Sequoia

Twee machtige bomen, waarvan de ene de hoogste boom ter wereld zou zijn en de andere de dikste en meest massale. Het zijn echt bomen met Amerikaanse afmetingen.

Pinaceae, Taxodium klasse, nu Cupressaceae.

De eerste is de Sequioa die in de volksmond redwood genoemd wordt en de andere is de geweldige Sequoiadendron, de mammoetboom.

Ze lijken veel op elkaar, de naalden zijn echter verschillend. De mammoetboom, Sequoiadendron, draagt tegen de tak aan gedrukte schubben en priemvormige naalden. De redwood heeft twee soorten blad, die aan de jonge loten zitten lijken op de naalden van de mammoetboom maar voor het merendeel zien ze eruit als een taxusnaald, spits toelopend en 2,5cm lang die spiraalsgewijze tot rijen zijn gerangschikt. De mammoetboom heeft de grootste kegels.

Sequoia groeit in de nevelige kuststrook van N. Californië in dichte bestanden en de ander in open bossen te midden van andere bomen op de westhellingen van de Sierra Nevada.

Sequoia heeft kegeltjes die in 1 jaar rijpen en de ander doet er twee jaar over.

Vroeger werden ze tot 1 geslacht gerekend. Van beide geslachten bestaat maar 1 soort.

De twee grote Sequoia’s van Californië hebben een eigen plaats in de wetenschap, historie en literatuur.

Sequoia sempervirens, Endl. (altijdgroen of levend) (Taxodium sempervirens, Lamb.) 1 soort van dit geslacht komt voor en is de hoogste boom van de wereld.

In vroegere tijden moeten ze in een veel groter gebied zijn voorgekomen want fossiele resten zijn ook in Europa waargenomen. In kasteel Pfaffendorff, waar de directie zetelt van de bruinkoolmijnen rondom Aken, staat een wortelstomp van een Sequoia die 15 miljoen jaar oud is. De bruinkool bestaat voor een deel uit dit materiaal uit sequoia bossen van de oudheid en was dus voor de ijstijd inheems in Europa.

Afbeeldingen van Vischer’ s views of California. Let op de mensen die op de omgezaagde boom staan. Zie ook de andere afbeeldingen in Sequoiadendron.

Woudbomen.

Zoals een Sequoiawoud is bestaat er geen tweede. Ze groeien binnen een afstand van 50km van de zee in een bosstreep van 800km lengte maar met een geringe breedte die de kust van de Stille Oceaan volgt. Californië en Oregon, vooral op de bergen van San Francisco en Santa Cruz. De bult wordt gebroken door de baai van San Francisco. In zulke wouden stijgt de helder roodbruine stam onvertakt tot 20-25m op voordat die vertakt. Ze profiteren van veel regen en mist.

Grote massieve bomen en vaak gigantische stammen met flanken die 30meter verder de grond raken.

De drie allerhoogste bomen werden ontdekt in Redwood Creek in Humboldt County te Californië. Dicht bij elkaar stonden daar twee bomen waarvan de hoogste, Howard Libby tree genoemd, 112m meet, de hoogte van de domtoren te Utrecht, daarnaast stond er een die een meter kleiner was en vlak daarbij stond er een die maar 107m hoog was. De stamomtrek is meer dan 13m met een geschatte leeftijd van 2000 jaar. Nu is de hoogste Hyperion van 115.55 m en was ontdekt in Redwood National Park tijdens de zomer van 2006 door Chris Atkins en Michael Taylor en zou het grootste levende ding ter wereld zijn. de vorige kampioen was Stratosphere Giant in Humboldt Redwoods State Park van 112.83 m, tot het viel in maart 1991 was Dyerville Giant de kampioen. Die stond ook in Humboldt Redwoods State Park en was 113.4 m. hoog en zou 1,600 jaar oud zijn. er zijn 15 bomen bekend van meer dan 110m, 47 van meer dan 105m. een boom van 115.8m is omgehakt in 1912.. De grootste in omvang is “Del Norte Titan”, met een inhoud van 1,044.7 m³; is 93.57 m hoog met een diameter van 7.22 m.

Bull Creek Flat in het Rockefeller forest is met zijn 4000 ha het mooiste park met Sequioia’s. Ze zijn zo geweldig hoog en kaarsrecht dat men vrijwel niet eens hun hoogte kan zien. Ze staan schouder aan schouder met 6m dikke stammen waar men nauwelijks tussendoor kan. Daaronder groeit vrijwel niets, alleen ziet men wortels en afgevallen naalden.

Ze groeien in Amerika in grond waar ze diep kunnen wortelen, tot 6m diep en dit zorgt ervoor dat de bomen een grote hoeveelheid voedsel kunnen bereiken. Op de stam worden vaak verdikkingen, wratten waargenomen. Deze kunnen er zo afgesneden worden. Uit de slapende knoppen kunnen zich scheuten ontwikkelen die opgekweekt kunnen worden tot normalen bomen Hierdoor kunnen de vaak zeer grote bomen dicht bij elkaar staan. De diepe, 3-4m lange groeven in de schors eindigen naar boven toe in smalle spitsbogen. Ze vormen uit de oppervlakte nieuwe wortels, dit in tegenstelling tot de mammoetboom, die groeit in een keer door en wordt niet verdrongen door zijn nazaten.

De bast is 20-25cm dik en vezelachtig roodbruin, redwoods, zeer isolerend waar je een mes in kan steken zonder de schorslaag te voelen. Die laag beschermt de boom tegen bosbranden en is zo vrijwel onbrandbaar en krijgt daardoor de ruimte, want de ondergroei komt wel om. De bast is zo dik dat er boomkruipers in nestelen.

Naam, etymologie.

Haenke, de botanist van de Malaspina expeditie in 1792, verzamelde als eerste Sequoia sempervirens. 4 jaar later kwam Menzies met de Vancouver expeditie en nam specimens mee naar Santa Cruz. Lambert publiceerde ze in 1824 als Taxodium sempervirens. Douglas verwees ze naar dezelfde groep, maar in 1847 creëerde Endlicher het aparte geslacht Sequoia.

Door de Engelse kruidkundige Lindley werd de boom naar de grote Duke Wellington genoemd die een jaar eerder was overleden. Dit namen de Amerikanen niet omdat deze geweldenaar in Amerika groeit en dit waren bepaald geen liefhebbers van de Engelsen. Die doopten de boom weer Washingtonia, maar die naam was echter al aan een palm gegeven.

Francis Buchanan, een schrijver over Indiaanse planten, vond een compromis en hij noemde de boom naar Sequoiah, de naam die de Cherokee indianen gaven aan de halfbloed George Guess of Gist, 1770-1843, die een Duits-Indiaanse vader had en het Cherokee alfabet uitvond. Door dit alfabet ontwikkelden deze stamleden zich sneller dan andere indianenstammen. Dit was een boom: seequayah, van een kerel, wat samengevoegd werd met dendron: een boom.

Of omdat hij een halfbloed was gaven de Indianen hem de bargoense naam van sequoiah: hun woord voor opossum. Coast of California redwood, Duits Kustensequioa.

Voorkomen.

Twee levende soorten zijn alles wat over is van de vele soorten die bloeiden tijdens de tertiaire tijd in een groot deel van het noordelijk halfrond. Meer dan 40 fossiele soorten zijn ontdekt, er is echter nog veel meningsverschil over de juiste soorten. Ze zijn gevonden van Italië tot Spitsbergen en door naar noordelijk Azië. Verscheidene soorten als Sequoia angustifolia, Sequoia heerii en Sequoia langsdorfii groeiden in Californië en Oregon in Mioceen tijden. De glorie en de val van deze geweldige reuzenfamilie, die overdadig was in grootte, voorkomen en verspreiding, is net als de mammoet in de ijstijden verstrooid, weggeveegd en overdekt, een gedeelte bleef bestaan in Californië. Sequoia sempervirens lijkt een overblijfsel te zijn van Sequoia langsdorfii, de ander van Sequoia sternbergii.

Het beroemde stenen woud van Arizona was gevormd van een soort Sequoia. Deze geweldige arizona reuzen groeiden miljoenen jaren geleden, gingen onder in een verzwelgende oceaan, werden bedekt met zandsteen en stegen weer op met de vloed in het huidige continent. Nu zijn hun versteende restanten een bijzonderheid die gezien moeten worden.

Gebruik.

De boom levert(de) het bekende redwood, coast redwood, het hout voor bouw van de oude druiven- en andere kassen, wat door de hars zeer duurzaam is. Nu de kassen gesloopt worden is het hout nog steeds in goede staat en kan zo weer gebruikt worden.

Het is of was een van de belangrijkste timmerbomen ter wereld, de reproductieve kracht van deze boom is enorm, geen andere conifeer spruit zo snel en gemakkelijk uit van afgehakte stompen en zo snel maakt het een nieuw bos en zo goed is het bestand tegen vuur. Deze boom groeit alleen maar in de buurt van de zeedamp, verderop in het land mislukten de aanplantingen.

Planten.

Vermeerderen door te stekken in september met 0.5% ibz. Zaaien in april bij 18 graden, zaad koel bewaren.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl