Anamirta
Over Anamirta
Kokkelbonen, vorm, heester, soorten, cultuurvariëteiten, geschiedenis, historie, naamgeving, etymologie, afkomst, gebruik, planten, teelt.
Uit F. Kohler.
Anamirta is een inlandse naam.
Altijdgroene houtige klimmers uit Z. Azië die met een 8 soorten voorkomen. Menispermaceae.
Anamirta cocculus, ( L) Wight. (bes of vrucht) (Menispermum cocculus) Grote, hartvormige bladeren en enigszins doornachtige knobbelige stelen.
Geeft gele geurende geelwitte bloemen van 6-10cm in doorsnede in veelbloemige pluimen.
De bessen zijn iets kleiner dan druiven en aanvankelijk wit, daarna rood en tenslotte donkerpurper, 1cm in diameter
Dit is een slingerplant van 6m lang met dikke stengels, 10cm in diameter.
De bast is kurkachtig grijs met wit hout.
Komt uit Tropisch Azië. Is beschreven in 1800.
Naam, etymologie.
(Dodonaeus) ‘Cuculus Indus of Cucculus Indicus, in Itali cucculo Indiano genoemd of coccoleo gabizza di lenante en van sommige hier te lande wolfssteert is een vrucht als een Cicer dat asgrauw is en naar het zwarte trekt, glad en in Indien groeit, maar is noch niet eigenlijk beschreven, dan sommige houden ze voor een dol makende nachtschade. Ze wordt nochtans overal in de apotheken verkocht omdat ze geschikt is om de vissen te vangen. Enige doen ze ook bij de hop als ze bierbrouwen.’
In Maleis heet dit gewas toeba bidji en in Javaans peron verder in de Filippijnen. O. India als ligtang, aria, bayati. Ook is de plant bekend als brotowali. Bij ons bekend als kokkelbonen, kokkelbes, Levantse bes, cocculus-indicus plant. Engels fishberry, Indian berry of Levant nut, Duits Scheinmyrte, Indische Scheinmyrte, Kokkelskrnerstrauch en Kokkelspflanze, Frans la coque du Levant.
Gebruik.
Dit gewas heeft extreem giftige zaden, de visbessen, ze werden gebruikt om vis te vergiftigen. Men maakt er pillen van ter grootte van kersen die in zoet of zout water, liefst in kuilen van stilstaand zeewater gestrooid worden. De vissen schieten op dit aas toe en komen spoedig daarop bedwelmd boven drijven zodat men ze met de hand kan vangen. Zo spoedig mogelijk worden ze geopend waarna het aas uit de maag verwijderd wordt en weer dienst kan doen om andere vissen te vangen. Op sommige eilanden gebruikt men de vruchten om het drinkwater van trekvogels te vergiftigen.
Soms wordt dit zo overdadig gebruikt die vergiftigde vis gevaarlijk is om te eten. Het narcotische principe, picrotoxine, is vrijwel even gevaarlijk als strychnine.
Deze stof wordt gebruikt als medicijn tegen terugkerende koortsen als bij malaria en soms als geneesmiddel bij jicht. De zeer bittere stof zuivert de nieren en voorkomt nierbloedingen, wekt de eetlust op.
In Engeland zou de vrucht soms in bier toegevoegd zijn.
Planten.
Vermeerderen door zaaien en stekken.
Zie verder: volkoomenoudeherbariaenmedisch.nl/ en: volkoomen.nl