘Goldheart,’, is een vrij nieuwe die geteeld werd te Hadspen Garden in Engeland in 1997 met fuchsia rode bloemen die hangend en op een rij staan, geelgroen dat in de zomer grijsgroen wordt. ‘Valentine’ is meer bloedrood.

Naam.

Dit is het gebroken hartje, Mariatranen of druipend hartje, Duitse Herzblume, Blutendes Herz, Falsches Herz, Flammendes Herz, Fliegendes Herz, Gebrochenes Herz, Frauenherz, Herz Mari, Herzerlstock, Jungfernherz, Mannerherz en Tranende Herz, wat in Engels bleeding heart werd, ook Venus car, lyre flower, Chinamanճ breeches, locks and keys, seal flower. In Frans is het coeur de Marie of coeur de Jeanette. (Dicentra)

Symbool van een gebroken hart.

Historie.

In Japan was het gebroken hartje al eeuwenlang in cultuur. Dicentra stamt uit China. Toen de Franse Jezuïeten met hun bekeringswerk begonnen in de 17^de eeuw brachten ze deze plant mee naar Europa.

Deze prachtige plant was al beschreven door Linnaeus van gedroogde exemplaren maar was verder nog niet bekend in Europa. Dit duurde totdat ze door Robert Fortune gezien werden op het eiland Chusan en zond ze in 1846 naar Londen, gelijk met Diervilla rosea en de Chusan daisy, de ouder van pomponchrysanthemums. De eerst bloeiende plant hier was in Engeland in mei 1847.

Verspreidde zich toen snel naar andere landen.

Legende:

Bloedend hart naar de sage van de schone jonkvrouw die haar hart en toebehoren had beloofd aan een ook al knappe jongeling. Deze dame had echter een gebrek, ze roddelde zo erg dat de jongeling haar ging ontwijken en haar niet meer wilde zien. Hem verging de lust om haar nog langer aan te horen. De jonkvrouw bleef met een gebroken hart zitten en kwijnde weg. Een tovenaar ontfermde zich over haar en veranderde haar in een plant die nog steeds haar eigenschappen bezit. Gebroken hart, met een tongetje dat eruit steekt alsof ze zo kan beginnen te praten. Door de vele tranen die ze vergoten heeft zijn de bladeren ongevoelig geworden voor regen en kunnen dan ook niet meer nat worden.

Planten.

Vermeerderen door scheuren in maart. Stekken van grondscheuten kan in april.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl