Oxyria

Naam, etymologie.

Oxyria, Grieks voor zuur.

Uit L. Reichenbach.

Polygonaceae, duizendknoopfamilie. De enigste soort van dit geslacht die in Oostenrijk voorkomt; of 2 soorten, Oxyria elatior.

Oxyria digyna, (twee vrouwen, naar de twee omwindselblaadjes) (Oxyria reniformis, Hook. (niervormig)

Een kleine en meerjarige plant die dichte roodachtige bosjes vormt.

Wortelbladen zijn niervormig geschapen, vlezig en staan aan lange bladstelen.

Stengels zijn kaal of met 1 blad en worden 20-30cm hoog.

Bloemen komen in juni tot augustus is bossige aren, groenachtig.

Inlands in de Arctische regionen, ook hoog in de bergen van Schotland bij een waterval, dan kan het gewoon zijn op zulke mossige plaatsen.

Het lijkt wat op de gewone zuring en heeft dezelfde scherpte, maar is veel korter en steviger.

Opmerkelijk is dat het gewas ook op de Libanon gevonden wordt. Het zou het enige relict zijn van de vroegere glaciale periode van die berg.

Engelse mountain sorrel, Alpine sorrel, Duits Alpen-Suerling. De bladeren hebben een frisse scherpe smaak en bevatten veel vitamine C. ze werden door de Inuit gebruikt om ze te beschermen tegen scheurbuik en kan in salades gebruikt worden. In Inuit taal wordt het qunguliq genoemd.

Planten.

Stekken in augustus/september, naz 0.15.

Of zaaien bij 20 graden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl