Nicandra

Uit J. Kops, www.BioLib.de.

Dit is een Peruviaans kruid dat veel op Physalis lijkt.

I soort met mogelijk nog een ander, waarschijnlijk is dit een variant.

Solanaceae, nachtschadeachtige.

Nicandra physalodes, Gaertn. (op Physalis gelijkend)

De bladeren zijn eirond en getand.

De kom/klokvormige bloemen zijn alleenstaand, wit en versierd met een blauwe rand in juni/september.

Afgesneden takken kunnen goed gedroogd worden. De tot schijnvrucht uitgegroeide kelk blijft aan de vrucht zitten en geeft het de sierwaarde.

Sterk spreidende eenjarige.

Uit Peru wordt een meter hoog en breed met een onaangename geur. Is beschreven in 1759. De plant komt nu verwildert voor in de tropen

‘Alb’, Black Pod’.

Naam, etymologie.

Nicandra is zo genoemd naar Nicandra Kalophonios, een priester van Apollo die in de tijd van Attilla leefde en de leer van de vergiften beschreef, de Georgics, die verdeeld zijn in de Theriaka en de Alexipharmaca. De naam is afgeleid van Griekse woorden die overwinning en man betekenen en zo overwinnaar. Duitse Mannersieg wordt hier wel zegekruid genoemd, verder appel van Peru, Engelse apple of Peru, shoo fly. Het wordt ook wel Apple of Sodom genoemd, naar zijn afkomst is dit onmogelijk, ook shoo fly. Zie Solanum. Duitse Giftbeere.

Gebruik.

De witte bloemen met blauwe rand zijn niet van tjonge tjonge. Maar de hartvormige kelkbladen groeien met de vrucht mee en geven het zijn grote sierwaarde. In droogstukjes en bloemwerken siert het netwerk van het omhulsel het stukje op. Soms zie je dat de fijne nerven in goud zijn opgespoten.

De vergiftigingsverschijnselen ten gevolge van het eten van de bessen is ongeveer gelijk aan dat van Atropa bella donna.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl