Myrrhis

Uit O. Thome, www.BioLib.de.

1 meerjarig kruid omvat dit geslacht die inheems is in Europa. Nauw verwant aan Chaerophyllum.

Myrrhis odorata, Scop. (geurend) Het kruid is zacht behaard, helder en glanzend en heeft sterk ruikende drievoudig geveerde en zeer grote, varenachtig bladeren die vaak gevlekt zijn met wit, de onderzijde is wat donzig, 50cm lang..

Een sierlijke schaduw van groen schemert door de heer­lijk verdeelde bladeren zodat ze een mooie achtergrond vormen tegen de weelde van witte bloemen die in grote schermen staan met 6-10 stralen in mei/juni, omwindseltjes met 5-7 lancetvormige, spitse en bijna geheel vliezige, gewimperde blaadjes.

Hieruit ontstaan de zwarte en glanzende zaden.

Zijn witte bloemscherm kan wel tot anderhalve meter komen. Maar het is een slome groeier zodat het een paar jaar kan duren voor het zijn grootste vorm bereikt.

Roomse kervel uit de Alpen, Pyreneeën en Apennijnen wordt 60-120cm hoog.

Opstaande stengels zijn hol en vertakt.

Apiaceae, schermbloemenfamilie.

Naam, etymologie.

(Dodonaeus) (a) ‘In het Grieks heet het Myrrhis (wel voor Anthriscus sylvestris) en in het Latijn heeft het ook geen andere naam hoewel dat sommige het ook wel Myrrha of Conila genoemd hebben zo men onder de bastaardnamen aangetekend vindt.’

Myrrhis is ongeveer gelijk als het Griekse myrrha, mirre of geparfumeerde balsem. Het kruid werd vergeleken met de Seseli en Myrrhis, de Smyrriza van Dioscorides.

Dodonaeus (b) ‘Daar is noch een grote breedbladige stinkende tamme Myrrhis of Myrrhis sativa die anders Seseli Peloponnense heet, in het Hoogduits heet ze Spanisch Kurbel.’

Roomse kervel; Duitse Spanischer Kurbel, welsches Korblikraut, welches in de betekenis van buitenlands, buitenlandse kervel omdat het uit Itali of Spanje kwam, Engelse roman plant; roman of rooms heeft de betekenis van vreemd, buitenlands. Zigeuners werden rom genoemd: mens, zie ook Roemeni.

Duits Korbelkraut of Myrrhenkerbel. Engelse sweet fern, het blad lijkt wel varenachtig, ook sweet bracken: zoete varen. Het kruid geeft zoveel aromatische geur over de gehele plant dat het de sweet verdient, ook Susz of Suszdolde.

(d) Frans cicutaire odorante, cerfeuil musque: muskuskervel, myrrhe, Italiaans felce muschiata of mirride.

(e) Aniskerbel in Apoth, vergelijk Engels anise.

(f) De Engelse naam sweet cicely suggereert een aanpassing aan de vrouwelijke naam Cecilia, maar het is meer een geluidsspelling vanuit het Griekse seseli, een naam van Dioscorides voor verschillende schermbloemige.

Culpeper noemt, naast chervil, het kruid ook cerefolium, mirrhis en mirrha, chervil, sweet chervil en British myrrh, great chervil.

Gebruik.

De smaak is een mix van anijs met wat maggi waar suiker over gesprenkeld is. Roomse kervel ruikt sterk en is bijzonder zoet, het wordt zo gebruikt door diabetici of door mensen die aan de slanke lijn willen doen.

Door zijn vroege ontwikkeling werd het blad gebruikt in voorjaarssoepen. De Engelsman Gerard vermeldt het blad als opwindend, 1596, en goed gezond, aangenaam bij andere saladekruiden. Het geeft de smaak van anijs, is goed voor oude mensen die dull zijn en zonder moed, het werkt verjongend en is goed voor hart en versterkt hun lust en kracht.

Kervel is de nobele cousin van de peterselie, de geur is zo zacht dat de plant meer gebruikt kan worden dan andere kruiden. Het behoeft de begeleiding van andere kruiden en combinaties als bijvoorbeeld met basil. De nederige kervel is een gelukkig medium die de combina­tie perfect maakt. In de groep van saladekruiden moet het gebonden worden aan een van de meer robuustere kruiden. Het wordt hoog aanbevolen voor soepen, vooral voor groene voorjaarssoepen, eieren, groene sausen en vis. Gesprenkeld kan het worden of fijn gesneden over aardappels, in het hart van artisjok kan het als een dressing gedaan worden.

Het is net zo goed als de engelwortel dat het beschermt tegen infecties in de tijd van de plaag. De wortels, gekookt en gegeten met olie en azijn werden als opwekkend middel beschouwd.

Het wordt als versterkend middel aanbevolen voor jonge meisjes en oude mensen. Het zou de ouden kracht hebben gegeven, diende als afrodisiaca.

Het zaad werd ook wel gebruikt als een lekker geurende boenwas, nadat ze fijngewre­ven waren in een vijzel werden eiken vloeren en meubelstukken er mee ingewreven. Het resultaat was een mooie glans en een heerlijke geur.

Planten.

Deze meerjarige houdt van wat schaduw en een vochthoudende, kalkrijke grond.

Zaad eerst 3 weken bij 20 graden bewaren, dan 3 weken –2 geven en zaaien bij 7 graden. Voorzichtig scheuren.

Zie verder: http://www.volkoomen.nl/ en : http://volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/