Puccinellia

Uit J. Kops.

Deze grassen groeien in natte omstandigheden, vaak in saline of alkaline omstandigheden.

Ze groeien in gematigde tot Arctische gebieden van het N. Halfrond.

Poaceae, grassen, Festuca klasse.

=Puccinellia distans, Parl. (wijd uit elkaar staande bladeren) De bladen zijn glad, plat en niet gevouwen. Lijkt verder op maritima maar de gedraaide takken en kleine aartjes met de smakeloze bladeren onderscheiden het. In maritima zijn de lagere takjes altijd opgaand.

De ronde en dunne stengel is vaak een 50cm hoog en kruipt meestal aan de basis.

Bloempluim is spreidend, de bloeitakjes zijn uiteindelijk naar beneden gebogen, de lagere staan meestal met 4 of 5 bij elkaar, aartjes zijn klein en smal met 3-6 bloemen De pluim komt in juli/augustus en is licht en sierlijk met vele kleine aartjes aan takjes die ruig zijn om aan te raken en buigen naar beneden wat karakteristiek is voor dit soort.

Meerjarig.

Groeit aan de kust met vezelige wortels met uitlopers die je ziet doordat er een paar bladen verschijnen.

Subspecie distans, stomp kweldergras, subspecie borealis, bleek kweldergras.

Naam, etymologie.

Puccinellia is zo genoemd naar Benedetto Luigi Puccini, Italiaanse botanist, 1808-1850.

Zilt vlotgras, bleek kweldergras, Engels reflexed meadow grass, weeping alkaligrass, Duits Gewöhnliche Salzschwaden.

Uit G. Oeder.

Puccinellia fasciculata, Bickn. (bundels gewijze) (Poa borreri of Festuca borreri ) (Engelse botanist William Borrer, 1781-1862)

Bladen zijn kort en plat en opmerkelijk vanwege de lange scheden.

De stengel is een 30cm hoog.

Bloempluim is spreidend en de takjes kort, de laagste staan meestal in vieren en staan vaak horizontaal uit vanuit de stengel, in vrucht altijd opgaand. De aartjes zijn klein en smal met 4-7 bloempjes in juli. De aartjes zijn veel kleiner dan de volgende twee met minder takken,

Wortel is bossig en meerjarig.

Groeit met de andere twee samen in zoute gronden bij de kust.

Naam.

Blauw kweldergras, Duits Spitsarig hardgras, Engels Borrer’s sea meadow grass, saltmarsh alkaligrass.

Uit G. Oeder.

Puccinellia maritima, Parl. (van de zee) is een kort gras van een 15 tot 30cm hoog.

Bladen zijn vaak gevouwen en steken.

Opgaande stengel.

De lagere bloemtakjes staan in paren of met aartjes op stengeltjes, aartjes zijn plat en smal. Draagt in juli en augustus een stevige en ruige pluim, vaak van een zeegroene kleur die gekleurd zijn met purper.

Worteluitlopers komen bovengronds, meerjarig.

Groeit aan de kust en is vaak zo bedekt met modder zo dat je je afvraagt hoe het groeit.

Naam.

Kweldergras, Fries anel, Engels creeping sea meadow gras, seaside alkaligrass, common saltmarsh-grass, Duits: Andelgras, Strand-Salzschwaden oder Strandschwinge, Frans puccinellie maritime.

Uit luirig.altervista.orh

Puccinellia rupestris, Fern. Et. Weatherby. (op rotsen groeiend)

De stengel is rond en glad buigt altijd min of meer aan de basis, een 20-30cm lang.

Draagt in juni en juli de pluim van 5cm lang van een kleine grasgroene kleur die allen een kant op staan aan 2 rijen op de stengel Bloempluim is compact en spaarzaam vertakt, behalve aan het laagste gedeelte. Bloeitakjes zijn opgaand en ruig, de aartjes smal lancetvormig met ongeveer vier bloempjes.

Wortel is vezelig en eenjarig.

Groeit aan de kust.

Dichtbloemig kweldergras, British alkaligrass.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl