Edgeworthia

Uit Khartasia.

Bladverliezende en spaarzaam vertakte struiken met stevige twijgen.

Bloemen staan in dichte hoofden op takken van voorgaand jaar en komen tegelijk of voor de bladeren.

Bladeren staan afwisselend en zijn kort gesteeld en staan in kransen op het eind van de twijgen.

Twee of drie soorten komen voor in Japan, China en Himalaya.

Thymelaceae.

Edgeworthia chrysantha Sieb & Zucc. (goudkleurige bloemen) (Edgeworthia papyrifera, Zucc.) (papier leverend) (Daphne papyrifera) is een kleine heester met dikke twijgen, 2m.

De jonge scheuten zijn eerst bedekt met zijdeachtige haren, later glad en olijfgroen. Ze zijn uitzonderlijk sterk en toch heel soepel.

Bladverliezend en membraanachtig blad dat elliptisch tot ovaal lancetvormig is en eerst bedekt is met haren aan beide kanten, later glanzend aan de bovenkant.

Geurende zijdeachtige bloemen staan in dichte hoofdjes, geel en verkleuren naar wit in april. De buitenzijde van deze bloemen zijn helemaal bedekt met witte zijdeachtige haren. Ze lijken op die van Daphne.

Het hout is hard.

Komt uit de Himalaya. Is hier vorstgevoelig. ‘Grandiflora’ met grote bloemen is meer winterhard.

Naam, etymologie.

Edgeworthia, is zo genoemd naar M. P. Edgeworth, een Engelse botanist in het Oosten met zijn zuster Maria. Verwant aan Daphne.

Papierstruik, Engels Indian paper tree, paperbush, in Japan mitsumata; driemaal vertakt, naar de typische vertakking van deze plant. Een verdere schrijfwijze betekent 10 000 maal geluk gevende lucht aan. De lange bastvezels worden gebruikt om er Japans rijstpapier van te maken, rijst omdat men dacht dat het van rijst gemaakt was.

Planten.

Is winterhard in Z. Duitsland Kan niet tegen droge zomers.

Vermeerderen in juni door zomerstek, ibz 1%, ook door zaad in oktober/november bij 18 graden.

Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl