Ligularia
Over Ligularia
Kruiskruid, vorm, kruiden, soorten, cultuurvariëteiten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, vermeerderen, planten, teelt,
Uit Curtis botanical magazine.
Naam, etymologie.
Ligularia, Latijn ligula: bandje of tongetje, achtervoegsel arius: vormig, de lintbloemen zijn tongvormig, zo genoemd door de botanist Alexandre Henri Gabriel de Cassini (1781-1832).
Een geslacht van meerjarige en forse kruiden.
Ze worden gekweekt om hun mooie bloemen en decoratieve bladeren.
Bladeren zijn lang gesteeld, breed en soms handvormig gelobd, die aan de stengel zijn smaller en dragen grote schedes.
Bloemen zijn groot en staan in trossen, soms hangend, bloemblaadjes meestal lang en smal.
Het geslacht komt met een 80 soorten voor in W. Europa tot Siberië, Himalaya en China/Japan. Wordt vaak vermeld onder Senecio.
Asteracea, Senecio klasse.
=Ligularia dentata H. Hara (getand) (Ligularia clivorum, Maxim.) (van de heuvels) Bladeren zijn eerst zacht behaard en later kaal, lang gesteeld en hartvormig rond, helder groen en getand, tot 40cm en meer, soms 80cm, in doorsnede.
Sterk groeiende plant met stevige opstaande stengels.
Grote bloemhoofdjes staan in losse trossen met warm gele lintbloemen en donkerbruine schijfbloempjes in augustus/september.
Deze soort varieert in grootte van de bloemhoofdjes met lichter of donkerder gekleurde bloemhoofdjes.
Kwam in 1901 vanuit China/Japan in cultuur. Wordt 75-125cm hoog.
Var. atropurpureum heeft uitkomende bladeren donker purper die later donker groen worden, bloemhoofdjes zijn donker oranje/geel. Dit is de cv. ‘Othello,’ (Senecio clivorum ‘Othello’ ) van Arends uit Duitsland.
Var. aurantiaca met ‘Orange Queen,’ met zeer grote hoofdjes met oranje/gele bloemen.
‘Desdemona,’ is diep geel met bruinachtig groen blad.
De plant groeit het liefst op een wat vochthoudende grond, bij tekort aan water gaan de bladeren slap hangen. Op heel vochtige plaatsen worden de bladeren nogal eens opgegeten door de slakken.
Leopard plant, big leaf Ligularia, summer ragwort, kruiskruid.
Ligularia x hessei Bergmans. (gewonnen door Herm. A. Hesse, kweker te Weener a/d Ems, Duitsland) is ontstaan uit dentata x veitchiana of wilsoniana en wordt 150-200cm hoog.
Lijkt in groeiwijze het meest op wilsoniana maar met meer trosvormige bloeiwijze.
Bladvorm staat tussen beide ouders in. 120-150cm.
Bloeit iets eerder dan wilsoniana met donker oranje/gele lintbloemen in augustus/september. ‘Gregynog Gold.’.
Hesse Goldkolben.
Uit plantdelights.com
Ligularia japonica, Less. (uit Japan)
Opstaande en vertakte stengels zijn bovenaan spinnenwebachtig behaard.
Bladeren zijn handvormig gedeeld met 7-11 eivormige, geveerd ingesneden, gezaagde slippen, de onderste bladeren zijn zeer groot.
Sterk vertakte trossen van grote bloemhoofdjes met oranje/gele lintbloemen komen in augustus/september.
Uit Japan en O. China, wordt 75-125cm hoog.
Uit; http://www.devonpondplants.co.uk/moisture-plants-JZ.html
Ligularia x palmatiloba (met palmachtige lobben) kruising tussen dentata en japonica. Bloeit eerder dan de andere soorten.
Vormt platte trossen met geel of oranje bloemen in juni-augustus aan lange stengels.
Scherp gelobde groene bladeren die uit de basis komen.
Wordt 100-160cm hoog en breed.
Tongkruiskruid, palm leaved Ligularia.
Uit frontier.schetelig.ee
Ligularia przewalskii, Diels. (Nikolai Michailowitsch Przewalski, Russische botanicus en plantenverzamelaar, 1839-1888) Zeer lang gesteelde bladeren van 15-20cm lang zijn hartvormig/eirond, handvormig gedeeld met 5-7 spitse, bochtige gelobde slippen.
Dunne, opstaande stengels zijn stevig en, net als de bladstelen, purper/bruin.
De lange cilindervormige aren zijn wel 50-70cm lang met talrijke kleine bloemhoofdjes bezet met 2 heldergele lintbloempjes en 3 donkergele buisbloempjes in juli.
Uit Mongolië en W. China, wordt 100-150cm hoog.
Uit Curtis botanical magazine.
Ligularia sibirica, Cass. (uit Siberië) Grote driehoekige/hartvormige tot niervormige bladeren zijn lang gesteeld, stomp en grof getand, de achterkant soms wat behaard, bovenste bladeren kleiner en zittend.
Opstaande en kantige stengels zijn wat purper/rood gekleurd, bovenaan behaard.
Lange aren van kleine bloemhoofdjes met 8-10 drietandige, goudgele en ca. 2cm lange en 0.5cm brede lintbloemen en lijn/lancetvormige omwindselblaadjes die rood gekleurd zijn en vliezig gerand in juli/augustus.
Uit Siberië, Z. Europa tot Kaukasus, China, Mantsjoerije en Japan, wordt 60-125cm hoog.
Var. araneosa verschilt doordat de stengels bovenaan, net als de bloeiwijze, spinnenweb grijsachtig behaard zijn.
Var. speciosa (opvallend of fraai) verschilt door de kleinere en meer gezaagd/getande bladeren en goud/gele, tot 3cm lange lintbloemen en veel grotere omwindselblaadjes. Ligulaire de Siberie.
Uit Curtis botanical magazine.
Ligularia stenocephala, Mat.& Koidz. (smalle hoofdjes) Middelmatige grote bladeren zijn lang gesteeld en hart/niervormig.
Bloemhoofdjes met 1-5 heldergele lintbloempjes, omwindselblaadjes zijn smal langwerpig in juli/augustus.
Uit China wordt 75-200cm hoog.
Var. globosa (kogelvormig) verschilt door de korte, dichte en piramidevormige trossen van 3 maal grotere bloemhoofdjes met donkerder gele lintbloemen, verder gaan de bloemen vrijwel gelijk open en komen 8 dagen eerder.
‘The Rocket.’
Uit Curtis botanical magazine.
Ligularia tangutica (uit Tangutica, N. China) Stevige en grote bladeren zijn hartvormig en diep geveerd met toegespitste, gezaagde slippen.
Opstaande, stevige stengels, 125-150cm.
Zeer langer veerachtige, vertakte piramidale bloem aren met talrijke kleine bloemhoofdjes met 2-3 heldergele lintbloempjes en lijnvormige omwindselbladeren in september/oktober.
Na de bloei nog mooi door de witachtige zaadpluimen.
Uit Hupeh, Szechuan en Kansu, wordt 100-150cm hoog.
Uit J. Zuccarini, www.BioLib.de.
=Ligularia tussilaginea, Mak. (Tussilago-achtig)
Bladeren zijn meestal wortelstandig en 10-30cm lang, lang gesteeld en hartvormig, kantig en getand, donkergroen met wat viltige onderkant.
Gestreepte bloemstengels met kleine heldergele bloemhoofdjes in juni/augustus.
Uit midden en O. China, Japan, (L. kaempferi) wordt 50cm hoog of hoger.
Var. aureo-aculata (geel gestekeld) met levendig geel gevlekte bladeren, wordt olieblad, olievlekje of spekblaren genoemd.
Var. albo-variegata met witbonte en vaak wat roze gevlekte bladeren.
‘Argenta,’ met wit gevlekte bladeren die aan de randen wat roze zijn. In de winter wat bedekken of vorstvrij bewaren. Leopard plant.
Uit wildstaubenzauber.de
Ligularia veitchiana, Greenm. (Veitch & Sons, kwekers te Chelsea, Engeland) uit China, Hupeh wordt 100-150cm hoog.
Opstaande en niet vertakte stengels.
Grote gesteelde bladeren zijn breed hartvormig en breder dan lang, getand en heldergroen, stengelbladeren zijn kleiner.
Opstaande en ca. 60cm lange aren van talrijke kleine, 6cm, grote bloemhoofdjes met 10-12 goudgele uitgerande lintbloemen, bloemsteeltjes zijn half rolrond, omwindselblaadjes zijn eivormig en getand in augustus/september.
Uit' frontier.schetelig.ee
Ligularia wilsoniana, Greenm. (Engelsman Ernest Wilson 1876-1930, Engels botanicus en plantenverzamelaar vooral in China)
Grote en gesteelde bladeren zijn hartvormig en getand, donkergroen.
Stevige en opstaande stengels.
Zeer lange en dichte, aan de voet vertakte piramidevormige aren van 3cm grote bloemhoofdjes met 6-8 goudgele, drietandige lintbloempjes, rolronde en behaarde bloemsteeltjes in augustus/september
Uit China en Hupeh, wordt 125-180cm hoog.
Planten.
Ze worden gebruikt voor decoratieve effecten, als solitair en zelfs achter de gemengde plantenborder.
De bloemen groeien gewoonlijk hoog boven het blad uit. De kleur varieert van geel tot warm oranje in juni/augustus.
Ze houden van vocht maar hebben de zon nodig om tot bloei te komen.
Vermenigvuldiging door scheuren in april/juni, of zaaien bij 20 graden.
Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl