Carpobrotus

Het geslacht Mesembryanthemum was duizenden soorten groot en is nu opgesplitst.

Afhankelijk van de indeling komen er een 25-50 een- en tweejarige soorten voor. Ze zijn vaak in andere geslachten verdeeld als Carpobrotus, Glottiphyllum of Lampranthus.

Ze groeien meestal in Z. Afrika en zijn overvloedig ten zuiden van de Orange river en ten westen van de Great Fish river. Enkele komen voor in Arabië, Australië enz.

De meeste soorten groeien op rotsachtige gronden, op zonnige plaatsen. Ook de zogenaamde levende steentjes zijn nauw verwant.

Ze hebben een eind- of okselstandige en meestal alleen bij zonneschijn geopende bloemen.

De bloemen hebben een krans van smalle en glanzende gele, oranje rode, roze of witte kroonblaadjes met talrijke meeldraden. Soms blijven de bloem ook ‘s nachts open als bij Mesembryanthemum albidum.

De zaden bezitten een hygroscopische werking, de doosvrucht blijft met droog weer gesloten en gaat open met regen.

Ze verschijnen met vlezige bol-, tong-, cilinder- of anders gevormde blaadjes. De bladeren van vele soorten worden als een groente gebruikt. Behalve de blaasjes op de bladeren zijn verdere beschuttingsmiddelen tegen fel licht en de brandende zon de grijsblauwe bladkleur, de vliezige schutblaadjes en de als scherm werkende delen van oude.

Aizoaceae, ijskruidfamilie.

Uit en.wikipedia.org

Carpobrotus edulis (L.) N. E. Br. (eetbaar) (Mesembryanthemum edule, L. )

Deze plant groeit op de zee kliffen van Engeland en vormt er mooie hangende matten, zo ook op andere plaatsen.

Dit is een klimmende soort.

Is geschikt om zand vast te houden en wordt gebruikt als grondbedekker, vooral aan de kust.

Is afkomstig uit Z. Afrika, is in 1690 beschreven.

Naam, etymologie.

Carpobrotus, Grieks karpos; vrucht, brotus; eetbaar.

Vijgenijsbloem, Hottentot vijg of in Engels hottentot fig, Duitse Essbare Mittagsblume, Gelbe Mittagsblume, Hottentottenfeige, Hexenfinger.

Gebruik.

De vruchten zijn groot en vlezig en hebben de vorm van een vijg. Ze worden wel gegeten in hun thuisland. De bladeren werden ook gegeten als ze in azijn waren ingemaakt.

De Hottentotten en andere inlanders van Z. Afrika gebruikten de bladen van Mesembryanthemum voor verschillende medische zaken, ze wrijven er de huid mee in van pasgeboren baby’s. Ze bottelen de vruchten van zulke vormen als Mesembryanthemum acinaciforme en gebruiken het tegen longaandoeningen en maken er een mond- en gorgelwater van. Van een andere vorm, Mesembryanthemum mahoni, maken ze een verdovende drank.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/