Enkianthus
Over Enkianthus
Pronkklokje, vorm, kruiden, soorten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, vermeerderen, planten, teelt,
Uit Redoute.
Naam, etymologie.
Enkianthus is afgeleid van Grieks enkuos: in verwachting, en anthos: een bloem, de bloemen zijn gezwollen in het midden. Een zwangere bloem. De bloemen staan in schermen en zijn eerst omsloten door een bloemkroonachtig gekleurd omwindsel. Als dit opengaat blijkt het zwanger te zijn, er zitten bloemen in.
Een geslacht van houtachtige planten die gekweekt worden om hun bloemen en de mooie herfsttint van de bladeren.
Nauw verwant aan Pieris en Zenobia.
11-17 soorten komen voor in de bergen van Japan en China tot 4000m hoogte, Vietnam en Himalaya.
Het zijn langzaam groeiende heesters waarvan enkele soorten tot 8m hoog kunnen worden.
Bladverliezende en zelden altijdgroene struiken. Het zijn typisch Japanse vormen, in tafels afgeplat.
De bloemen zijn niet de mooiste, maar wel sierlijk en van een aparte verschijning. Enkianthus bloemen lijken op lelietjes der dalen. In mei, net nadat het blad zich heeft ontplooid, gaan de trosjes met klokvormige bloempjes open, wit tot roze/rood, kroon met 5 tot meer tandige zoom en 10 meeldraden die aan de basis verbreed zijn.
Doosvrucht opstaand of hangend, 5hokkig en openspringend.
Het blad staat in bosjes opgehoopt en neemt in de herfst prachtige kleurschakeringen aan, varirend van geel naar vlammend rode tinten, blad staat verspreid en is fijn gezaagd.
Ericaceae, Andromeda klasse, nu Enkianthoideae.
=Enkianthus campanulatus, Nichols. (klokjesachtig) Opvallend zijn de kleine en aan kortloten staande opeengehoopte staande, glanzend groene bladeren die helderrood kleuren in de herfst, ovaal, 3-7cm lang met spitse top, scherp gezaagd met naar voren gerichte tanden, behaard en donkergroen en van onderen langs de middennerf behaard, glanzend lichtgroen.
De speciale kleur van de hangende urntjes is zeer attractief, geelachtige groen met rode adertjes in mei, 6-15tallige trossen met fijn behaarde bloemsteel en kelk die tenslotte kaal wordt, bloemkroon is ruim 1cm in diameter en klokvormig, aan de top 5tandig.
Doosvrucht is tot 8mm lang.
Uit Japan werd in 1888 beschreven. Dit is een van de mooist gevormde en ook een van de sterkst groeiende van dit geslacht en kan tot 6m hoog worden.
Pronkklokje, Glockige Prachtglocke. Symbool van de Japanse stad Nakatsugawa.
Enkianthus perulatus, Schneid. (met knopschalen) Bladsteel is 8mm lang.
Twijgen zijn slank.
Frisgroene en scherp gezaagde bladeren zijn in het najaar geel met hier en daar wat rood, 2-5cm lang en elliptisch met spitse top, scherp gezaagd en van onderen langs de nerven behaard.
Heeft kleine witte bloemen die voor de komst van de bladeren verschijnen in een hangende bloeiwijze, bloemkroon is 7-8mm lang, de zoom met korte teruggeslagen lobben.
Doosvrucht 8-9mm lang.
Een dicht vertakte en bijna ronde struik.
Komt uit Japan en wordt 2m hoog, is beschreven in 1870.
Frhblhende Prachtglocke.
Uit B. Maund.
=Enkianthus quinqueflorus, Lour. (vijfbloemig) De bladeren zijn 5-10cm lang, vaal en glanzend.
De okselstandige bloemen zijn 5-10cm lang en staan veelal in groepjes van 5 in licht ros, mei.
Is in 1812 beschreven.
Het is een van de meest geliefde bloemplanten uit China. De bloeiende takken worden daar tijdens de nieuwjaarsfeesten op grote schaal ter versiering gebruikt.
Planten.
Ze verdragen volle zonneschijn en eisen een humusrijke vochtige, zurige grond.
Vermeerderen kan het beste gebeuren door afleggen. Buig de onderste twijgen naar beneden, maak een kuiltje, zorg dat de top rechtop komt, bindt die vast aan een piket. Zorg dat de grond daar voldoende vochtig blijft, na 1 groeiseizoen afsnijden van de ouderplant en oppotten.
Zaaien in mei in turf bij 20 graden, in donker laten kiemen. Stekken in juli met 1% ibz.
Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl